ေက်ာင္းေျပးအစ
အိမ္ေျပးအလယ္
သံသရာမွ လြတ္ေအာင္ ေျပးၾကသူမ်ားအဆံုး
စမိမွေတာ့
ကမာၻကုန္က်ယ္သေရြ႕ေျပးသာေျပး
(ၾကည္ေဇာ္ေအး)
(က)
“အဲဒီႏိုင္ငံက ပီအာေလွ်ာက္ဖို႕ IELTS အမွတ္က(၇)မွတ္ရမွ လို႕ ေျပာတယ္”
ရတနာေျပာေနတာက ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း တစ္ခါက ကူညီခဲ့ဖူးသည့္ ညီမငယ္တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ဘန္ေကာက္ကေန ဒီကၽြန္းကေလးကို ကူးဖို႕လုပ္ေနတုန္း အဲဒီ့ညီမငယ္ရဲ႕ခ်စ္သူေကာင္ေလးက ဘန္ေကာက္မွာေနေတာ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကိစၥကို ကူညီခဲ့ဖူးသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္လံုးက အိုင္တီသမားေတြ ။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ဘန္ေကာက္မွာ ေက်ာင္းျပီးေတာ့ ေကာင္ေလးက အဲဒီမွာ အလုပ္လုပ္ေနျပီး ေကာင္မေလးက ဒီကၽြန္းကေလးေပၚ ေရြ႕လာသည္ ။ အခု ေကာင္ေလးေကာ ေကာင္မေလးေကာ ေနာက္ထပ္တစ္ေနရာကို ထပ္ေရြ႕ဖို႕ ျပင္ေနၾကျပီ ။ ေကာင္ေလးက ဘန္ေကာက္ကေန ကူးဖုိ႔ လုပ္ေနသလို ေကာင္မေလးကလည္း ဒီကၽြန္းကေလးကေန ေျခလွမ္းေတြ ျပင္ေနျပီ။ ဘဝကို ေနာက္ထပ္ တစ္ဆင့္ ထပ္ျမွင့္ၾကဖို႕ပဲ ဆိုပါေတာ့ ။
“ငါသိတာေတာ့ အဲဒီမွာ ေနရတာ ဒီမွာေလာက္ေတာ့ စုစုစည္းစည္း ရွိမယ္ မထင္ဘူးေနာ္ ။ တစ္ေနရာနဲ႕ တစ္ေနရာက အေဝးၾကီး မဟုတ္လား ။ ” လို႕ ေမးမိေတာ့
“ ဟုတ္တယ္ ညဘက္ဆိုလည္း ဒီမွာလိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ ေျခာက္နာရီေလာက္ဆို ဆိုင္ေတြ ပိတ္ကုန္ျပီ ။ လူေတြက ကလပ္ေတြနဲ႕ ဘားေတြ ေလာက္မွာပဲ ရွိေတာ့တာေလ ။” ရတနာ၏ အမ်ိဳးသားက ဝင္ေျပာသည္ ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကၽြန္းကေလးမွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ လြယ္လြယ္ကူကူ ဆံုႏိုင္တာ ျမန္မာျပည္ျပန္ခ်င္ရင္ လွစ္ကနဲ ျပန္သြားလို႕ရတာက အားသာခ်က္ပဲ မဟုတ္လား ။
ေနာက္ေတာ့ ရတနာ၏ အမ်ိဳးသားကို လွမ္းၾကည့္ရင္း ေတြးမိျပန္သည္ ။ သူက ဒီကၽြန္းႏိုင္ငံသားခံယူထားျပီး ရတနာကေတာ့ ဒီကၽြန္းကေလးမွာ ပီအာျဖင့္ ေနထိုင္သူ ။ သူတို႔မွာလည္း ေရွ႕ဆက္သြားမယ့္ plan ေတြနဲ႕ ။
xxxxxxxxxx
နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ေျပး
လမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ေျပး
