သူ႕အေၾကာင္း ေတြးရင္
ေႏြးတတ္လာတဲ့ ရင္ဘတ္ကေလးကို ပြတ္ရင္း
ၾကာေတာ့ ရွက္တတ္လာတယ္ ။
သူက လွမ္းၾကည့္ေတာ့
တီေကာင္ေလးလို သိမ္ငယ္အသိနဲ႕
ေခါင္းငံု႕ ဆြံ႕အ ေနမိတယ္ ။
သူ႕ရယ္သံ ခိုးခစ္မွာ
ဘယ္သြားရမွန္း မသိတဲ့ ျမစ္က်ိဳးအင္းကေလး ျဖစ္လို႕ ။
ဘယ္လိုရနံ႕ေတြ
ဆြတ္ထားမယ္မွန္း မသိတဲ့ ျမားဦးေလးကို
မုသားအျဖဴထည္ေတြ ခ်ေရးျမဴဆြယ္ရင္း
နာရီ မၾကည့္တတ္တာ ၾကာခဲ့ျပီ ။
လင္းဒီပ
8 comments:
ဒီကဗ်ာ ဆရာ အေတာ္ျမဴးေနပါလား ဧကႏၱေတာ့...
ၿမစ္က်ိဳးအငး္ပါေနပါလား။
မိုက္တယ္.. း)).. ေရးတတ္လိုက္ၾကတာဗ်ာ...
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
ရင္ခုန္တတ္စ အရြယ္တုန္းက ေရးထားတာေပါ့ဟုတ္လား တီေကာင္ေလး =)
ေယာက်ၤားေလး ျဖစ္ျပီး အဲ သေလာက္ေတာင္ ရွက္ေနလား ရလား ေမာင္ေလး ရ.. း)
အဟမ္း.. ေကာင္ေလးေနာ္ ရြာသားကလည္းဖြ..
ဘယ္လိုရနံ႕ေတြ
ဆြတ္ထားမယ္မွန္း မသိတဲ့ ျမားဦးေလးကို
ရင္ေတာင္ခုန္သြားတယ္..
လင္းဒီပ အိႏၵိယ အလုပ္သမားေလး ျပန္ေတာ့မယ့္ကဗ်ာလည္းႀကိဳက္တယ္ဟ
ျပင္ခ်င္ေသးလား...
ကဗ်ာေလးေတာင္ ေခါင္းေလးေစာင္းလို႔။
ရွက္မ်ား ရွက္ေနသလားမသိ။
Post a Comment