ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ယိုးဒယား(၂)

စက္ရုံထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ အရာရာသည္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အသစ္ ။ Textile Factory …ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွ ေျခမခ်ဖူးေသာေနရာ ။
ေရာက္လာတဲ့ေနရာမွာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစား လုပ္ရမွာပဲလို႕ စဥ္းစားမိပါတယ္ ။ စက္ေတြၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေတာ္ေလး အိုေနတဲ့ Germany made ေတြ ။ အသစ္ဆံုးဆိုတဲ့စက္ေတာင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္က ဆင္ထားတာမ်ိဳးေလ ။ အေတာ္ေလး သစ္တဲ့စက္ေတြကေတာ့ Color Lab ထဲက စက္ေတြ ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚလာတာက စက္ရုံရဲ႕ Electronic ပိုင္းေတြ ျပဳျပင္ ထိန္းသိမ္း ဖို႕။ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြၾကီးက Textile အေတြ႕အၾကံဳရွိသူ ။သူကိုေတာ့ Electrical ပိုင္းအတြက္ေပါ့။

စက္ရုံဝန္ထမ္းေတြကေတာ့ ျမန္မာရယ္ ကန္ေဘာဒီးယားနဲ႕ အိမ္ရွင္ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြ။ အသစ္ေရာက္ခါစ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိခင္မွာပင္
ျပႆနာက ဝီရိယေကာင္းစြာ ၾကိဳၾကိဳတင္တင္ ေစာင့္ေနပါတယ္္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕မေရာက္ခင္ စက္ရုံမွာ ရွိျပီးသား စီနီယာအင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ ရွိသည္။ ထိုအစ္ကိုၾကီးနာမည္က ဂ်ိမ္း(James) …ဒီမွာေျပာစရာရွိတာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုလည္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ ေယာက္ေခၚရလြယ္ေအာင္လို႕ ဘိုနာမည္ေတြေပးတယ္ဗ်..ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က စတီဗင္(Steven) ..ကၽြန္ေတာ့္အေဖာ္နာမည္က ဗင္းဆင့္(Vincent) ျဖစ္သြားေရာ..။ရစ္ခ်တ္(Richard) တို႕..ေဒးဗစ္(David) တို႕လည္းရွိတယ္ဗ်ာ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕မေရာက္ခင္ တည္းက ျမန္မာျပည္က ထပ္ေခၚလာတဲ့ လူသစ္ေတြ ေရာက္ရင္ အဲဒီကုိဂ်ိမ္းကို အဖက္လုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ပံုမ်ိဳး ေဘာစ့္က လုပ္ထားတယ္ဗ် ။ဆိုေတာ့ အလုပ္ထဲစဝင္တည္းက ကိုဂ်ိမ္းက ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ကို မၾကည္လည္းမၾကည္..ေသြးတိုးလည္းစမ္းေပါ့။
ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြၾကီး ကိုဗင္းဆင့္ကလည္း ေဘာစ့္ႏွင့္ရန္ကုန္က အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံမွာ အလုပ္တြဲလုပ္ဖူးတယ္။ကိုဗင္းဆင့္ကလည္း ဘာေတြ လုပ္ျပထားတယ္မသိ ။ေဘာစ့္က ဗင္းဆင့္ဆို သိပ္အထင္ၾကီးတာ ဘာမဆို ဗင္းဆင့္လုပ္ႏုိင္တယ္ ဆိုတာခ်ည္းပဲ..သူက ဒီလိုေျပာေလ ကိုဂ်ိမ္းက ပိုတင္းေလေပါ့ဗ်ာ ။ ကိုဂ်ိမ္းကလည္းကၽြန္ေတာ္အျမင့္ ေတာ္ေတာ္လည္းတတ္တယ္ .မာနလည္းၾကီး တယ္…ဂ်စ္တစ္တစ္ေပါ့ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႕ကို အထင္ၾကီးတယ္ဗ်..သူႏွင့္လည္း တြဲျပီးအလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္ ။ေဘာစ့္ကေပး မလုပ္ ဘူး…မသိတာမတတ္တာ ကိုယ့္ဘာသာေလ့လာတဲ့။လံုးဝလည္းေပးမတြဲဘူး။ ဗင္းဆင့္ရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းျပီးစက္ေတြျပင္။ မျပီး ။တစ္ကိုယ္လံုးလည္း စက္ဆီေတြနဲ႕ ညစ္ပတ္ေပပြ ။ကိုဂ်ိမ္းက အနားလာ ဘာမွမေျပာဘဲ ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးနဲ႕ ျပန္သြား ။ေဘာစ့္ က အခ်ိန္ျဖဳန္းတယ္လို႕လာေဟာက္ ။ယိုးဒယားအလုပ္သမားေတြက ထိုင္ရယ္ေန ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ဟိုလိုလုပ္ပါလား ဒီလိုလုပ္ပါလား ဆိုျပီး တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ေန ။ အဲဒီရက္ေတြက ညညဆို ေလယဥ္ပ်ံေတြ ပ်ံသြားတာ ေငးၾကည့္ရင္း ေမေမေရလို႕ တစ္ေယာက္တည္း တိုးတိုးေလး ေအာ္ေနတတ္တယ္။

