ႏြံ

မင္းခံုရံုးမွာ
ငါ့ ႏွလံုးသားရဲ႕ စိုထိုင္းဆေတြလည္း
ေျခကုန္လက္ပမ္းက်တယ္ ။

အခ်စ္ဆိုတာ
ဥပေဒေတြ တစ္ခုျပီး တစ္ခု နဲ႕
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္
ထပ္တိုး တုပ္ေႏွာင္ၾကဖို႕လား။

သံသယအက္စစ္ေတြနဲ႕
(ငါ့)လွမ္းလွမ္း မပက္နဲ႕
နားလည္မႈအေရျပားေတြ ပါးပါးက်ေနျပီ…။

သကၤာမကင္း မ်က္လံုးေတြနဲ႕
ရိုက္ႏွက္လိုက္တာ
စိတ္တျပင္လံုး နာတယ္ ။

ငါက
ငါ့အဓိပၸာယ္ကေလးနဲ႕ ငါ
ဘဝကို ေနေပ်ာ္ခ်င္တာပါ ။

အခ်စ္ဆုိတာ
လက္ထိပ္တစ္စံုလား
ငါ
အိပ္မက္ဆိုး မက္ျပီ ။

လင္းဒီပ
၂၂.၀၄.၁၀
(ဒီကဗ်ာေလးနဲ႕ တြဲဖက္စားသံုးသင့္တာကေတာ့ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ မ်က္လံုးတေစၦ သီခ်င္းပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။)