လူၾကီးနာ

မင္းလက္တစ္ဖက္က
မင္းဘဝကို
ခ်ိဳခ်ဥ္သၾကားလံုးေလးလို မခ်ိဳမခ်ဥ္စားေနတုန္း
ေနာက္လက္တစ္ဖက္က
ငါ့ဘဝကို
ေကာက္ကိုင္ၾကည့္လိုက္ ျပန္ခ်ထားလိုက္နဲ႕။

မင္းရဲ႕ မနက္ျဖန္အက်ၤ ီျဖဴေလးမွာ
ငါ့အရိပ္ေလး တြဲရက္ျဖစ္ေနမွာ စိုးရြံ႕ေန
အဲဒိ စိုးရြံ႕စိတ္ကေလးကို ငါကလည္း ဖတ္မိေန

ငါက မင္းကို ၾကည့္ျပီး ရီ(ရယ္)တယ္
မင္းက ငါ့ကို ၾကည့္ျပီး ရီတယ္
လူေတြက တို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ျပီး ရီတယ္ ။

ငါ့လက္ကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႕
မာယာေတြ ေခ်ာ႕တိုက္ေနစရာ မလိုပါဘူး ခ်ာတိတ္ရယ္။

တကယ္ဆို ထိရံုကေလး ထိထားတာ
အခ်ိန္မေရြး မင္းထြက္ခြာ သြားဖို႕….
တကယ္ဆို ေစ့ရံုကေလး ေစ့ထားတာ
အခ်ိန္မေရြး မင္းျပန္ဝင္ လာဖို႕….

မင္း ဘယ္ႏွခါထိုးထိုး
အသံအက္မသြားတဲ့ ေခါင္းေလာင္းၾကီးလို…
မင္း ဘယ္ႏွခါ ေမာင္းထုတ္ထုတ္
အိမ္ကို တည့္တည့္ျပန္လာတတ္တဲ့
အမွတ္မရွိ ေခြးအိုၾကီးလို…

ခ်ာတိတ္ေရ…
ငါ့မ်က္စိထဲေတာ့ မင္းဟာ ကေလးတစ္ေယာက္လို
ကစားပြဲျပီးလို႕ မင္းေမာပမ္းသြားတဲ့အခါ
ကစားေဖာ္ေတြနဲ႕ ကြဲသြားတဲ့အခါ
အိမ္အတူျပန္ဖို႕ သစ္ပင္ေအာက္မွာ ငါေစာင့္ေနမိတုန္းပဲ ။

လင္းဒီပ
၁၆.၀၅.၁၀