Wednesday, July 28, 2010

အံု႔ပုန္း

သူ႕အေၾကာင္း ေတြးရင္

ေႏြးတတ္လာတဲ့ ရင္ဘတ္ကေလးကို ပြတ္ရင္း

ၾကာေတာ့ ရွက္တတ္လာတယ္ ။


သူက လွမ္းၾကည့္ေတာ့

တီေကာင္ေလးလို သိမ္ငယ္အသိနဲ႕

ေခါင္းငံု႕ ဆြံ႕အ ေနမိတယ္ ။


သူ႕ရယ္သံ ခိုးခစ္မွာ

ဘယ္သြားရမွန္း မသိတဲ့ ျမစ္က်ိဳးအင္းကေလး ျဖစ္လို႕ ။


ဘယ္လိုရနံ႕ေတြ

ဆြတ္ထားမယ္မွန္း မသိတဲ့ ျမားဦးေလးကို

မုသားအျဖဴထည္ေတြ ခ်ေရးျမဴဆြယ္ရင္း

နာရီ မၾကည့္တတ္တာ ၾကာခဲ့ျပီ ။


လင္းဒီပ

(ေက်ာင္းသားဘဝေလာက္က ေရးဖူးတာပါ ။ ၂၀၀၃ ေလာက္က ထင္ပါတယ္ ။ ဘာရယ္ မဟုတ္ အမွတ္တရေပါ့ ။ )


at

8 comments:

  1. ywartharlay-ytuJuly 28, 2010 at 11:15 PM

    ဒီကဗ်ာ ဆရာ အေတာ္ျမဴးေနပါလား ဧကႏၱေတာ့...

    ReplyDelete
  2. khin oo mayJuly 28, 2010 at 11:56 PM

    ၿမစ္က်ိဳးအငး္ပါေနပါလား။

    ReplyDelete
  3. ေန၀သန္July 29, 2010 at 8:23 AM

    မိုက္တယ္.. း)).. ေရးတတ္လိုက္ၾကတာဗ်ာ...

    ခင္မင္တဲ့
    ေန၀သန္

    ReplyDelete
  4. ေမာင္မ်ိဳးJuly 29, 2010 at 9:29 AM

    ရင္ခုန္တတ္စ အရြယ္တုန္းက ေရးထားတာေပါ့ဟုတ္လား တီေကာင္ေလး =)

    ReplyDelete
  5. မမသီရိJuly 29, 2010 at 10:09 AM

    ေယာက်ၤားေလး ျဖစ္ျပီး အဲ သေလာက္ေတာင္ ရွက္ေနလား ရလား ေမာင္ေလး ရ.. း)

    ReplyDelete
  6. sait phay yarJuly 29, 2010 at 10:43 AM

    အဟမ္း.. ေကာင္ေလးေနာ္ ရြာသားကလည္းဖြ..

    ReplyDelete
  7. အိျႏၵာJuly 31, 2010 at 5:35 PM

    ဘယ္လိုရနံ႕ေတြ
    ဆြတ္ထားမယ္မွန္း မသိတဲ့ ျမားဦးေလးကို

    ရင္ေတာင္ခုန္သြားတယ္..

    လင္းဒီပ အိႏၵိယ အလုပ္သမားေလး ျပန္ေတာ့မယ့္ကဗ်ာလည္းႀကိဳက္တယ္ဟ
    ျပင္ခ်င္ေသးလား...

    ReplyDelete
  8. jrAugust 6, 2010 at 11:36 PM

    ကဗ်ာေလးေတာင္ ေခါင္းေလးေစာင္းလို႔။
    ရွက္မ်ား ရွက္ေနသလားမသိ။

    ReplyDelete