Thursday, January 15, 2009

ပန္းစကားထာ

မင္းေတြ႕ရင္ သေဘာမက်မွာစိုးလို႕
အလြမ္းေတြကို ေခါက္ရိုး မက်ိဳးေအာင္ ေသခ်ာေလး သိမ္းထားခဲ့တာ။

လမ္းအေဟာင္းေပၚမွာ စိတ္ကူးအသစ္နဲ႕ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကေတာ့
သဂၤ ါရ ငွက္ကေလးက ကၾကိဳးအသစ္နဲ႕ မင္းပုခံုးေပၚလာနားေလရဲ႕…

ဆည္းလည္းသံလြင္လြင္
ရႊင္ရႊင္လန္းလန္း စကားခ်ိဳခ်ိဳ ဆိုျဖစ္
ေသာၾကာေထာင့္ဟာ ရယ္သံေလးေတြေအာက္မွာ နစ္လို႕…

တကယ့္ကိုမေျပာင္းလဲခဲ့ၾက
ငယ္ဘဝ က်ဴရွင္ေရွ႕ကခုံတန္းေလးကိုေရာက္ေတာ့လည္း
ေရညွိေတြ တက္တက္ေနတဲ့ အုတ္ခံုေလးက မေျပာင္းလဲ
ဆရာၾကီးကလည္း လူပ်ိဳၾကီးဘဝက မေျပာင္းလဲ
မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ ဒီလိုပဲေနၾကမွာလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကလည္း မေျပာင္းလဲ
နီတတ္တဲ့ မင္းပါးေလးကလည္း မေျပာင္းလဲ
ေနာက္ဆံုးမင္းပုခံုးေပၚက ေမႊးညင္းႏုေလးေတြကလည္းမေျပာင္းလဲ
ဒါဆို ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ေတာ့ ေျပာင္းလဲသင့္ျပီထင္တာပဲ။

တခ်ိဳ႕ၾကယ္ေတြက တစ္ပြင့္ကိုတစ္ပြင့္ ၾကည့္ေနေငးေနရင္း
ေကာင္းကင္မွာ ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ အေျဖမဲ့ေနတတ္တာ
ငါတို႕က ၾကယ္ေလးေတြမွမဟုတ္တာ..

ပုစာၦေတြကေတာ့ မေန႕ကအတိုင္းပါဘဲ
ရင္လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ကန္႕လန္႕ေတြထိုင္လို႕
အေျဖမထြက္တာက စိတ္ငယ္ ေလလြင့္စရာ။

ပန္းေတြဝွက္ထားတဲ့ စကားထာ
တို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ေျဖရခက္ေနေပမယ့္
ခဏျဖစ္ျဖစ္ သတိရေပးေပါ့..
တစ္ေယာက္တည္း တစ္ျခမ္းတည္း လြမ္းေနတာထက္စာရင္
ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ လြမ္းေတာ့ ထည္ထည္ဝါဝါေလး ရွိသလားလို႕..
လင္းဒီပ
၁၅.၁.၀၉

17 comments:

khin oo may said...

အေရးထဲ သူက ဂဳဏ္မက္ေနၿပန္ၿပီ.။

ေမာင္ဖားႀကီး said...

ငယ္ဘ၀ကို ျပန္သတိရသြားတယ္ဗ်ာ ...
ေပါ႔ေပါ႔ေလးပဲ လြမ္းတတ္ေအာင္ စာဖြဲ႔သြားတယ္လို႔
ခံစားမိတယ္... လန္းဆန္းသြားတာပဲ ကဗ်ာဖတ္လိုက္ရတာ

ATN said...

လွလွပပၾကီးကို လြမ္းထားတဲ့ ကဗ်ာေလးပါပဲ...

လွတ်ငြိမ်းလေပြေ (breeze) said...

စကားထာကို ကိုယ္ေျဖႏိုင္တဲ့ တစ္ေန႔ လမ္းရွင္းသြားမွာပါ

ေမ့သမီး said...

