ေန

တစ္ဘဝလံုးေလာင္ျပီး
စိတ္ကူးယဥ္စရာ မေကာင္းေလာက္ေအာင္
ပူပူေလာင္ေလာင္ေကာင္ၾကီး ငါ..။

စၾကဝဠာျမိဳ႕ၾကီးထဲ
မီးဝင္းဝင္းေတာက္ မ်က္လံုးၾကီးနဲ႕
နင့္ကို ေခၚေတာၾကည့္ ၾကည့္ေနတဲ့
လူၾကမ္းမင္းသားၾကီး ငါ….။

“လ”ဆိုတဲ့ သနားကမားေကာင္ေလး
ငါ မနာလိုပါ…။
စၾကဝဠာျမိဳ႕ၾကီးထဲ
လေရာင္ျခံဳထည္ပုဝါေလးနဲ႕ နင္ ရွက္ေသြးျဖာ..။

ငါ
ငါ့ေဒါသနဲ႕ ငါ
နင့္ အနားထိ လာလို႕ မရရွာ
ငါ
ငါ့ဝဋ္ေၾကြးနဲ႕ ငါ
နင့္ အေဝးၾကီးလည္း ထြက္မေျပးႏိုင္ရွာ…။

စၾကဝဠာျမိဳ႕ ျပီးဆံုးတဲ့ေန႕အထိ
ငါ့ခႏၶာ ေလာင္ကၽြမ္းလင္းေတာက္ရင္း ရွိေနခ်င္တာ
မင္း ကိုယ္ကာယေလးကို
လူပ်ိဳေတးေလး ဟစ္ရင္း လွည့္ပတ္ ေငး ေနဦးမွာ
ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းဒီဂရီ တိမ္းေစာင္း မူႏြဲ႕ေနသူေလးရာ..။
လင္းဒီပ
၁၀.၉.၀၉