တစ္ခြက္တစ္ဖလားပါ ဆိုျပီး
အလြမ္းေတြ ညာညာ တိုက္သြားတဲ့ ညီမေလးရယ္…
လြမ္းတယ္။
လြမ္းတယ္။
မရႈႏိုင္ မကယ္ႏိုင္ လြမ္းတယ္ ။
လူမွန္းသူမွန္း မသိေအာင္ လြမ္းတယ္။
အလိမၼာေလးမို႕ ေနာင္တနဲ႕ ယွဥ္ျပီး လြမ္းတယ္။
ဘယ္ရည္းစားမွ မလြမ္းဖူးတဲ့ အလြမ္းမ်ိဳးနဲ႕ လြမ္းတယ္။
လြမ္းတယ္။
ခြက္ထိုး ခြက္လွန္ လြမ္းတယ္။
သံေဝဂေလးနဲ႕ ယွဥ္ျပီး လြမ္းတယ္။
ေသြးေတြ ပူေႏြးလာတဲ့အထိ လြမ္းတယ္။
ေလွာင္ျပံဳးႏွင့္ ရီ(ရယ္)ေနမွာ ေတြးမိရင္း
ရွက္လြမ္းကေလး လြမ္းတယ္။
လြမ္းတယ္။
ဓာတုဆိုးေဆး မပါဘဲ လြမ္းတယ္။
သၾကားစစ္စစ္နဲ႕ ေဖ်ာ္စပ္ျပီး လြမ္းတယ္။
ေကာ္ဖီေသာက္ေနရင္း လြမ္းတယ္။
ေမ့ခ်င္လို႕ မူးေအာင္ေသာက္ျပီးမွ ေမ့မရဘဲ လြမ္းမူးၾကီး မူးတယ္။
စိတ္မပူပါနဲ႔ ညီမေလးရယ္…
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
အလြမ္းဟာ ေျမဓာတ္ပါတယ္။
အလြမ္းဟာ အႏၱရာယ္ကင္းတယ္ ။
အလြမ္းဟာ လူကို ဥပါဒ္ မျဖစ္ေစဘူး ။
အလြမ္းဟာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း မပ်က္စီးေစဘူး ။
ဒီလိုနဲ႕
တစ္ကိုယ္ရည္ အလြမ္းေန႕စြဲေတြမွာ
ထိထိေရာက္ေရာက္ လြမ္းတတ္ခဲ့တယ္ ။
ကၽြမ္းကၽြမ္းေျမ့ေျမ့ လြမ္းတတ္ခဲ့တယ္ ။
ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလး လြမ္းတတ္ခဲ့တယ္ ။
က်က္သေရရွိရွိေလးလည္း လြမ္းတတ္ခဲ့တယ္ ။
လြမ္းတယ္ညီမေလးရယ္
လြမ္းတယ္…
အမုန္းမ်က္မာန္
စိတ္ေကာက္ႏႈတ္ခမ္းက်ည္ဆံေလးပဲျဖစ္ျဖစ္…
ပ်ားရည္လူးထားတဲ့
ပန္းဆီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးပဲျဖစ္ျဖစ္…
ေနာက္တစ္ခါ အနီးကပ္ လာ ပစ္သတ္လွည့္ပါဦး ။
လြမ္းတယ္ညီမေလးရယ္
လြမ္းတယ္…
ခ်စ္သူကိုယ္ေငြ႕ေႏြးကို
တယ္လီဖုန္းေလးက တဆင့္
မမွီမကမ္း လက္ျဖန္႕ေနခဲ့ရသူ
(ကိုယ္ကေတာ့)
ဒီဇင္ဘာေဆာင္းေန႕ေတြထဲ အလြမ္းေတြ အခိုးတလူလူ ထြက္လို႕ ။
လင္းဒီပ
၁၂.၁၂.၀၉
