ညေနခင္းကို
အထပ္ျမင့္ျပတင္းေပါက္ကေလးကေန
လွမ္းၾကည့္မိတယ္..။
ဘာကို အာသီသရွိရမွန္း မသိ
ျဖစ္ေနတာ…ၾကာျပီ…။
လူေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႕ေတြ႕ရင္ သိပ္ေပ်ာ္သြားမလား
ေတြ႕ၾကည့္တယ္….မေပ်ာက္ဘူး…။
တည္ျငိမ္လာမလားလို႕…
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အခန္းေလးထဲ ျပန္သိမ္းထားတယ္
မရဘူး…။
ဘယ္မွာ ေနရင္ ေကာင္းမလဲ…
ဘယ္မွာ ေသရင္ ေကာင္းမလဲ…
ေသျခင္းတရားကလည္း
တကယ္ေတာ့ တံခါးေပါက္တစ္ခု မဟုတ္ဘူး…
ဒါေပမယ့္ ဥာဏ္နည္းတယ္
သံသရာနဲ႕ခ်ီျပီး ဥာဏ္နည္းတယ္..ထံု,အတယ္..။
လူဟာ အကုသုိလ္ေတြ မႏိုင္မနင္း သယ္ဖို႕ကလြဲရင္
တျခားကိစၥေတြမွာ ဥာဏ္နည္းတယ္..။
“ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ငါတခါမွ မရွာခဲ့ဘူး”
သစၥာနီ ဝတၱဳထဲက စကားတစ္ခြန္းဟာ
ငါ့ထံုေဆးေတြကို ဓာတ္ျပယ္ေအာင္ လာလာလုပ္တယ္။
အိမ္ေထာင္ေတြ ျပဳၾက
သိပ္စကားမ်ားတဲ့ မိန္းမဝဝၾကီးေတြ ျဖစ္လာၾက…
နဖူးေျပာင္ေျပာင္ ဗိုက္ပူပူ
အတၱၾကီးၾကီး ငနဲၾကီးေတြ ျဖစ္လာၾက…
ျဂိဳလ္သားအသစ္ကေလးေတြ ထပ္ပြားလာၾက…
ဒါေလာက္ပဲလား…။
မနက္ျဖန္အတံုးၾကီးေတြကို ခၽြန္ခၽြန္သံုးေနရတာ
ၾကာေတာ့ မုန္းလာျပီ…။
ခင္ဗ်ားလည္း ျဖစ္ဖူးမွာပါ…
ရွင္သန္ျခင္းအေပၚ ေသြးရိုးသားရိုး အံေသလာတဲ့အခါ
ရူးခ်င္ရက္နဲ႕ ရူးမရတာ
ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာထက္ ပိုခက္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳး….။
လင္းဒီပ
၁၉.၁၀.၀၉
“မနက္ျဖန္အတံုးၾကီးေတြကို ခၽြန္ခၽြန္သံုးေနရတာ
ReplyDeleteၾကာေတာ့ မုန္းလာျပီ…။”
ဟုတ္တယ္ သိပ္မုန္းတယ္။ ပင္လည္း ပင္ပန္းလွပါၿပီ ဦးဒီပရယ္...။ အံေသေန႔ေတြမွာ မြမ္းက်ပ္လြန္းလို႔ အသက္ကို တဝႀကီးရွဴပစ္မိတယ္... ေမာတုန္းပါပဲ...
ရွင္သန္ျခင္းအေပၚ အံေသလို႕ေတာ့ မျဖစ္ေသးပါဘူးေလ...
ReplyDeleteဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႐ွင္သန္ရဦးမွာပဲ မဟုတ္လား။
မွားမွန္းသိရဲ႕ နဲ႕ သိပ္ကို မွန္ခ်င္ေနတတ္ျပီ..
ReplyDeleteမွန္ေနရက္ နဲ႕ေတာင္..မွားသြားတတ္တဲ့...လူေတြ အေၾကာင္း...သိပ္ကို ေကာင္းပါ၏..ကဗ်ာဆရာ
ခင္ဗ်ားလည္း ျဖစ္ဖူးမွာပါ…
ReplyDeleteရွင္သန္ျခင္းအေပၚ ေသြးရိုးသားရိုး အံေသလာတဲ့အခါ
ရူးခ်င္ရက္နဲ႕ ရူးမရတာ
ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာထက္ ပိုခက္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳး….။
ဒီအပိုဒ္ေလးသိပ္ၾကိဳက္တယ္..အကုိေရ...
ကုိယ္တိုင္လဲၿဖစ္ေနဆဲ....
