Tuesday, December 14, 2010

ပံုရိပ္ေဟာင္း(ေပ်ာ္ရာေက်ာင္းေတာ္)

“ခင္ရာေဆြမ်ိဳး ျမိန္ရာဟင္းေကာင္း”ဆိုတဲ့စကားမွာ “ေပ်ာ္ရာေက်ာင္းေတာ္”လို႕ ထပ္ထည့္ရမလိုပါပဲ ။ စာသင္ႏွစ္ေျခာက္ႏွစ္ ျပကၡဒိန္ႏွစ္ ေလးႏွစ္ေလာက္တက္ခဲ့ရတဲ့ နည္းပညာတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝ(အစ္ကိုေတာ္ အစ္မေတာ္တို႕ေခတ္ကေတာ့ စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဘဝ)မွာ မေပ်ာ္ခဲ့ရပါဘူး ။ မေပ်ာ္ေအာင္လည္း လုပ္တဲ့သူေတြက စနစ္တက် လုပ္ခဲ့ၾကတာကိုး ။

ကၽြန္ေတာ္အထက္တန္းတက္တဲ့ ေက်ာင္းက ၾကိဳ႕ကုန္း စက္မႈတကၠသုိလ္ၾကီးနဲ႕ ဘတ္စ္ကားတစ္မွတ္တိုင္ပဲေဝးပါတယ္ ။ စက္မႈတကၠသိုလ္ဝန္းထဲမွာလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝကတည္းက မၾကာခဏေရာက္ပါတယ္ ။ စက္မႈတကၠသိုလ္ဝန္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မုန္႕စားလို႕ရတယ္ ။ stationary ေတြ ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႕ ဝယ္လို႕ရတယ္ ။ ေဘာလံုးကန္လို႕ရတယ္ ။ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ရွစ္တန္းကိုးတန္းသူငယ္ခ်င္းေတြ အျမဲတန္း စက္မႈတကၠသုိလ္ဝန္းထဲသြား ။ ကစား နဲ႕ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးရင္ ငါတို႕ ဒီမွာ တက္ရမွာကြလို႕ မၾကာခဏ အိပ္မက္ၾကေပါ့ ။ တကယ္တန္း ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ တကၠသိုလ္ေတြက ခ်က္ခ်င္း မဖြင့္ပါဘူး ။ ဖြင့္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕က ေမွာ္ဘီဂ်ီတီအိုင္မွာ ပထမႏွစ္နဲ႕ ဒုတိယႏွစ္ကို တက္ခဲ့ရျပီး တတိယႏွစ္ကေန ေနာက္ဆံုးႏွစ္အထိ လိႈင္သာယာနည္းပညာတကၠသိုလ္ၾကီးမွာ ပညာေတြ ဆည္းပူးခဲ့ရပါတယ္ ။ေရႊရုပ္ကေလးလို မက္ေမာအိပ္မက္ခဲ့တဲ့ ၾကိဳ႕ကုန္းေက်ာင္းၾကီးကို ခ်စ္လိုလ်က္နဲ႕ ေဝးခဲ့ရပါတယ္ ။

အဲဒီတကၠသိုလ္ မတက္ရခင္ စပ္ၾကားမွာ အင္းစိန္ဂ်ီတီအိုင္ ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ျပီးသားေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ Evening GTI ဆိုျပီး ဖြင့္ေတာ့ ဆယ္တန္းျပီး အားေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ေက်ာင္းအိုၾကီးရဲ႕အရိပ္ကို ခိုလႈံခြင့္ရပါတယ္ ။ အဲဒီဂ်ီတီအိုင္ ေက်ာင္းတက္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြက အေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရဆံုး ေက်ာင္းသားဘဝပါပဲ ။ တကၠသိုလ္မဟုတ္ေပမယ့္ တကယ္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ ေပ်ာ္ရာေက်ာင္းေတာ္ၾကီးပါပဲ ။ ဆယ့္ရွစ္ဆယ့္ကိုး ဘဝမွာ အေပ်ာ္တတ္ဆံုးအရြယ္ေတြ ။ ေက်ာင္းက ရံုးခ်ိန္လြတ္ တနလၤာကေန ေသာၾကာ ညေန ငါးနာရီက ရွစ္နာရီ ။ စေန တနဂၤေႏြ မနက္ရွစ္နာရီက ညေနသံုးနာရီ တစ္ပတ္လံုးတက္ရေတာ့ ဒီမ်က္ႏွာေတြ မျမင္ခ်င္မွ အဆံုး ။ ရံုးခ်ိန္လြတ္ဆိုေတာ့ ရံုးသမားအစ္ကိုၾကီးေတြလည္း လာတက္ၾကပါတယ္ ။ သူတို႕ကေတာ့ တကယ္ကို ေအာင္လက္မွတ္လိုခ်င္ ပညာတတ္ခ်င္လို႕ပါ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လူငယ္ေတြကေတာ့ တရုန္းရုန္းနဲ႕ ေနရတာကို ေပ်ာ္ေနတာပါ ။