ေနာက္တစ္ခုဆိုးတာက ေဘာစ့္က သူကို႕သူ သူေဌးဂိုက္က အျပည့္ ဘာမွမတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးေတြ ရြာကေခၚလာတဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႕ ဆက္ဆံတာ..ေတာ္ေသးတာ..တရားဝင္ဝင္လာလို႕..မဟုတ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ႏွိမ္လိုက္မလဲ ။(ေဘာစ့္က တရုတ္လူမ်ိဳး တရုတ္စကား ျမန္မာစကား ဖာစာထိုင္း အကုန္ရတယ္…ဘယ္္မွာ ေမြးတယ္ေတာ့ မသိဘူး..မိန္းမကေတာ့ ထိုင္းလို႕ေျပာတာပဲ)။

တစ္ရက္ဗ်ာ..ဆိုးလုိက္တဲ့အျဖစ္ ေျပာရဦးမယ္..ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ Dye Section(ေဆးဆိုး)က အဲကြန္းကို တက္ျပင္ၾက တယ္..အမွန္ကေတာ့ Outdoor unit ၾကီးကို အေပၚမွာတင္ ျပင္လို႕ရတယ္ဗ်..ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္လံုးက မကၽြမ္းက်င္ေတာ့
Outdoor unit အေလးၾကီးကို ခဲရာခဲဆစ္ေအာက္ခ်တယ္။ Ceiling ေပၚတက္ျပီးတန္းေလးေတြေပၚက သတိထားျပီး ေလွ်ာက္ရတာ ။ေအာက္မွာက Dye က ဝန္ထမ္းေတြ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာ။ Ceiling က ေက်ာက္ျပားေတြကပ္ထားတာ အေတာ္ေတာင္ ေဟာင္းေနျပီ။
ခ်တုန္းက အိုေကပဲ ။ျပင္ျပီး အဆင္ေျပျပီ ျပန္တင္ျပီးေတာ့ Ceiling တန္းေတြေပၚမွာေနာက္ျပန္အဆုတ္ ေျခေခ်ာ္ျပီးေတာ့ ႏွစ္ေပပတ္လည္ကြက္ထဲက ျပဳတ္က်ပါေလေရာ…ဝုန္းကနဲ..။ ေတာ္ေသးတာက ေအာက္က အဝတ္ပံုေပၚတည့္တည့္ ျပဳတ္က်လို ။Dye ကေကာင္မေလးေတြက လူၾကီးတစ္ေယာက္လံုး Ceiling ၾကီး ေပါက္ျပီး ထြက္က်လာေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ..ပထမ ေၾကာင္သြားျပီး..ေနာက္ ဝိုင္းရယ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ..

ကၽြန္ေတာ္လည္း Maintaince လိုက္လုပ္ရတာ အေတာ္ စိတ္ပ်က္လာတယ္ ။ PLC လည္း မသိခ်င္ေတာ့ဘူး။Speed Control လည္း နားမလည္ခ်င္္ေတာ့ဘူး။Air-con System လည္းမေလ့လာခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ရက္ေတြမွာဘာေတြဆက္ျဖစ္လာဦးမယ္မသိဘူး။
လင္းဒီပ
၁၄.၁၀.၀၈

Photo Source:http://www.kohsamui.org/Bangkok4.jpg