Saturday, April 10, 2010

ေႏြ

ေသအံ့မူးမူး ေႏြဆန္လြန္းတဲ့ေႏြ
သစ္ရြက္စိမ္းအကၤ် ီေတြကို ဆြဲဆုတ္ပစ္ေနတဲ့ေႏြ
ဥၾသငွက္ကေလး ေနစရာမရွိတဲ့ ေႏြ
လက္ထဲက စီးကရက္မီးေလး ေငးယူရတဲ့ ေႏြ ။

တစ္ဘဝလံုးစာ
တစ္ရာသီထဲနဲ႕ ပူေပးလိုက္သလား စဥ္းစားမရတဲ့ေႏြ
တေန႕ခင္းလံုး လင္း….ျဖဴ…ျပာ…ေဝ
ေႏြပီသခ်င္လြန္းတဲ့ ေႏြ….။

အျပာေရာင္တိမ္ေတြနဲ႕ အျပာေရာင္တေစၦ ေႏြ
ကဗ်ာစာရြက္ကေလး ျပာက်သြားတဲ့ ေႏြ
ေခၚသံေလးတစ္ခု အပူေလာင္သြားတဲ့ ေႏြ
ဗစ္တာခင္ညိဳရဲ႕ လြမ္းစရာ႕ေႏြကို ငိုသံပါၾကီးနဲ႕ ဆုိမိတဲ့ေႏြ ။

အပူၾကိမ္လံုးၾကီးနဲ႕
တစ္ကိုယ္လံုး က်ိမ္းစပ္သြားေအာင္ ရိုက္ခ်လိုက္တဲ့ေႏြ
ကိုယ့္ဘာသာ အစိုးမရ ပူျပလိုက္ ငိုခ်လိုက္နဲ႕ စိတၱဇဆန္တဲ့ေႏြ ။

ေႏြ
ေႏြ
ေရာင္စံုပက္ၾကားအက္ေတြၾကားက
ဘဝတဏွာ အျပင္းစားေတြဆီ
ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခား
သူ႕သစၥာတရားနဲ႕သူ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ေႏြ။
လင္းဒီပ
၁၀.၀၄.၁၀
at

15 comments:

  1. ေမ့သမီးApril 11, 2010 at 12:00 AM

    မိုက္တယ္ကြာ။ ငါ့အကိုကေတာ့။ ဒါေပမယ့္ မိုးစိုထားတဲ့ ပါတ္၀န္းက်င္ကိုၾကည္႕ၿပီး ေႏြကဗ်ာဖတ္ရမလို ျဖစ္ေနတယ္ေနာ္။ :D ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာဆိုရင္ေတာ့ ဒီကဗ်ာက တကယ့္အကိုက္ပဲ။

    ReplyDelete
  2. mirrorApril 11, 2010 at 12:25 AM

    ေႏြက သစၥာရွိလြန္းလုိ႔ေတာင္ ခက္ေနတာ...
    သူ႔သေဘာသူေဆာင္ျပီး ျဖတ္သန္းေနတုန္းပဲ ေနာ။

    ေအာ္ ဒါနဲ႔ ဥၾသငွက္ေတြေနစရာရွိပါတယ္။
    ဒီညေနေတာင္ တရုတ္ဥယ်ာဥၤထဲမွာ
    ၾကားခဲ့ေသးတယ္။ၾကားခ်င္ရင္ သြားခံစားဗ်။ :P

    ReplyDelete
  3. jr.လြင္ဦးApril 11, 2010 at 12:42 AM

    ေႏြမသိ ေဆာင္းမသိတဲ့ ေနရာၾကီးမွာ..
    အပူဆိုတာကလဲ တဒဂၤမဟုတ္ ..
    ကိုယ့္ဘ၀ ေရာင္စံုပပ္ၾကားအက္ေတြၾကားထဲ တခ်ိန္လံုးကို ရွိေနေတာ့တာ..

