ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္လာတဲ့ လမ္းကပဲ ႏွင္းဆီေတြ ေပၚေနတာလား ႏွင္းဆီေတြ ေပၚတဲ့လမ္းကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေရြးေလွ်ာက္ခဲ့မိပါသလား မေတြးမိပါ ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ေျမလမ္းေလး ေဘး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီတြင္ ႏွင္းဆီေရာင္စံုေတြကို အစီအရီႏွင့္ ေသခ်ာစိုက္ထားတာ ၾကံဳရသည္။ ႏွင္းဆီႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ စာေတြ ကဗ်ာေတြကလည္း စံုလြန္းသည္ ။ ဦးသန္းေဖေလးရဲ႕ ပန္းကေလးလို လွေနတာပဲ ၾကည့္ေနခ်င္သည္က စလို႕…ေလးျဖဴရဲ႕ ရိုစီ ငါ့ကို ၾကင္နာေနတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ထိေပါ့ …။ကဗ်ာေတြဆုိလည္း ေခတ္အဆက္ဆက္ ႏွင္းဆီဖြဲ႕ေတြ…။ ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္ရင္း ေလွ်ာက္ရင္း သီခ်င္းေလးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းျပီး ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြကို ေစာင္းေျမာင္း ဆိုေနမိသည္ ။ ႏွင္းဆီေတြကလည္း မသိသလို သိသလို ကပို ရွက္သလိုႏွင့္ ပြင့္ဖတ္ကေလးေတြက တဆင့္ နားစြင့္ ေနၾကပါသည္ ။ ႏွင္းဆီခင္းၾကီးက ေငးလိုက္ရင္ မဆံုး..။ ႏွင္းဆီခင္းရွင္ကို မေတြ႕ရ။
ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ပါသည္ ။ နံနက္ခင္း ႏွင္းဆီရန႔ံေတြက ေလေျပမွာ သင္းသင္းကေလး ။ ကၽြန္ေတာ္ ပန္းေတြ သစ္ပင္ေတြကို တကယ္ တန္ဖိုးထားတတ္ ပါသလား။ မသိပါ ။ အခုခ်ိန္ထိ သစ္ပင္တစ္ပင္ကို ဘယ္လို စိုက္ပ်ိဳးမလဲ မသိပါ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပန္းေတြေတြ႕ေတာ့ ေပ်ာ္စရာ ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေတာ္ဝင္ မင္းသမီးေလးေတြ ႏွင္းဆီေရာင္စံုေတြ…။ ဘယ္သူမဆို ဒီလုိ ႏွင္းဆီေတြ ေတြ႕တဲ့အခါ ခူးဆြတ္ခ်င္မွာပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ခူးဆြတ္ခ်င္ လာတာပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ ခူးလိုက္ရင္ ေကာင္းမလားလို႕ ပန္းႏုေရာင္ ႏွင္းဆီပြင့္ေလးနားမွာ ရပ္ရင္း စဥ္းစားမိသည္ ။ ပန္းႏုေရာင္ ႏွင္းဆီေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေငးၾကည့္ေနသည္ ။ တဘက္ကို ထပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အနီရဲရဲ စိုစိုေလး ။ အင္း ဒါေလးလည္း လွတာပဲ ။ သူ လွတာေလးက ပိုျပီးေတာ့ ဆြဲဆြဲေဆာင္ေဆာင္ ။ ကၽြန္မက ပို ေမႊးပါတယ္ရွင္ လို႕ပင္ ေျပာေနသေယာင္ ။ ခူးမယ္ လုပ္ေနရင္းက အင္းေလ ထပ္ၾကည့္ေသးတာေပါ့ လို႕ေတြးရင္း ဆက္ေလွ်ာက္လာမိသည္ ။
