ရွင္သန္ျခင္းမွတ္စုတို

ဘဝက အျမင့္ၾကီး

လႈိင္းစီးသလိုလား ရိုလာကိုစတာစီးသလိုလား

ဘဝက အျမင့္ၾကီး

နဂို အျမင့္ေၾကာက္တဲ့စိတ္နဲ႕ အစြန္နား သြားေငးမၾကည့္ရဲဘူး

အျမင့္ေရာက္လို႕ ဘဝင္မျမင့္တတ္ေပမယ့္ ျပဳတ္က်မွာေတာ့ ေၾကာက္တယ္ ။

ဘဝက အျမင့္ၾကီး

သူလည္း အျမင့္ၾကီး ငါလည္းအျမင့္ၾကီး

ဘဝက ရဟတ္စီးသလိုၾကီး တဝွီးဝွီးနဲ႕ ျမင့္တက္သြားရ

ဘဝက အျမင့္ၾကီး

တခ်ိဳ႕ကိစၥမ်ားအတြက္ တဟီးဟီး (ျမင္းၾကီးလို ဟီလာတိုက္ျပီးေပ်ာ္)

တခ်ိဳ႕ကိစၥမ်ားအတြက္ တဟီးဟီး(က်က္သေရမရွိေအာင္ ငို)

ငယ္တုန္းေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့ ဘဝအျမင့္ၾကီးကို စီးရတာ စိတ္လႈပ္ရွားဖို႕ေကာင္း

ဂ်င္းေဘာင္းဘီ စီးကရက္လက္ၾကားညွပ္ ကဗ်ာဖတ္လို႕

ေခ်ာကလက္နံ႕သင္းတဲ့ ႏွင္းဆီခင္းမ်ားလည္း ရွိလို႕

ၾကီးေတာ့ ေၾကာက္တတ္လာတယ္

အလႈပ္အရွား အထိုင္အထေတြ မေကာင္း

ေရာက္တဲ့ေနရာ ျပဳတ္မက်ေအာင္ ေပကပ္ေနရ

ေတာက္တဲ့လို တြယ္ကပ္ထားရ

တဟီးဟီးေတာ့ တဟီးဟီးျဖစ္ေနတုန္းပဲ ။

သိၾကတဲ့အတိုင္း

ေနလို႕ ထိုင္လို႕မရ

တခါတေလ ဘုရားေလး ေျပးရွိခုိးလိုက္

တခါတေလ ပုလင္းကေလးနဲ႕ အေမာေျဖလိုက္

ဒီလိုပဲ ေၾကာက္စိတ္ကို အာသာေျဖေနရ

မျမင္ရတဲ့တေစၦမ်ားက ဘဝအခန္းအျမင့္ၾကီးထဲ ေျခာက္လွန္႕

ဘဝက အျမင့္ၾကီး။

လင္းဒီပ

၃၁.၁၀.၁၁