    ReplyDelete
  4. AnonymousApril 11, 2010 at 12:57 AM

    ေခၚသံေလးတစ္ခု အပူေလာင္သြားတဲ့ေႏြ....
    သူ႔သစၥတရားနဲ႔ သူျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ေႏြ...
    ကိုဒီပကို ေလာင္သြားတဲ့ေႏြ... :)
    တစ္ပုဒ္လံုးႀကိဳက္တယ္ :)

    ReplyDelete
  5. ahphyulayApril 11, 2010 at 9:57 AM

    အင္း...
    ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ရတာ လြမ္းေမာဘြယ္
    ေကာင္းပါတယ္။ ရသ ေလးေတြ ကို ေပးစြမ္း ႏိူင္ပါတယ္။
    ကြ်န္ေတာ္က “ သံေယာဇဥ္” နဲ ့ ပတ္သက္ၿပီး မွ
    ေမြးဖြား ခဲ ့ရသူ တစ္ေယာက္မို ့ ပိုလို ့ ေတာင္ခံစား
    ရမိပါတယ္လို ့။

    ReplyDelete
  6. မမသီရိApril 11, 2010 at 10:15 AM

    တစ္ဘဝလံုးစာ
    တစ္ရာသီထဲနဲ႕ ပူေပးလိုက္သလား စဥ္းစားမရတဲ့ေႏြ
    တေန႕ခင္းလံုး လင္း….ျဖဴ…ျပာ…ေဝ
    ေႏြပီသခ်င္လြန္းတဲ့ ေႏြ….။

    အဲဒီေႏြက...
    ညဖက္မွာေတာင္
    မ်က္လုံးေၾကာင္ အေဆြးေတြထပ္ဖို႕
    ညဥ့္ငွက္ေတြ ထ ေအာ္လို႕..

    ေႏြေၾကာင့္ပဲ ညဥ့္နက္နက္မွာ အလြမ္းေတြ ပို...

    ReplyDelete
  7. jr.လြင္ဦးApril 11, 2010 at 1:37 PM

    ခင္ဗ်ားစာလံုးေပါင္းမွားတာနဲ႔ ေကာ္ပီကူးလိုက္တာ က်ဳပ္ပါမွားသြားတယ္ဗ်။
    eek!

    ReplyDelete
  8. လင္းဒီပApril 11, 2010 at 5:44 PM

    အဲ ... ေဆာရီးပါ မဂ်ဴေရ... ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္လြဲေနတာ... :)

    ReplyDelete
  9. littlebrookApril 11, 2010 at 8:03 PM

    ကိုလင္းဒီပေရ ခင္ဗ်ားေႏြကိုဖတ္ၿပီး
    ခ်က္ခ်င္းကို ေရထဲခုန္ဆင္းပစ္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္
    ပီသပါေပ့ဗ်ာ ေႏြက လင္းလင္းထင္းထင္းကို ခံုးထလာတယ္ ကတၱရာလမ္းထဲကေနေလ ..

    ReplyDelete
  10. mirrorApril 11, 2010 at 9:45 PM

    မရည္ရြယ္ပါဘူးေလ... တကယ္။

    ( ငါကြ)..ဘေလာ့ႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္ေရာက္မွ ထေအာ္ျခင္းျဖစ္သည္။

    ReplyDelete
  11. ေက်ာ္ညိဳေသြးApril 12, 2010 at 12:15 PM

    ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခား
    သူ႕သစၥာတရားနဲ႕သူ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ေႏြ။

    ReplyDelete
  12. AnonymousApril 12, 2010 at 9:10 PM

    ငါ့ဦးထုပ္ထဲလာၿပီး
    ခုထိ ၿပန္မသြားေသးတဲ့ေႏြ.......
    မေနာ္ဟရီ

    ReplyDelete
  13. ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu)April 19, 2010 at 11:22 PM

    ဖတ္စတုန္းက ပတ္ဝန္းက်င္က ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္နဲ႔... ဖတ္လည္းၿပီးေရာ ေႏြကရင္ထဲကို ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္...

    “တေန႕ခင္းလံုး လင္း….ျဖဴ…ျပာ…ေဝ
    ေႏြပီသခ်င္လြန္းတဲ့ ေႏြ….။”

    ReplyDelete
  14. UnknownMay 6, 2010 at 3:50 PM

    ဟူး!

    အခန္းက ျပဴတင္းေပါက္ မရွိရတဲ့အထဲ
    ပူလိုက္တာဗ်ာ။

    ReplyDelete
  15. ေရေႏြးAugust 31, 2010 at 3:39 PM

    ေၾသာ္..ေႏြ..ေႏြ...၀န္က်င္းတခုလံုးကို ေျခာက္ေသြ႕သြားေအာင္ ေလာင္ၿမိဳက္ေစတဲ့ေႏြ...။ပူျပလိုက္ ငိုခ်လိုက္ စိတၱဇဆန္တဲ့ေႏြ....။ ဖတ္ၿပီးခံစားသြားပါတယ္ဗ်ာ..။

    ReplyDelete