ငါတို႕ၾကားက မိုင္တိုင္မ်ား

နင္ လိုအပ္ေနမွန္းသိလုိ႕
လုပ္ေပးလိုက္တဲ့ တခ်ိဳ႕အရာေတြဆို မလိုခ်င္သလို ေျပာတယ္။
မသိသလို ေနခဲ့ျပန္ေတာ့လည္း အလိုက္မသိတဲ့သူလို႕ေျပာတယ္။
ငါ တကယ္ လိုအပ္တဲ့အရာေတြမွာ နင္မေပးျဖစ္ခဲ့ဘူး။
ငါ မလိုအပ္တဲ့ ကြက္လပ္ေတြဆို နင္က အျမဲျဖည့္စြက္လို႕။

ငါ ေရာက္လာရင္ မ်က္ႏွာလြဲတယ္
ငါ မရွိျပန္ေတာ့လည္း ရွာေနျပန္ေရာ..
ငါ နင့္နာမည္ေလး ျမည္တမ္းေနခ်ိန္္မွာ နင္မရွိဘူး
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြ နင္ မသိေအာင္ တိတ္တဆိတ္ ေျဖရွင္းခ်င္တဲ့အခါ
နင္က ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ကို ေရာက္လာျပန္တယ္။

အမွန္တကယ္ ေျပာျဖစ္တဲ့စကားဆို နင္မယံုဘူး
ႏႈတ္ထဲေတြ႕ရာ လွည့္စား ေျပာလိုက္တဲ့စကားဆို
နင္ ငါ့ကို ဂရုဏာသက္ေနတတ္ျပန္ေရာ..
အလြမ္းေတြ ေသြးလြန္ေနတုန္းမွာ နင့္ကိုရွာမေတြ႕ဘူး..
ေနတတ္ေအာင္ ေနျပီးတဲ့ေနာက္ နင္ျပန္ေရာက္လာတယ္။

ဒီလိုပါပဲ
နင့္အတြက္ ငါဆြဲခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီကားဟာ နင္နဲ႕ မတူခဲ့သလို
နင့္အတြက္ ပ်ိဳးတဲ့ေကာင္းကင္ဟာ နင္အမည္မသိတဲ့ ၾကယ္ေတြ လင္းလို႕
ငါ့အတြက္ နင္ စိုက္တဲ့အပင္ဟာ ငါ မသိတဲ့ပန္းေတြ ပြင့္ေနသလို
ငါ့အတြက္ နင္ထိုးထားတဲ့ ဆြယ္တာေလးကလည္း ေႏြရာသီမွာေရာက္လာခဲ့တယ္..

ခ်စ္သူရယ္
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္
မေတာက္တေခါက္ ခ်စ္သူဘဝေလးကို ကိုယ့္ယိုးကားရားျဖစ္ေအာင္
အဘယ္နတ္ဘုရားေတြကမ်ား ျပဳစား ေဆာ့ကစားေနၾကပါလိမ့္
အခုေတာ့
နင့္မ်က္ႏွာ ႏုႏုေလးလည္း နင့္ေဒါသေတြက တိုက္စားလို႕
ငါ့ခ်စ္ျခင္းေတြလည္း ခဏခဏလြတ္က်
ပြန္းလို႕ ပဲ့လို႕ ဘဝလမ္းလယ္ေကာင္မွာ..
လင္းဒီပ
၂၃.၁.၀၉