မင္းျပန္သြားတဲ့ေန႕

လမ္းမီးတိုင္ေတြ
ဝါဝင္း သေလာက္ ေဝဝါး
ညအခါးေလးထဲ
တစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္ျပန္လာခဲ့တယ္။

ကားေတြတစ္စီးျပီး တစ္စီး
ငါ့ေဘးက ျဖတ္စီးသြား
လူေတြတစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္
ငါေဘးက ျဖတ္စီးသြား
ဦးတည္ရာ ကုိယ္စီ ကိုယ္စီ ျဖတ္စီးေနၾက
ငါက ဘယ္ကို ဆက္စီးမလဲ ။

ရုတ္တရက္ ထပ်ံသြားတဲ့ ေလယာဥ္တစ္စီး
ေငးၾကည့္ရင္း ေတြးမိတယ္
အဲဒီေလယာဥ္ေပၚမွာ ငါ့လို အသဲကြဲခရီးသည္
ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ပါမလဲ
အသဲကြဲတဲ့လူေတြ သီးသန္႕ထားတဲ့ႏိုင္ငံ ရွိရင္
(ငါ့) ပို႕ေပးစမ္းပါ ေလယာဥ္ၾကီးရယ္…။

ကမ္းစပ္တစ္ခုုမွာ ခဏျဖစ္ျဖစ္ သြားထိုင္ရင္ အဆင္ေျပမလား..။
ပင္လယ္ကို ျဖတ္လာမယ့္ေလမွာ
အနာနဲ႕တည့္မယ့္ေဆးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ပါလာႏိုး….။

အခ်စ္ဆိုတာ ျဖတ္သြားျဖတ္လာေလာက္ပဲ
ဒိထက္ ပိုခံစားဖို႕မေကာင္းဘူး
(ဒီလို အေတြးမ်ိဳးလည္း ေတြးမိ)

တကယ့္ကို
လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးၾကီးပါကြယ္။

ျပန္ေနက် လမ္းေလးအတိုင္းပါပဲ
အထီးက်န္ေတးေလး ညည္းရင္း ျပန္လာခဲ့ရတာ
(မင္း)
ထားခဲ့လိုက္ေတာ့လည္း
ငါ တစ္ေယာက္တည္း အိမ္ျပန္ရံုပါ။
လင္းဒီပ
၁၅.၆.၀၉