တခါတုန္းကအလြန္ဆင္းရဲလြန္းတဲသားအဖကခရီးအတူတူထြက္လာၾကတယ္။အေဖလုပ္တဲ့သူကေတာ့
ဘာမဆို ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္လုပ္တတ္ျပီး သားလုပ္သူကေတာ့ အေဖနဲ႕ ဆန္႕က်င့္ဘက္ ..ထင္ရာေတြေလွ်ာက္လုပ္တတ္သူူတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ရဲ႕အ၀င္ကို သူတို႕သားအဖေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေနျပည္ေတာ္မွာ ရွင္္ဘုရင္ၾကီး ရုတ္တရက္ဆံုးပါးသြားတဲ့အတြက္ မွဴးၾကီးမတ္ၾကီးေတြက ရွင္ဘုရင္အရိုက္အရာအတြက္ သင့္ေတာ္မယ့္သူကို အသည္းအသန္ ရွာေဖြေနတဲ့ အခ်ိန္ ။ သူတို႕ေရြးခ်ယ္တဲ့နည္းက ဗ်ိဳင္းတစ္ေကာင္ပါတယ္ ။ အဲဒီဗ်ိဳင္းေခါင္းေပၚနားတဲ့လူက ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီေပါ့ ။ဒီလိုနဲ႕မင္းေလာင္းရွာလိုက္တာ သစ္ပင္ေအာက္မွာအိပ္ေနတဲ့ သားလုပ္သူရဲ႕ေခါင္းေပၚကိုုဗ်ိဳင္းကလည္းဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္သြားနားပါေလေရာ..ဒါနဲ႕သားလုပ္သူလည္းရွင္ဘုရင္ျဖစ္လာေရာ ။
ရွင္ဘုရင္ျဖစ္လာျပီဆိုေတာ့လည္း တိုင္းခန္းလွည့္လည္တာေပါ့ေလ ။ဒီမွာတင္ ဗ်ိဳင္းနားဘုရင္ေလးက သူ႕အစြမ္းျပေတာ့တာပဲ။တံခါးမွဴးေတြ႕ေတာ့ေမးတယ္..မင္းတံခါးမွဴးလုပ္တာ..ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲေပါ့…တံခါးမွဴးကလည္း..ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္္ရွိပါျပီေပါ့…ဒါနဲ႕ေဘးမွာပါလာတဲ့အမတ္ၾကီးကိုေမးတယ္…အမတ္ၾကီးလုပ္တာဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲေပါ့..အမတ္ၾကီးကလည္း…အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ရွိပါျပီဆိုေတာ့…ကဲဒါဆိုအမတ္ၾကီးက တံခါးမွဴးတလွည့္လုပ္ျပီး တံခါးမွဴးက အမတ္ၾကီးတလွည့္ လုပ္..
ဒီလိုနဲ႕ဆက္ျပီးလွည့္လည္လာလိုက္တာ..သူၾကြယ္ၾကီးတစ္ေယာက္အိမ္ေရာက္လာပါတယ္..သူၾကြယ္
ၾကီးရဲ႕အိမ္မွာပဲသူဆင္းရဲတစ္ေယာက္ကသူၾကြယ္ၾကီးဆီမွာအလုပ္လုပ္ေနတာေတြ႕ေတာ့ဘုရင္ေလးကေမးျပန္ေရာ…ထံုးစံအတိုင္းေပါ့…ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးဆင္းရဲေနတာဆယ္ႏွစ္ရွိပါျပီေပါ့…သူၾကြယ္ၾကီးကိုေမးေတာ့…သူၾကြယ္ၾကီးက သူခ်မ္းသာေနတာ ဆယ္ႏွစ္ရွိပါျပီတဲ့..ကဲဒါဆို မင္းက သူၾကြယ္လုပ္ျပီး…သူၾကြယ္ၾကီးက သူဆင္းရဲ တလွည့္လုပ္ဦးလို႕အမိန္႕ေတာ္ေပးပါတယ္.. ေနာက္နန္းတြင္းထဲမွာလည္းမိဘုရားၾကီးကိုေမာင္းမမိတ္သံေနရာေရြ႕..ေမာင္းမမိတ္သံကိုမိဘုရားၾကီးေနရာေပးနဲ႕၊နန္းတြင္းသမားေတာ္ၾကီးကိုအာဏာပါးကြက္သားေနရာေရြ႕..အာဏာပါးကြက္သားကိုုနန္းတြင္းသမားေတာ္အရာေပး ..စစ္သူၾကီးကို ဥယ်ာဥ္မွဴးေနရာေရြ႕…ဥယ်ာဥ္မွဴးကို စစ္သူၾကီးအရာေပးေပါ့ေလ..