ေျပးခ်င္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ဟန္ရွိဖို႕ေတာ လိုတာေပါ့
ဂ်ဴးလူငယ္ေလးတစ္ဦးဟာ ေျပးသူ
ညဥ့္နက္သန္းေခါင္မွာ
နန္းေဆာင္ကို စြန္႕ခြာခဲ့သူ သိဒၶတၳဟာ ေျပးသူ
(ၾကည္ေဇာ္ေအး)
(ခ)
“ဒါနဲ႕ နင့္အစ္မက ဒီမွာ စီတီဇင္ေလွ်ာက္တာ ရီဂ်က္ထိတယ္ဆို”
ေဘးမွာ ထိုင္ေနသည့္ သိဂၤ ီက ရတနာကို ၾကည့္ရင္း လွမ္းေျပာသည္ ။
“ဟုတ္တယ္ ။ သူက ပီအာဒီပန္႔ဒန္႕ နဲ႕ ေလွ်ာက္လို႕ ရီဂ်က္ျဖစ္တာ ထင္တယ္ ။ ”
“ဒါဆို သူ႕အမ်ဳိးသားဘက္က ေလွ်ာက္ရင္ေကာ”
“ငါ့အစ္မ အမ်ိဳးသားက တစ္ဦးတည္းေသာသားေလ ။ သူက ပီအာနဲ႕ပဲ ေနခ်င္တယ္ ။ အေၾကာင္းကိစၥရွိလို႕ ျမန္မာျပည္ျပန္ခ်င္ရင္လည္း အဆင္ေျပေအာင္လို႕။ အဲဒါေၾကာင့္ ငါ့အစ္မကို စီတီဇင္ေလွ်ာက္ခိုင္းျပီး သူက ပီအာနဲ႕ ေနဖို႕ လုပ္ေနတာ ။”
ရတနာနဲ႕ သိဂၤ ီနဲ႕ ေျပာေနသမွ်ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္နားေထာင္ေနရင္း စဥ္းစားမိတာေတြက တစ္ပံုတစ္ပင္ ။ ခ်စ္သူ ျဖဴေလးရဲ႕ အစ္ကိုလည္း သိပ္မၾကာခင္က စီတီဇင္ ေလွ်ာက္ရင္း ရီဂ်က္ျဖစ္ထားသည္ ။ ျဖဴေလးကေတာ့ ဖုန္းေျပာျဖစ္တိုင္း ျမန္မာျပည္မွာပဲ ေနမွာေနာ္ ဟု တြင္တြင္ ေျပာေနသူ ။
xxxxxxxxxx
ေျပးျခင္းမွာ အရသာ ထူးထူးျခားျခား ရွိေလသလား
ေနာက္ကလိုက္သူမရွိရင္ ေျပးလို႕ မရဘူးလား။
ေနာက္လိုက္မရွိဘဲ ေျပးသူဟာ ေျပးသူ မဟုတ္ဘူးလား ။
(ၾကည္ေဇာ္ေအး)
(ဂ)
ရတနာကိုၾကည့္ရင္း
“ဒါနဲ႕ ငါတို႕ဆရာမလင္မယားေကာ သူတို႕ အလုပ္ အဆင္ေျပတယ္ မဟုတ္လား ။”
“သူတို႕ကေတာ့ ဒီမွာ မေပ်ာ္ဘူးလို႕ ေျပာတယ္ ။ ျပန္မွာတဲ့ ။ လူၾကီးေတြကေတာ့ ဒီမွာ မေပ်ာ္ဘူးေပါ့ဟာ ။”
ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္လည္း သူေျပာသလို လူၾကီးေတြတန္းဝင္ေနျပီ ထင္သည္ ။
သိဂၤ ီတို႕လင္မယားက်ေတာ့လည္း ေယာက္်ားက ျမန္မာျပည္က ေရနံကုမၸဏီမွာ အလုပ္လုပ္ေတာ့ ရန္ကုန္ရယ္ ေအာ့ဖ္ရႈိးရယ္ ေနရတာမ်ားျပီး သိဂၤ ီက ဒီမွာ။ေယာက္်ားလုပ္သူက ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္ ။ အခု သိဂၤ ီ မီးပံုးပ်ံကေလးပင္ ႏွစ္လ ရွိေတာ့မည္ ။ အတူတူ မေနႏိုင္ၾကေသးေပမယ့္ သူတို႕ဘာသာေတာ့ ေပ်ာ္ေနသလိုပင္ ။
“ငါလည္း ပီအာ ထပ္ တင္မလို႕” တခ်ိန္လံုး ျငိမ္ေနသည့္ ေအာင္ေအာင္က ေျပာေတာ့ ရတနာက
“မတင္နဲ႕ဦးဟ သူတို႕ အီလက္ရွင္က ေမလ ။ အဲဒါျပီးမွ တင္ေလ ။ အဲဒါ ပို ေကာင္းတယ္ ။”