ေက်ာင္းဝန္းထဲမွာ ေက်ာင္းေဆာင္အိုအို သစ္ပင္အိုအိုၾကီးေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ညေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖတ္သန္းလို႕ ။ အငဲရဲ႕ unplugged အေခြ ေပါက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ။ ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ …… မွတ္မိတယ္ ဟိုးတုန္းက မႏၲေလးညေတြ …. ဆိုျပီး ေက်ာင္းဝန္းၾကီးထဲ ေအာ္ဆိုရင္း ေပ်ာ္ၾကေပါ့ ။ ဆရာ ဆရာမေတြက အလြန္အမတန္သေဘာေကာင္းသူေတြမ်ားပါတယ္ ။ ေက်ာင္းအိုၾကီးျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ lab ေတြ workshopေတြမွာ စမ္းသပ္စရာ ကိရိယာေတြက အစံုအလင္ရွိ ပါတယ္ ။drawing ဆြဲဖို႕ အခန္းထဲဝင္လာတဲ့အခါ T-square က ပါမလာပါဘူး ။ T-square ပါတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕စားပြဲေပၚ ေနၾကာေစ့ထုပ္ေလး သြားတင္ သူက အခြံေလးကိုက္ခြာလိုက္ စားလိုက္ အာရံုေျပာင္းသြားတုန္း T-square ေလးငွားတဲ့ နည္းလည္း ရွိပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကဗ်ာစာအုပ္ ထုတ္မယ္ၾကားေတာ့ ဌာနမွဴးက ေခၚေတြ႕ပါတယ္။ ေက်ာင္းနာမည္ မတပ္ဖို႕ ။ ကိုယ့္ဘာသာလုပ္ျပီး ျဖစ္ရင္ ရွင္းလို႕ ေျပာပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း တစ္ႏွစ္တစ္အုပ္ စာအုပ္ကေလးေတြလုပ္ၾက ေရာင္းၾက ေပ်ာ္ၾကေပါ့ ။ ေက်ာင္းကထိန္လုပ္တဲ့အခါ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေမဂ်ာအမွတ္တရတီရွပ္ ေအာက္ပိုင္းက စကတ္နဲ႕ မိန္းကေလးလိုဝတ္ျပီး ကၾကတာေတာ့ အမွတ္ရလို႕ မဆုံးပါဘဲ ။

ေက်ာင္းတစ္ခုလံုးကို ေက်ာင္းေရွ႕က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္(ကန္တင္းေပါ့ေလ)နဲ႕ အေနာက္ဖက္မွာ ဝါးနဲ႕ ေျမစိုက္တဲေလး ထိုးထားတဲ့ လက္ဖက္ရည္ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္က စလို႕ ပိတ္ရက္ဆို ထမင္းဟင္းေတြပါရတဲ့ ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ စုစုေပါင္းႏွစ္ဆိုင္ပဲ ရွိပါတယ္ ။ရွာခ်င္ရင္ အေရွ႕ဆိုင္မွာ မရွိ အေနာက္ဆိုင္မွာ ပါပဲ ။ ဒါမွမဟုတ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ကားနဲ႕ အားလံုးစုျပီး အင္းစိန္ပန္းျခံေထာင့္က မႏၱေလးဘီယာဆိုင္ကို ခ်ီတက္ခ်င္လည္း ရပါတယ္ ။ အင္းယားကို ညဖက္ သြားခ်င္လည္း ရပါတယ္ ။ အဲဒီတုန္းက မင္းဓမၼလမ္းက မျပီးေသးပါဘူး ။ မင္းဓမၼလမ္း တစ္ေလ်ာက္မွာ မီးမွိန္မွိန္နဲ႕ လမ္းေဘး အေၾကာ္ဆိုင္ေလးေတြ ရွိျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕ေတြ သြားစားၾကေပါ့ ။ ဒီေနရာေလးေတြကပဲ အမွတ္ရစရာေလးေတြအျဖစ္ အခုထိ က်န္ရစ္ေနေတာ့တာပါပဲ ။

အခုျပန္ေတြးၾကည္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုပါ ။ အခ်ိန္ေတြက တေရြ႕ေရြ႕စီးဆင္းသြားလို႕ပါပဲ ။ အသက္ေတြၾကီးလာ ေနရာေတြ ေျပာင္းလာ ေနရာအသစ္မွာ မိတ္ေဆြအသစ္ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႕ ဆက္စီးဆင္းၾကရတယ္ ။သူငယ္ခ်င္းဆုိတဲ့ ဘဝရဲ႕ၾကယ္စင္ေလးေတြက ဒီလိုပဲ သူ႕ရာသီ သူ႕နကၡတ္မွာ ေပၚေနတတ္ျပီး တစ္ဘဝလံုး ယူလာလို႕ မရပါဘူး ။ ေက်ာင္းအတူတူတက္တဲ့ တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕သာ အခုထက္ထိ အဆက္အသြယ္မျပတ္ ရွိေနျပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ တျခားေရေျမမွာ တခ်ိဳ႕က သေဘာၤေတြေပၚမွာ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေရႊျပည္ၾကီးထဲမွာေပါ့ ။ ဒီလိုပဲ စီးဆင္းေနရဦးမွာပါပဲ ။ ပံုရိပ္ေတြ ေဟာင္းေနေပမယ့္ ႏြမ္းမသြားပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ရင္ထဲမွာ အျမဲတမ္း လန္းလွ်က္ပါပဲ ။


