Tuesday, September 16, 2008

ပန္းေတြ…အစိမ္းေျခြ


မိစာၦေရာင္ျပာႏွမ္းေနတဲ့ ေကာင္းကင္ေအာက္
ပန္းေတြ
ေၾကြသင့္ မေၾကြသင့္ ဒြိဟျဖစ္ေနတာက
ရင္နင့္စရာ
အပင္ဖ်ားမွာ ႏွင္းခါးေတြ သီလို႕…
အပင္ေအာက္မွာက ပန္းေျခာက္ေတြေၾကြ...

စိတ္ကို တီးခတ္လိုက္ရင္ အေကာင္းဆံုးသီခ်င္းျဖစ္လာမွာ
ဒါ..ပန္းေတြ မ်က္ရည္နဲ႕ရက္တဲ့သီခ်င္း ။

စိတ္ကို ဆက္မတီးဘူး
ပစၥဳပၸန္မွာ ျပန္ခ်ထားလိုက္တယ္
ေနာက္
အိပ္မက္တံခါးကို အသာေလးပိတ္ျပီး
ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ျပန္အိပ္ခဲ့တယ္ ။

လင္းဒီပ
၁၆.၀၉.၀၈
(Photo Source: s77.photobucket.com)

4 comments:

ဗီလိန္ said...

အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်။

မိုးျမင္႔တိမ္ said...

ကဗ်ာေလးၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ အေရးအသားကေတာ႔ လန္ထြက္ေနတာဘဲ

ေခါင္ေခါင္ said...

စိတ္ကုိ တီးခတ္လုိက္ရင္ အေကာင္းဆုံးသီခ်င္းျဖစ္လာမွာ

ဒါပန္းေတြမ်က္ရည္နဲ႔ရက္တဲ့သီခ်င္း.....

ဒီအေရးအသားေလး.. ရင္ထဲကုိစြဲသြားတယ္...

တင့္ထူးေရႊ said...

စိတ္ကို တီးခတ္လိုက္ရင္ အေကာင္းဆံုးသီခ်င္းျဖစ္လာမွာ
ဒါ..ပန္းေတြ မ်က္ရည္နဲ႕ရက္တဲ့သီခ်င္း
စာသားေလးလွတယ္ဗ်ာ ..။