ခဏေနေတာ့ အျဖဴေရာင္ ႏွင္းဆီေလးကို ထပ္ေတြ႕ျပန္သည္ ။ ခင္ဝမ္း၏ ႏွင္းဆီျဖဴရဲ႕ အေဝးက လူတစ္ေယာက္ သီခ်င္းပင္ အမွတ္ရမိသည္ ။ ဒီဘက္ လွည့္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းဆီျပာ…။ ထပ္ ေငးၾကည့္မိျပန္ေတာ့ ဒီဘက္က ႏွင္းဆီေလးက အငံုမွ ပြင့္လာကာစ အဝါေရာင္ ႏွင္းဆီေလး… အခုမွ သတိထားမိတာက ႏွင္းဆီေတြ ၾကည့္ရင္း ေငးရင္း ကၽြန္ေတာ္ ဝင္လာခဲ့တဲ့ ေျမလမ္းကေလး မဟုတ္ေတာ့ ။ ႏွင္းဆီေတြရဲ႕ အလည္ကုိ ေရာက္ေနသည္ ။ ျပန္ထြက္ရမယ့္ လမ္းကို မေတြ႕။
ႏွင္းဆီဝကၤပါလား…။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ၾကည့္ရင္း ေငးရင္း ႏွင္းဆီေတြၾကားမွာ တစ္စ တစ္စ လမ္းေပ်ာက္ သြားခဲ့တာလည္း ျဖစ္သည္။ တျဖည္းျဖည္း ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာက ႏွင္းဆီပင္ေတြ ထက္ပင္ ေသးငယ္ သြားသလို..။ တစ္ပတ္လည္မွာ ႏွင္းဆီေတြ…. ရနံ႕ေတြ..လႈိက္မူးလာသည္ ။ ႏွင္းဆီေတာနက္ၾကီးထဲမွာ….။ ႏွင္းဆီပင္လယ္ၾကီးထဲမွာ…။
တစ္ပြင့္ဆို တစ္ပြင့္ အမွန္တကယ္ ခူးျပီး လွည့္ထြက္ လာခဲ့သင့္သည္ ။ အခုေတာ့ ကိုယ့္အျပစ္နဲ႕ ကိုယ္ ႏွင္းဆီေရာင္စံုေတြၾကားမွာ လမ္းေပ်ာက္ေနသည္။ ပန္းပင္လယ္ၾကီးလား …ကူးခတ္ရင္း ေမာေနသည္ ။ဘယ္လို ျပန္ထြက္ရမလဲ ။ ေတြေဝ ေငးေမာရင္း ပန္းေတာမွာ လမ္းေပ်ာက္ခဲ့သူကို ဘယ္သူက ကယ္ႏိုင္မလဲ။ ပန္းကေလးေတြ ၾကားမွာ လမ္းေပ်ာက္ေနျပီ။ ကယ္ပါဦး ေအာ္ရေအာင္လည္း ပန္းကေလးေတြ ၾကားရင္ ရွက္စရာ။ ပန္းကေလးေတြ ေလွာင္ရယ္မွာ…ဘယ္လို လက္ခံရမွာပါလိမ့္ ။
ဆက္ေလွ်ာက္လာရင္း ဦးထုပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေဆာင္းထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကုိ ေတြ႕ရသည္ ။ အကူအညီ ရလိုရညား လွမ္းေခၚလိုက္ေတာ့ “ခင္ဗ်ား လမ္းေပ်ာက္ေနျပီ မဟုတ္လား ..အဲဒါပဲဗ် … ကိုယ္ ဘယ္ႏွင္းဆီကို လိုခ်င္တာလဲ ဆိုတာ သိဖို႕ အေရးၾကီးတယ္ ။ ဒါမွ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ တစ္ပြင့္ ခူးလိုက္ရံုပဲ …အခုလို လမ္းမေပ်ာက္ေတာ့ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာက ကၽြန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားလိုပဲ ဒီျခံထဲကို ရည္ရြယ္ခ်က္ တိတိပပ မရွိပါဘဲ ေရာက္လာတယ္ ။ ႏွင္းဆီေတြ ၾကည့္ရင္း ဟိုတစ္ပြင့္ ေကာင္းႏိုး ဒီတစ္ပြင့္ ေကာင္းႏိုး စဥ္းစားရင္း နဲ႕ ႏွင္းဆီေတာထဲမွာ လမ္းေပ်ာက္ရင္း ဥယ်ာဥ္မွဴး ျဖစ္လာတာပဲ ။ ခင္ဗ်ားလည္း အခုအခ်ိန္က စျပီး ဥယ်ာဥ္မွဴး ျဖစ္ျပီ။ ျပန္ထြက္ဖို႕ လမ္းကို ရွာမေတြ႕မခ်င္း ေပါ့ ။ ခင္ဗ်ားကိုလည္း တစ္ခုေတာ့ ေျပာခ်င္တယ္ ..