ဒါနဲ႕ အေဖလုပ္တဲ့လူကေျပာတယ္…မင္းၾကီး ..အခုလုပ္တာေတြက တိုင္းျပည္ထဲမွာ အေတာ္ေလးကို ကေမာက္ကမေတြျဖစ္ေနတယ္..တိုင္းသူျပည္သားေတြလည္း စိတ္ႏွလံုးမရႊင္မလန္းျဖစ္ေနၾကပါတယ္ေပါ့…ဒါနဲ႕ရွင္ဘုရင္ေလးကျပန္ေျပာတယ္..အဘရာ..တိုင္းသူျပည္သားေတြကံေကာင္းရင္ ဗ်ိဳင္းက အဘေခါင္းေပၚနားမွာေပါ့..အခု သူတို႕ကံဆိုးလို႕သာ..က်ဳပ္ေခါင္းေပၚနားတာေပါ့..တဲ့ ။
(နာဖူးေသာတရားတစ္ပုဒ္အားျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္။)
လင္းဒီပ
၂၀.၀၉.၀၈
ဘာမဆို ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္လုပ္တတ္ျပီး သားလုပ္သူကေတာ့ အေဖနဲ႕ ဆန္႕က်င့္ဘက္ ..ထင္ရာေတြေလွ်ာက္လုပ္တတ္သူူတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ရဲ႕အ၀င္ကို သူတို႕သားအဖေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေနျပည္ေတာ္မွာ ရွင္္ဘုရင္ၾကီး ရုတ္တရက္ဆံုးပါးသြားတဲ့အတြက္ မွဴးၾကီးမတ္ၾကီးေတြက ရွင္ဘုရင္အရိုက္အရာအတြက္ သင့္ေတာ္မယ့္သူကို အသည္းအသန္ ရွာေဖြေနတဲ့ အခ်ိန္ ။ သူတို႕ေရြးခ်ယ္တဲ့နည္းက ဗ်ိဳင္းတစ္ေကာင္ပါတယ္ ။ အဲဒီဗ်ိဳင္းေခါင္းေပၚနားတဲ့လူက ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီေပါ့ ။ဒီလိုနဲ႕မင္းေလာင္းရွာလိုက္တာ သစ္ပင္ေအာက္မွာအိပ္ေနတဲ့ သားလုပ္သူရဲ႕ေခါင္းေပၚကိုုဗ်ိဳင္းကလည္းဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္သြားနားပါေလေရာ..ဒါနဲ႕သားလုပ္သူလည္းရွင္ဘုရင္ျဖစ္လာေရာ ။
ရွင္ဘုရင္ျဖစ္လာျပီဆိုေတာ့လည္း တိုင္းခန္းလွည့္လည္တာေပါ့ေလ ။ဒီမွာတင္ ဗ်ိဳင္းနားဘုရင္ေလးက သူ႕အစြမ္းျပေတာ့တာပဲ။တံခါးမွဴးေတြ႕ေတာ့ေမးတယ္..မင္းတံခါးမွဴးလုပ္တာ..ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲေပါ့…တံခါးမွဴးကလည္း..ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္္ရွိပါျပီေပါ့…ဒါနဲ႕ေဘးမွာပါလာတဲ့အမတ္ၾကီးကိုေမးတယ္…အမတ္ၾကီးလုပ္တာဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲေပါ့..အမတ္ၾကီးကလည္း…အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ရွိပါျပီဆိုေတာ့…ကဲဒါဆိုအမတ္ၾကီးက တံခါးမွဴးတလွည့္လုပ္ျပီး တံခါးမွဴးက အမတ္ၾကီးတလွည့္ လုပ္..
ဒီလိုနဲ႕ဆက္ျပီးလွည့္လည္လာလိုက္တာ..သူၾကြယ္ၾကီးတစ္ေယာက္အိမ္ေရာက္လာပါတယ္..သူၾကြယ္
ၾကီးရဲ႕အိမ္မွာပဲသူဆင္းရဲတစ္ေယာက္ကသူၾကြယ္ၾကီးဆီမွာအလုပ္လုပ္ေနတာေတြ႕ေတာ့ဘုရင္ေလးကေမးျပန္ေရာ…ထံုးစံအတိုင္းေပါ့…ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးဆင္းရဲေနတာဆယ္ႏွစ္ရွိပါျပီေပါ့…သူၾကြယ္ၾကီးကိုေမးေတာ့…သူၾကြယ္ၾကီးက သူခ်မ္းသာေနတာ ဆယ္ႏွစ္ရွိပါျပီတဲ့..ကဲဒါဆို မင္းက သူၾကြယ္လုပ္ျပီး…သူၾကြယ္ၾကီးက သူဆင္းရဲ တလွည့္လုပ္ဦးလို႕အမိန္႕ေတာ္ေပးပါတယ္.. ေနာက္နန္းတြင္းထဲမွာလည္းမိဘုရားၾကီးကိုေမာင္းမမိတ္သံေနရာေရြ႕..ေမာင္းမမိတ္သံကိုမိဘုရားၾကီးေနရာေပးနဲ႕၊နန္းတြင္းသမားေတာ္ၾကီးကိုအာဏာပါးကြက္သားေနရာေရြ႕..အာဏာပါးကြက္သားကိုုနန္းတြင္းသမားေတာ္အရာေပး ..စစ္သူၾကီးကို ဥယ်ာဥ္မွဴးေနရာေရြ႕…ဥယ်ာဥ္မွဴးကို စစ္သူၾကီးအရာေပးေပါ့ေလ..
ဒါနဲ႕ အေဖလုပ္တဲ့လူကေျပာတယ္…မင္းၾကီး ..အခုလုပ္တာေတြက တိုင္းျပည္ထဲမွာ အေတာ္ေလးကို ကေမာက္ကမေတြျဖစ္ေနတယ္..တိုင္းသူျပည္သားေတြလည္း စိတ္ႏွလံုးမရႊင္မလန္းျဖစ္ေနၾကပါတယ္ေပါ့…ဒါနဲ႕ရွင္ဘုရင္ေလးကျပန္ေျပာတယ္..အဘရာ..တိုင္းသူျပည္သားေတြကံေကာင္းရင္ ဗ်ိဳင္းက အဘေခါင္းေပၚနားမွာေပါ့..အခု သူတို႕ကံဆိုးလို႕သာ..က်ဳပ္ေခါင္းေပၚနားတာေပါ့..တဲ့ ။
(နာဖူးေသာတရားတစ္ပုဒ္အားျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္။)
လင္းဒီပ
၂၀.၀၉.၀၈
2 comments:
Post a Comment