အစ္မ မေကရဲ႕ ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ား တဂ္ပိုစ့္ပါ ။ အစ္မ မေက ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ။


ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႕တြဲဖတ္ခ်င္ရင္ အေဟာင္းေလးႏွစ္ခုရွိပါေသးတယ္ ။

တိမ္ေတြေရးတဲ့ကဗ်ာ(၁)

တိမ္ေတြေရးတဲ့ကဗ်ာ(၂)


အားလံုးကို ခင္မင္ေလးစားစြာ

လင္းဒီပ

၁၄.၁၂.၁၀

4 comments:

kay said...

ေဟး.. ပံုုရိပ္ေဟာင္း ကိုု.. မ်က္စိ နဲ႕ ျမင္ၾကည့္ခ်င္တာေလ..။ ခုုေတာ့..ကဗ်ာဆရာ က..လူလည္က် သြားေတာ့.. ရင္ဘတ္ နဲ႕ပဲ ဖတ္ သြားရ သေပါ့ေလ..။

ၾကယ္ျပာေလး ေရာ..ျမေရာ..ပါတိတ္ ၀မ္းဆက္ကေလးေတြေရာ..က်စ္ဆံျမီးေလးေရာ..သနပ္ခါး ဘဲၾကားေလးေရာ.. လက္သည္းေလးေတြ... ညွပ္မျပစ္ပဲ..ရွည္လ်ား ေစေသာ.. ကဗ်ာဆရာေလး အား..အခ်စ္တတ္ဆံုုးသူ ဂုုဏ္ထူးေဆာင္ ဆုု ေပးရန္..အထူးပင္ ထိုုက္တန္ ေနေပ ေတာ့သည္ တည္း..။ း)

ေက်းဇူးပါ.. လင္းဒီပ..
(လင္းဒီပ ရဲ႕.. ညီမေလး ကိုုေတာ့..သိခ်င္ေနပါျပီ.. ) း)

Maung Myo said...

ပံုရိပ္ေဟာင္းပါဆိုမွ နႈတ္ခမ္းေမႊးေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ျပတ္ေနတဲ့ ဖိနပ္ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀ါးတားတား ကိုးရီးယားမင္းသားပံုေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမင္ရရင္ ဟုတ္ေသး ခုေတာ့ ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ိားသာဆိုတယ္ ကဗ်ာဆရာရဲ့ ပံုကို ေဖာ္ၾကည့္တာ ဘာမွကိုမျမင္ရပါ း) ဒါ ဘေလာ့ေလာကၾကီးကို ေစာ္ကားေမာ္ကား ျပဳတာပဲ ေမာင္မင္းကို ေၾကာင္တရားသူၾကီးက ဆင့္ေခၚပါတယ္ ေၾကာင္းေခါင္းျဖတ္စက္နွင့္ျဖတ္ေစတဲ့ ။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ပံုရိပ္ေဟာင္းထဲမွာ ၀ွက္ဖဲမ်ားရွိေနပါေသးသည္ သည္အေၾကာင္း လံုးလံုးမွမဖတ္လိုက္ရပါ ( ဥပမာ - ပထမ လမင္းအေၾကာင္း ) ။

Anonymous said...

ေပ်ာ္ရာေက်ာင္းေတာ္မွာ ..ေပ်ာ္စရာေတြ ၊ေျပာစရာေတြခ်ည္းပဲဗ်ာ ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်ာင္းတက္ရတဲ့ဘဝေလးကိုသတိရမိတယ္

ေလးစားလွ်က္
အုပ္ႀကီး

ျမဴးျမဴး said...

အယ္.. ေမွာ္ဘီမွာေက်ာင္းတက္ခဲ႔ေသးတာကိုး.. ခုတေလာ ေမွာ္ဘီေက်ာင္းမွာတက္ဖူးသူေတြနဲ႔ ဘေလာ႔ေပၚမွာၿပန္ၿပန္ေတြ႔ေနတယ္.. ကဗ်ာဆရာတို႔ ခ်စ္တတ္ပံုမ်ားေတာ႔ လိုက္လို႔ေတာင္မမွီေတာ႔ဘူး.. ပံုရိပ္ေဟာင္းဆိုလို႔ ဓါတ္ပံုေလးဘာေလး ၿမင္ရမလားထင္ေနတာ ဘာပံုမွလဲ တင္ဘူးေတာ႔.. ကပ္စီးနည္းလိုက္တာ..