ေအာင္ေအာင္နဲ႕ ဝါဝါတို႕ကလည္း ဒီမွာ အေျခခ်ဖို႕ စဥ္းစားေနသူေတြ ။ ေအာင္ေအာင္ရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ဝါဝါရယ္က ဒီကို ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ေလာက္ေရာက္လာသူေတြ ။
xxxxxxxxxx
ဥပမာ
ထေျပးမွ က်ိဳးမွန္းသိသြားရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ
ဥပမာ
စက္ဝိုင္းတစ္ခုေပၚမွာ ေျပးမိေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
(ၾကည္ေဇာ္ေအး)
(ဃ)
ခဏေနေတာ့ ဝါဝါက သူ႕လက္ေတာ့ဖ္ထဲမွ ဓာတ္ပံုေတြ ျပသည္ ။
“ဟဲ့ ဒီဘုန္းၾကီး ပံုကို ေသခ်ာၾကည့္စမ္း ။ နင္ သိလားလို႕ ။”
ဘုန္းၾကီးေတြ ဆြမ္းစားေနသည့္ ပံု ။ မနည္းၾကည့္ရသည္ ။ ေသခ်ာ မမွတ္မိ ။
“အဲဒါ ေက်ာ္စြာထြန္း လား”
“ဟုတ္တယ္ေလ ။ သူဘုန္းၾကီး ဝတ္ေနတာ ဆယ္ဝါရွိျပီ ”
မနည္း ပံုေဖာ္ယူရသည္ ။ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ။ ဆယ္တန္းေအာင္ကာစက ေဆးေက်ာင္းမမွီလို႕ စိတ္နည္းနည္း ေထြသလို ျဖစ္သြားေသးတယ္ လို႕ ၾကားလိုက္ေသးသည္ ။ ေနေကာင္းသြားကတည္း က ဘုန္းၾကီး ဝတ္လိုက္တာ အခုထိ ျပန္မထြက္ေတာ့ ။ သံသရာမွ လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း ကိုပဲ ရွာေဖြေတာ့မည့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ။ အခုလည္း ဝါဝါ ရန္ကုန္ျပန္ရင္း အဲဒီဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းသြားကပ္ျပီး ရိုက္လာတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြ ။
xxxxxxxxxx
အဖိုးၾကီးမ်ားေျပးၾကသလို ဘာရယ္မဟုတ္
ကိုယ့္ေျခေထာက္နဲ႕ကိုယ္ ဘာရယ္မဟုတ္
ခလုတ္တိုက္ လဲက်မသြားခင္အထိ
ကေလးဘဝ ကစားနည္းတစ္ခုကို မွတ္မွတ္ရရ
ကေလးဘဝ ကစားနည္းတစ္ခုကို တလြမ္းတေဆြး
ကိုယ္ကစ စိန္ေခၚျပီး ေျပးပါျပီ ။ဲ
(ၾကည္ေဇာ္ေအး)
xxxxxxxxx
(င)
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေကာ ဘာေတြ ဆက္လုပ္မွာလဲ ဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႕ အားလံုးက ဝိုင္းၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အေျဖမရွိ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘဝေတြကို ဒီလိုပဲ ေရၾကည္မယ္ထင္တဲ့ ျမက္ႏုမယ္ ထင္တဲ့ အရပ္ေတြ ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ေရြ႕လ်ားေနၾကမွာလဲ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားထဲမွာ ဘယ္လိုကိစၥမွာျဖစ္ျဖစ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မျပတ္သားသူ ၊ တစ္ခုခုဆို သိပ္စဥ္းစားလြန္းသူ ၊ အေကာင္းဆံုးကို ရွာေဖြရင္းနဲ႕ ေနာက္ဆံုးက်န္ရစ္ေသာအရာမ်ားျဖင့္သာ ေက်နပ္တတ္ရသူ ၊ သက္ရွိသက္မဲ့တို႕အေပၚ သံေယာဇဥ္ထားလြန္းျပီး အစြဲအလမ္းမ်ားလြန္းသူ ဆိုေသာ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္…
လင္းဒီပ
၂၁.၀၂.၁၁
(ဒီပိုစ့္ထဲမွာ ပထဝီအေနအထား(ၾကည္ေဇာ္ေအး) ကဗ်ာစာအုပ္ထဲက စျပီးေျပးကဗ်ာကို အစအဆံုး ပိုင္း ပိုင္းျပီးထည့္သံုးထားပါတယ္ ။)
10 comments:
အိမ္ကိုၿပန္ၿဖစ္ေအာင္ၿပန္မွာ.. ဒီကၽြန္းေလးမွာ တသက္လံုးေနလိုက္မယ္လို႔ တခါမွမေတြးဖူးဘူး.. အလြန္ဆံုး ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ေပါ႔..
အင္း .. ေၿပးရတာ ေမာေနပါၿပီ....
လူလည္း ေမာ.. စိတ္လည္း ေမာ...
ေနစရာ ေနရာ မရွိတာလည္း ၾကာလွၿပီ...
ကိုလင္းဒီပေရ..
run .. forest .. run ေပါ့ဗ်ာ ..
hote tel naw... ko lynn pyaw ta lo ble....hoooooooooooo... ma lwal par woo...
သိပ္ေကာင္းတယ္
ကိုလင္းဒီပ
Like လုပ္မလို႕ ကလစ္စရာ ရွာမေတြ႕လို႕ စာရုိက္ရတာ ေမာလိုက္တာ P:)
အေရးအသားေတြ တက္လာျပီး အေတြးေတြက မေျပာင္းေသးဘူး ... သိပ္ေကာင္းတယ္
ေလးစားစြာျဖင့္
MEP
အေဝးဆံုး ... အေဝးဆံုးသို႔ ေျပး....
အဲလုိေျပးရတာကိုပဲ ကံလုိ႔လႊဲခ်ရင္း....
ဒီစာစုေလးေရာ ကဗ်ာေလးေရာ ၾကဳိက္တယ္ဗ်ာ..
ခုထိေတာ့ ဟယ္ရီလင္း သီခ်င္းလုိပဲ ရင္ထဲမွာ ဒိြဟ ျဖစ္ေနတယ္
ေရွ႕ဆက္ဘာေတြၿဖစ္ဦးမလဲ သိခ်င္ပါေသးတယ္။
kom
မေျပးရင္လည္း ရြာမွာ ျမက္ရွာတယ္ အစ္ကိုရယ္ တစ္ခါခါေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျမင္နုၾကိဳက္တဲ့ -ြားလားေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး ခပ္ျပင္းတယ္ ခုရက္ပိုင္း အေမ နဲ႕ အဘ ကိုတအားသတိရေနေတာ့ပိုဆူိးတယ္ဗ်ာ း(
ဘ၀ ဆိုတာ ဒီလိုပဲ လို႕ ေမးျဖစ္တာေပါ့ေမာင္ေလးေရ..
သက္ရွိ သက္မဲ့ အကုန္လုံး သံေယာဇဥ္ ပိုတတ္လြန္းတာ ခက္တယ္.. ေျခာက္သြား ကုန္သြားတဲ့ လက္သဲ ဆိုးေဆးဘူးေလးကိုေတာင္ လႊင့္မပစ္ရက္သူမို႕.. ဘ၀ က အမွိဳက္ေတြနဲ႕ပဲ ပြေနေလေရာ့သလား..
Post a Comment