ဥယ်ာဥ္မွဴး ဆိုတာ ပန္းခူးခြင့္ မရွိဘူး.. ပန္းေတြ အမ်ားၾကီးကို ေငးၾကည့္ ေနခြင့္ေတာ့ ရွိတယ္။” ေနာက္ေတာ့ ဥယ်ာဥ္မွဴးက ဘာမွ ထပ္မေျပာေတာ့ပဲ ႏွင္းဆီႏွင္ ့ပတ္သက္ေသာ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ ညည္းရင္း ထြက္သြားသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ပန္းေတြၾကားထဲမွာ က်န္ခဲ့ျပန္သည္ ။ ႏွင္းဆီေရာင္စံုေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေငးၾကည့္ေနသလို ထင္သည္ ။ ႏွင္းဆီေတြ ရယ္ေနမလား။ ႏွင္းဆီဝကၤပါထဲက ကၽြန္ေတာ္ တိုးထြက္မလား… ျငိမ္ေနရမလား… ႏွင္းဆီရနံ႕ေတြက ပိုမို စူးရွလာသည္ ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္က စူးစိုက္ၾကည့္ေနသလို ခံစားမိေတာ့ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒဏ္ရာရထားေသာ အနက္ေရာင္ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္က ကၽြန္ေတာ့္ကို နာနာက်င္က်င္ ၾကည့္ေနတာႏွင့္ ဆံုသည္ ။ ႏွင္းဆီေတြၾကားမွာ ပိတ္မိေနသူတစ္ေယာက္… ႏွင္းဆီဝကၤပါထဲ ေရာက္ေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္… ႏွင္းဆီႏွင့္ တခ်ိဳ႕သူေတြၾကားမွာ ရန္ျငိဳးရန္စ ရွိခဲ့ရင္ေတာင္ ေပးဆက္ဖို႕ သက္သက္ ေရာက္ႏွင့္ျပီးသားေလ။
……မင္းအတြက္ ငါ လမ္းေတြ ေပ်ာက္ေနခဲ့… ဝကၤပါထဲက ပန္းကေလးရယ္ ငါ မင္းရဲ႕ အက်ဥ္းသားပါကြယ္…။
ကၽြန္ေတာ္ ႏွင္းဆီဝကၤပါ သီခ်င္းေလး ညည္းမိရက္သား ျဖစ္သြားသည္ ။ ႏွင္းဆီေရာင္စံုေတြ ႏွင္းဆီရနံ႕ေတြ ပိတ္ဆီးေနသည့္ ႏွင္းဆီေတာနက္ထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဥယ်ာဥ္မွဴးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ ။ ႏွင္းဆီအက်ဥ္းသားမွ်သာ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ လြတ္လမ္းကို ရွာေနတုန္းမွာပဲ ႏွင္းဆီတခ်ိဳ႕၏ ခပ္ေလွာင္ေလွာင္ရယ္သံကို ၾကားလိုက္မိေသး သည္ ။
လင္းဒီပ
၂၉.၀၈.၀၉
ေအာက္ေျခမွတ္စု(၁)(ကိုရြာသားက ကၽြန္ေတာ့္ကို ရင္ထဲက ႏွင္းဆီတစ္ပြင္ ့အေၾကာင္း တဂ္ပါတယ္ …ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ႏွင္းဆီခင္းၾကီး အေၾကာင္း ေရးလိုက္မိျပီ..:P)
ေအာက္ေျခမွတ္စု(၂)(ဓာတ္ပံုေလးကလည္း ကုိရြာသား ဒါနျပဳပါတယ္။)
ေအာက္ေျခမွတ္စု(၃)(“ႏွင္းဆီဝကၤပါ” ဆိုတဲ့သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကို “အိပ္မက္ကဗ်ာ”အယ္ဘမ္မွာ ကိုေလးျဖဴ ဆိုထားပါတယ္။ အခု ဒီပိုစ့္မွာ “ႏွင္းဆီဝကၤပါ” ဆိုတဲ့နာမည္ေလးနဲ႕ စာသားေလးတစ္ခုကို သံုးထားပါတယ္။ ကိုေလးျဖဴနဲ႕ ေတးေရးသူ (ကိုေကေအတီ ထင္ပါတယ္) ကို Credit ေပးပါတယ္။ “ႏွင္းဆီဝကၤပါ” ဆိုတာ အသံုးကို သူတို႕ဆီက ကၽြန္ေတာ္ ယုူသံုးလိုက္တာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္ခံပါတယ္။)