ဘယ္လိုမွ မလြမ္းခ်င္ဘူး။ လြမ္းရတဲ့ဒုကၡကို ေသးေသးေလးမ်ားမွတ္ေနလား။ ကိုယ့္ဘာသာပဲတစ္ျခမ္းတည္းလြမ္းလိုက္ပါ။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္စလံုးမလြမ္းရေအာင္ ႀကိဳးစားေလ။ :D

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ကဗ်ာေလးကခ်ိဳပဗ်ာ.....
ေကာင္းတယ္ကိုဒီပရာ...

တင့္ထူးေရႊ said...

တစ္ဖက္ကလူကလဲ ထည္ထည္၀ါ၀ါေလး ျဖစ္သြားေအာင္ လြမ္းေပးလိုက္ပါလား :)

MANORHARY said...

လူေတြရင္ဘတ္ထဲသြားသြားကလိတတ္တဲ့ကဗ်ာမ်ိဳးေတြ
အေရးေကာင္းတယ္ေနာ္..ကဗ်ာေလးကူးသြားတယ္။

ဟန္လင္းထြန္း said...

တယ္လည္းေကာင္းပါေပ့ ။ ႀကိဳက္တယ္

Anonymous said...

ခ်စ္တက္လိုက္တာ လြန္ပါေကာလား လူပ်ိဳၾကီးရယ္ ။

“မင္းပုခံုးေပၚက ေမႊးညင္းႏုေလးေတြကလည္းမေျပာင္းလဲ”

အဟမ္း အေသခ်ာကို စာရင္းျပဳစုထားတာပဲ ေကာင္းပါ့ ေကာင္းပါ့ း)

ေခါင္ေခါင္ said...

ႏွစ္ေယာက္စလုံးေျဖရခက္ေနတဲ့ ပန္းေတြ၀ွက္ထားတဲ့ စကားထာ.. လာကူေျဖေပးရမလား....

ရင္ထဲျငိေအာင္ .. ေရးတတ္တယ္..

ေအာင္ေျမ said...

ကဗ်ာႏွစ္သက္သူမုိ႔
ကဗ်ာေတြ လာလာဖတ္ျဖစ္တယ္
ထည္၂၀ါ၂ အလြမ္းဆုိတာ
ဘယ္လုိအလြမ္းမ်ိဳးလဲေတာ့မသိဘူး

Welcome said...

စာသားေခ်ာေခ်ာကဗ်ာေလး လာဖတ္တယ္။
အေရးအသားေကာင္းတယ္
အေတြးေလးေတြ ေကာင္းတယ္
အားေပးလ်က္ပါ .. ..

Anonymous said...

ျငိမ္တယ္ဗ်ိဳ႕....တကယ့္ျငိမ္ျငိမ္ေလး

ၾကိဳက္ပါေပတယ္

ဆိုးသြမ္း

pandora said...

တခ်ိဳ႕ၾကယ္ေတြက တစ္ပြင့္ကိုတစ္ပြင့္ ၾကည့္ေနေငးေနရင္း
ေကာင္းကင္မွာ ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ အေျဖမဲ့ေနတတ္တာ....

ဒီအေတြးေလးက ရင္ထဲထိတယ္။ လင္းဒီပရဲ႕ သိဂၤါရ ကဗ်ာေလးေတြကို သေဘာက်တယ္။

ညိမ္းညိဳ said...

အကိုေရ
သိဂၤါရရသေပးႏိုင္လြန္းလွတဲ႔ ကဗ်ာေလးကို
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ဖတ္သြားပါတယ္

Anonymous said...

အခ်စ္ေတြနဲ႔ခ်ိဳလို႔..ပါလား..
အလြမ္းေတြကလဲ ခန္႔ျငားလို႔...
ကဗ်ာေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ဖတ္ခြင့္ရတာေက်းဇူးပါ
ေမာင္ေလးေရ...