ကၽြန္ေတာ့္ျပတင္းေပါက္ကေလး: ပုထုဇဥ္ေတး

Tuesday, March 16, 2010

ပုထုဇဥ္ေတး

ငါက
ေတာင္တန္းေတြ အကြယ္မွာ
မီးေတာင္ေတြ အေနာက္မွာ
ေရလႈိင္းေတြ ေအာက္မွာ
သစ္ေတာထူထူထဲထဲေတြ ထဲမွာ
ပုန္းေအာင္းေနျဖစ္တဲ့အခါ…။

မင္းက
ေတာင္တန္းေတြဆီ
မီးေတာင္ေတြဆီ
ေရလႈိင္းေတြဆီ
သစ္ေတာထူထူထဲထဲေတြဆီ
အျဖဴေရာင္ဝတ္ဆင္မႈနဲ႕ အေရာက္လာခဲ့ပါ ။

တစ္ေယာက္ ပုန္းေနတုန္း
ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္ပုန္းတဲ့အခါ
ဘယ္လိုမွ ရွာလို႕မေတြ႕ေတာ့ပါ ။

တစ္ေယာက္ ပုန္းေရွာင္ေနတဲ့အခါ
ေနာက္တစ္ေယာက္ လိုက္ရွာရျခင္းက
လူဘဝရဲ႕ အရိုးသားဆံုးကဗ်ာ ။
လင္းဒီပ
၀၄.၀၃.၁၀

17 comments:

ShwunMi- said...: ၁ ကေန ၁၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀ ေရေနတုန္းပဲ ထင္ပါတယ္.. :)
လိုက္ရွာေစခ်င္ရင္ ပုန္းရတယ္ကိုး.. မွတ္သြားပါ့မယ္။; March 16, 2010 at 5:28 AM
ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...: “တစ္ေယာက္ ပုန္းေနတုန္း
ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္ပုန္းတဲ့အခါ”

တစ္ခါတစ္ခါ ပုန္းေနရတာပဲ ေကာင္းေနျပန္ေရာ... လိုက္ရွာမယ့္သူ ရွိရွိ မရွိရွိေပါ့ေလ...; March 16, 2010 at 9:19 AM
tin min htet said...: ကိုယ္ကလိုက္လွ်င္ သူကပုန္းလိမ့္မည္ ..
ကိုယ္ကပုန္းမွ သူကလိုက္ရွာမည္ ..
(က်-မေကာက္ ေပ်ာက္-မရွာ ဆိုၿပီး
ပစ္ထားရင္ေတာ့ အႀကံမေပးတတ္ေတာ့ :P); March 16, 2010 at 10:04 AM
ေႏြဦးလြင္ said...: ငါက
ေတာင္တန္းေတြ အကြယ္မွာ
မီးေတာင္ေတြ အေနာက္မွာ
ေရလႈိင္းေတြ ေအာက္မွာ
သစ္ေတာထူထူထဲထဲေတြ ထဲမွာ
ပုန္းေအာင္းေနျဖစ္တဲ့အခါ…။

.
.
.

လူဘဝရဲ႕ အရိုးသားဆံုးကဗ်ာ ။

ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ ..; March 16, 2010 at 12:38 PM
Kaung Kin Ko said...: အင္းေပါ့။ သူဆက္ပုန္းေနရင္ ညီေလးရွာလို္က္ေလ း-); March 16, 2010 at 1:17 PM
mirror said...: တူတူပုန္းတမ္းကစားရတာလဲ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။
ျပန္ရွာေတြ႔တဲ့အခါ ၀ါးးးးးးးးး လုိ႔လုပ္ ။ :P

ခ်စ္ေကာင္းလုိ ေျပာရရင္ အေပ်ာ္ပါ...။ တုိ႔အကုိၾကီး ပုန္းလုိက္၊ေပ်ာက္လုိက္နဲ႔ ပ်င္းေနမွာစုိးလုိ႔ ။; March 16, 2010 at 2:39 PM
ကိုမ်ဳိး (အညာေျမ) said...: မဂၤလာပါ...

ပုန္းေသာသူ ရွာရင္ေတြ႕တဲ့...

