Sunday, September 21, 2008

ၾကယ္ကေလးထက္ျမင့္တဲ့ေတာင္တန္း(ေဖေဖသို႕)


ကၽြန္ေတာ္က အေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ေဖေဖကို ဘယ္ေတာ့မွမျမင္ဘူး။ဟိုေကာင္ဆိုတဲ့ေခၚသံ
ေနာက္က ေမတၱာတရားရဲ႕ သိပ္သည္းဆကို ဟိုးအေဝးေရာက္မွတြက္ဆတတ္ခဲ့တဲ့ေကာင္ေပါ့
ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွာအေဖက ေရွးေဟာင္းပစၥည္း...သူစိတ္ထဲမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူ႕အနာဂတ္ရဲ႕ၾကယ္ျပာေလး…(အဲဒီၾကယ္ေလးကေတာ့ သူကိုေတြ႕ရင္ အျမဲမီးမွိတ္လို႕)
သားသိသြားတယ္ေဖေဖ..သားမေတြ႕ေအာင္ဖြက္ထားတဲ့ အေပၚယံအမာေရာင္သုတ္ထားတဲ့
ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေမတၱာေတြေလ။ သားအေဝးၾကီးကေန တခ်က္ ျပန္လွည့္အၾကည့္မွာ ေတြ႕လိုက္တာ.. သားစီးေနတဲ့ျမင္းကေတာ့ ကဆုန္ဆိုင္းလို႕ေပါ့ ။ ေဖေဖက သိပ္ေရွးရိုးဆန္တဲ့လူ..သူ႕သားကို သူ႕စိုက္ခင္းေလးမွာပဲ ထားခ်င္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲက တိမ္မီးေတာက္ေတြေၾကာင့္ပါေဖေဖ ။ ေဖေဖစိုက္ခင္းကို ကၽြန္ေတာ္မရိတ္သိမ္းႏုိင္ခဲ့တာ ။ ကၽြန္ေတာ္ေလဟုန္ဆန္ရဦးမယ္ေဖေဖ…ယုန္မေလးရဲ႕အိပ္မက္ကြက္လပ္ေတြကို
ျဖည့္စြက္ေပးဖို႕ပါ။လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္သံုးဆယ္ကေမေမရဲ႕အေမအိမ္ကိုေဖေဖသြားခဲ့သလိုမ်ိဳးပါပဲ…သား
လည္းမုန္လာဥနီေတြ တေပြ႕တပိုက္နဲ႕ယုန္မေလးရဲ႕ေမေမ ကိုေတြ႕ရဦးမယ္ ။သားတို႕ေခတ္က အေဖတို႕ေခတ္ထက္ျပိဳင္ဆိုင္မႈေတြ လိုအပ္ခ်က္ေတြကလည္းမ်ားရဲ႕ ။ ကိုယ့္လက္ကိုယံုယံုၾကည္ၾကည္ ဆုတ္ကိုင္လာမယ့္ပန္းတစ္ပြင့္အတြက ္ကၽြန္ေတာ္လည္း ေကာင္းကင္ငယ္ေလးေတာ့ျဖစ္ခ်င္တယ္ေလ။
သားကိုစိတ္မပူပါနဲ႕ေဖေဖ..သားက ေဖေဖအိမ္မွာေနတုန္းသာလူဆိုး …အခုေတာ့ ေလာကစီးခ်က္ေတြမွာ ဟန္ခ်က္ ညီေအာင္လမ္းေလွ်ာက္တတ္ေနပါျပီ…ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြကေတာ့ ေဖေဖျဖတ္သန္းတုန္းကေလာက္ပဲ ေနမွာပါ..ထူးျပီးစာဖြဲ႕ေနရင္ ေဖေဖရယ္ေနဦးမယ္..
သားစိတ္ထဲမွာလည္းေဖေဖနဲ႕တူတာ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါရဲ႕ ေမေမကိုခ်စ္တာ..စိုက္ခင္းေလးကိုျမတ္ႏုိးတာ..လေရာင္ေအာက္အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္ေလးမွာထိုင္ျပီး ေမေမေဖ်ာ္တဲ့ ေကာ္ဖီကိုေသာက္ခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့..
ေနာက္..ဆည္းလည္းသံလြင္လြင္ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ခ်င္တာမ်ိဳးေလ..
သိပ္မၾကာေစရပါဘူးေဖေဖ…သားျပန္လာခဲ့မွာ..ေဖေဖဆီ..ေမေမဆီ...
စိုက္ခင္းေလးဆီ..ေနာက္သားရဲ႕ယုန္မေလးဆီ

လင္းဒီပ
၂၁.၀၉.၀၈
Photo Source: (Pictured by Becca_farns)
(media.photobucket.com)

7 comments:

မိုးျမင္႔တိမ္ said...

ဒီပိုစ္႔ေလးကို ဖတ္ျပီးေတာ႔ စိတ္ထဲမေကာင္းဘူး ျဖစ္သြားတယ္ အိမ္ကို သတိရတဲ႔စိတ္ေတြလည္း တားမရ ဆီးမရ ျဖစ္သြားတယ္ ဟုတ္ပါတယ္ မိဘဆိုတာ ကိုယ္႔သားသမီးကို ဘယ္အသက္အရြယ္ ဘဲေရာက္ေရာက္ သူတို႔စိတ္ထဲမွာ အျမဲတမ္းကေလးဘဲ ထင္ေနၾကတာေလ အဲဒါကိုက မိဘေမတၲာဘဲေလ။ link ေပးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးပါဗ်ာ။ အျမဲအားေပးေနပါမယ္။

ေခါင္ေခါင္ said...

ေဖေဖ ေမေမ.. စုိက္ခင္းနဲ႕ ယုန္မေလးဆီ အျမန္ဆုံး ျပန္ေရာက္ႏုိင္ပါေစ......

လင္းဒီပ said...

ေပးတဲ့ဆုနဲ႕ျပည္ပါေစဗ်ာ....:P

ဗီလိန္ said...

ယုန္မေလးကိုျပန္ေပးဆြဲလိုက္မယ္ေနာ္။ ဟဲဟဲ။ ဗီလိန္က ျပန္ေပးဆဲြဖို႔ပဲေခ်ာင္းေနတာ။ :D

KPZ said...

ေခါင္းစဥ္ေလးကေန အဆံုးထိ အရမ္းကို ၾကိဳက္တယ္အကို။ အေဖကို အရမ္းခ်စ္တဲ့ သမီးတစ္ေယာက္ အတြက္ အကို႔ပို႔စ္ေလးက စိတ္ထဲမွာ ေႏြးသြားတယ္အကို ....

kkk said...

aww lat sa that talk you ka animal ko, haha rabbit htee gyi

mirror said...

အဲ့လုိမ်ိဳး ခံစားဖူးၾကည့္ခ်င္တယ္။ေနာက္ကရပ္ျပီး ကုိယ့္ကုိေခၚမယ့္သူ မရွိခဲ့ဖူးဘူး။ အမာေရာင္သုတ္လိမ္းထားတဲ့ ေမတၱာတရားေတြ တခါတေလေတာ့ တီးေခါက္ၾကည့္မိခ်င္တယ္။