ေဝဝါးခဲ့ေသာ ေန႕မ်ားစြာလို ေဝဝါးေနတုန္းပါပဲ ။
လွမ္းႏိုင္တဲ့ အကြာအေဝးထိ
အခိုက္အတန္႕တစ္ခုစာ နီးကပ္ခဲ့ၾကျပီးမွ
ေဝးကြာျခင္းတေစၦက
ေခၚသံေအးစက္နဲ႕ ေရာက္လာ…။
ေဆာင္းမရွိတဲ့အရပ္မွာ
အေအးပတ္ေနတဲ့ တယ္လီဖုန္းေလး
ေခၚသံ
ေျခာက္ကပ္ အက္ကြဲ…
သံေယာဇဥ္က ေခါင္းတြဲႏွစ္ဖက္ပါတဲ့ မီးရထား
ေရွ႕တိုး ေခၚငင္လိုက္
ေနာက္ကို ျပန္ဆုတ္လိုက္နဲ႕
ျမင္ေနရက္နဲ႕ ေဝးခဲ့တဲ့ေန႕မ်ားကို
ေဝးတဲ့အခါ ျပန္ျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ ။
ေနာင္တရစရာ မလိုပါဘူး
ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ မိုးရြာတုန္း ေရခံရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး
တို႕ႏွလံုးသားေတြက ျပည့္အန္တင္းက်ပ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေဘာင္ဘင္မခတ္ဘူး
သံသရာတစ္ခုစာ …။
လင္းဒီပ
၀၈.၀၂.၁၂
7 comments:
အခိုက္အတန္႕ပါ
လြမ္းတဲ့အခါတိုင္းစာမွန္မွန္ေရး
:P
ျမင္ေနရက္နဲ႔ ေဝးခဲ့တဲ့ ေန႔မ်ားကို
ေဝးတဲ့အခါ ျပန္ျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္...
လြမ္းေနတဲ့ရက္ေတြမွာ ကဗ်ာေတြေရး
ကဗ်ာေရးတဲ့အခါ အလြမ္းေတြ (နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ေတာ့) ေျပႏိုင္ပါလိမ့္မယ္... း)
စိတ္ခံစားမႈကို လာဟပ္တဲ့ ကဗ်ာပဲ။
အဲ မွားလို႔ ကဗ်ာကို လာဟပ္တဲ့ စိတ္ခံစားမႈပါ ... း)
ျမင္ေနလ်က္နဲ႕ ေ၀းခဲ့တဲ့ေန႕မ်ားကို..
ေ၀းတဲ့အခါ ျပန္ျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ တဲ့လား... မွန္တယ္ဗ်ာ......
ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္
လြမ္းေနတဲ့ရက္ေတြမွာ ကဗ်ာေတြေရး
ကဗ်ာေရးတဲ့အခါ ပုိလြမ္းလာ
အဲေတာ႔ကဗ်ာေတြသာပုိမ်ားမ်ားလာတယ္ အလြမ္းေတြကမရပ္ဘူး
ေဆာင္းမရွိတဲ့အရပ္မွာ
အေအးပတ္ေနတဲ့ တယ္လီဖုန္းေလး----တဲ႔လား
သံေယာဇဥ္ လက္က်န္ ...
သံေယာဇဥ္က ေခါင္းတြဲႏွစ္ဖက္ပါတဲ့ မီးရထား ...
သံေယာဇဥ္က နည္းနည္း ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းတာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္ ... ။
Post a Comment