ခင္မင္စြာျဖင့္
ကိုမ်ဳိး; March 16, 2010 at 3:51 PM
ေမ့သမီး said...: နားမလည္ဘူးကြာ။ ၂ေယာက္စလံုးမပုန္းေနတာပဲ ေကာင္းမယ္လို႕ထင္တယ္။ ေတြ႕ခ်င္ရက္သားနဲ႕ဆိုရင္ ဘာလို႕ပုန္းေနမွာလဲ။ အကိုတို႕ အဲဒါေတြေၾကာင့္ လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ေနတာ။ :D; March 16, 2010 at 6:55 PM
MANORHARY said...: ေလာကၾကီးက ဒီလိုပါပဲ ..မရွာပဲ ေနုလိုက္လုိ႔လည္း ေတြ႕ႏိုင္မွာမွ မဟုတ္ပဲ; March 16, 2010 at 7:51 PM
စိုင္းေလာဝ္ပိန္း said...: ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ တစ္ေယာက္ ပုန္းရင္ တစ္ေယာက္လိုက္ရွာ။ အရိုးသားဆံုးကဗ်ာ။ အလွပဆံုးနားလည္မႈ။; March 17, 2010 at 10:01 AM
သက္ေဝ said...: တစ္ေယာက္ ပုန္းေရွာင္ေနတဲ့အခါ
ေနာက္တစ္ေယာက္ လိုက္ရွာရျခင္းက
လူဘဝရဲ႕ အရိုးသားဆံုးကဗ်ာ...

သိပ္လွတဲ့ အေတြးေလး...; March 17, 2010 at 1:06 PM
မယ္ကိုး said...: ကဗ်ာေလးေကာင္းေပမယ့္ ပုန္းေရွာင္သူက ေယာက္်ားေလးဆိုရင္ လံုးဝ မတရားဘူးလို႔ ခံစားရတယ္ =(; March 17, 2010 at 11:24 PM
လင္းဒီပ said...: တကယ္ေတာ့လူ႕ဘဝမွာ တစ္ေယာက္က မာန္ေတြ မာနေတြ အမုန္းေတြ တဖက္သတ္အႏိုင္လိုခ်င္စိတ္ေတြေနာက္မွာ ပုန္းကြယ္ေနတဲ့အခါ သူ႕ေမာဟေတြနဲ႕ သူ ဘာမွ မျမင္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ အဲဒီအခါ တဖက္က မိတ္ေဆြ/ခ်စ္သူက နားလည္ခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့ အျဖဴေရာင္စိတ္ကေလးနဲ႕ ပုန္းသူကို ေခၚထုတ္ေပးဖို႕ ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးမိပါတယ္ဗ်ာ ။
(အစကေတာ့ ဒီအတိုင္းေလး ထားမလို႕ပါ ။ ေဒၚမယ္ကိုး ကြန္မင့္ေတြ႕ေတာ့ ျပံဳးစိစိျဖစ္ရျပီး ခ်ေရးမိပါတယ္ :P)ပုန္းသူကေတာ့ ဘယ္သူမဆို ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ေလ ။; March 17, 2010 at 11:35 PM
littlebrook said...: တစ္ခါတစ္ေလ ဥေပကၡာတရားကို လက္ကိုင္ထားရတယ္ဗ်ာ; March 18, 2010 at 10:19 AM
ေက်ာ္ညိဳေသြး said...: ဒီကဗ်ာေလးဖတ္ရတာ တစ္မ်ိဳးေလးပဲ
လြင္႔ေနသလိုခံစားရတယ္။; March 18, 2010 at 8:30 PM
က+ဗ်ာ+လွည္း said...: ၿပိဳင္တူ မပုန္းမိေအာင္။ ကိုယ္ကပဲ လိုက္႐ွာေပါ႔ဗ်ာ။

“တစ္ေယာက္ ပုန္းေရွာင္ေနတဲ့အခါ
ေနာက္တစ္ေယာက္ လိုက္ရွာရျခင္းက
လူဘဝရဲ႕ အရိုးသားဆံုးကဗ်ာ ။”

အေတာ္သေဘာက်မိတယ္။; March 18, 2010 at 10:48 PM
thaingarra said...: တစ္ေယာက္ ပုန္းေနတုန္း

ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္ပုန္းတဲ့အခါ

ဘယ္လိုမွ ရွာလို႕မေတြ႕ေတာ့ပါ ။

အဲဒီ႔ အဖြဲ႕ေလး ႏွစ္ၿခိဳက္မိပါေၾကာင္း ...။; March 20, 2010 at 11:35 AM