မနက္ျဖန္အတံုးၾကီးေတြကို ခၽြန္ခၽြန္သံုးေနရတာ
ReplyDeleteၾကာေတာ့ မုန္းလာျပီ…
သိပ္ေကာင္းတဲ့စကားလံုးသံုးစြဲမႈပဲညီေလးေရ..သိပ္လွတယ္
ရူးခ်င္ရက္နဲ႕ ရူးမရတာ
ReplyDeleteရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာထက္ ပိုခက္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳး….........
အခုျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႕ ကြက္တိပဲ..
ကဗ်ာေလးကို ခံစားသြားတယ္ ကိုလင္းဒီပေရ
မနက္ျဖန္အတံုးၾကီးေတြကို ခၽြန္ခၽြန္သံုးေနရတာ
ReplyDeleteၾကာေတာ့ မုန္းလာျပီ…။
ခင္ဗ်ားလည္း ျဖစ္ဖူးမွာပါ…
ရွင္သန္ျခင္းအေပၚ ေသြးရိုးသားရိုး အံေသလာတဲ့အခါ
ရူးခ်င္ရက္နဲ႕ ရူးမရတာ
ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာထက္ ပိုခက္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳး….။
ထိတယ္ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေ၇းခ်က္ေလး
ရွင္သန္မႈကို ေသြးရိုးသားရိုး ပ်င္းရိေနမိတာၾကာေပါ့
ReplyDeleteေသၿခင္းတရားကိုအာသီရွိေနလားဆိုေတာ့လည္း
ထံုးစံအတိုင္း တံုဏွိဘာေဝ ....
ဘာၿဖစ္ေနတယ္ထင္လဲလည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္မသိ
မနက္ၿဖန္အေသေတြကိုမိုးလင္းတုိင္းအသက္သြင္းေနရတဲ့
ေမွာ္ဆရာလို....................
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မႈတ္သိမ္းၿငိမ္းသတ္ခ်င္ေနမိတာ
ၾကာၿပီ.............
ခုတေလာ ျဖစ္ေနတာ အဲ့လိုမ်ိဳးပဲ... :)
ReplyDeleteတကယ္ေ၀ဖန္ရမလား.. း)
ReplyDeleteစိတ္မဆိုးေၾကး.. း))
ကဗ်ာ က တကယ္ေကာင္းတယ္
တကယ္ေျပာတာ ေမာင္ေလးရ
အိမ္ေထာင္ေတြ ျပဳၾက
သိပ္စကားမ်ားတဲ့ မိန္းမဝဝၾကီးေတြ ျဖစ္လာၾက…
နဖူးေျပာင္ေျပာင္ ဗိုက္ပူပူ
အတၱၾကီးၾကီး ငနဲၾကီးေတြ ျဖစ္လာၾက…
ျဂိဳလ္သားအသစ္ကေလးေတြ ထပ္ပြားလာၾက…
ဒါေလာက္ပဲလား…။
နာနာက်ည္က်ည္းအဲဒီတပိုဒ္ကလြဲ ရင္.. း)
သူမ်ားေတြ ကေျပာေတာ့မေပါ့ ေမာင္ေလးရ
ကိုယ္ မွ မရ ေသးတာကိုး (မိန္းမ).လို႕...း)
စိတ္မဆိုးရဘူးေနာ္. း)
သိပ္ေပါက္ကြဲေနေတာ့ နည္းနည္းေတာင္ လန္႔သြားၿပီ :P
ReplyDeleteေရွ႕ေရးသိပ္မေတြးပါနဲ႔ ကဗ်ာဆရာေရ...
၂၀၁၂ မွာ ကမၻာပ်က္မယ္လို႔ ေကာလဟာလက ဆိုေလေတာ့...
မၾကာေတာ့ဘူးပဲ။ =)
သိတ္လည္းေပါက္ကြဲ..မေနပါနဲ႔...
ReplyDeleteတခါတေလေတာ့လည္း..ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာပါ..
မေန႔ကတည္းက ကြန္မန္းေပးေနတာ
ReplyDeleteနက္မေကာင္းလို႔ မရဘူး
မနက္ျဖန္အတံုးၾကီးေတြကို ခၽြန္ခၽြန္သံုးေနရတာ
ၾကာေတာ့ မုန္းလာျပီ…။
အဲဒီစာသားကို ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ
ေသသပ္လွပတယ္ အကိုဒီပေရ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ
ကြၽန္ေတာ္အရမ္းၾကိဳက္တယ္။
ReplyDeleteခပ္တံုးတံုးမနက္ျဖန္ေတြမွာ အံေတြေသခဲ့တာ ၾကာေပါ့။
ရူးခ်င္ရက္နဲ႕ ရူးမရတာ
ReplyDeleteရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာထက္ ပိုခက္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳး….
ရင္ဘတ္ထဲကို ထိသြားေစတဲ့ ကဗ်ာေလး
ခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာ လာဖတ္ရတယ္။ ေနာက္က်သြားတယ္။