Friday, March 11, 2011

လကၤာေခ်ာေခ်ာ

Wild Life ဆိုသည့္ စာတန္းပါေသာ အျဖဴေရာင္တီရွပ္ကေလးကို ေတာလမ္းကေလးမွာ ခရီးၾကမ္းစက္ဘီးစီးတဲ့ေန႕က ဝတ္မိသည္ ။ မိုးရြာထားျပီး လမ္းက ညစ္ပတ္ေနေတာ့ ငွားစီးသည့္ Mountain Bike ေလး၏ ေနာက္ဘီးမွ ယက္တင္သမွ် ရြံ႕ေတြ အက်ၤ ီမွာ ေပကုန္သည္ ။ ျပန္ေလွ်ာ္ေတာ့လည္း မျဖဴေတာ့ ။ အေပ်ာက္ေပ်ာက္ကေလးေတြ အစြန္းအကြက္ေလးေတြ က်န္ခဲ့သည္ ။

အျဖဴေရာင္ကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ၾကိဳက္သည္။ ေက်ာင္းသားဘဝက ကိုယ့္အဝတ္အစား ကိုယ္ေလွ်ာ္ဆိုျပီး ေမေမက ခိုင္းေတာ့ အက်ၤ ီေတြက မျဖဴ ။ မဲနယ္ထည့္ဆိုးရတယ္ဆိုေတာ့ ထည့္လိုက္တာ အက်ၤ ီမွာ အျပာေရာင္ အကြက္ေတြ မညီမညာ စြန္းကုန္သည္ ။ ေနာက္ေတာ့လည္း ေလွ်ာ္တတ္သြားသည္ ။ အျဖဴေရာင္ကို အျမဲဝတ္ရေသာ ေက်ာင္းသားဘဝမွ စလို႕ အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့လည္း အျဖဴေရာင္ကို ဆက္လက္ျပီး ခံုမင္စြာ ဝတ္မိပါသည္ ။ အစြန္းအထင္းရွိတဲ့အခါ မေျပာင္မခ်င္း ၾကိဳးၾကိဳးစားစား ေလွ်ာ္ေနမိသည္ ။ အစြန္းခၽြတ္ေဆးေလးေတြ ေဆာင္ထားသည္ ။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ျဖဴေအာင္ ေလွ်ာ္မိသည္ ။

စြန္းထင္းေနေသာ အက်ၤ ီကို ဝတ္ထားပါက ေမေမက ဆူပါသည္ ။ ေဖေဖက ရံုးဝတ္သည့္ ရွပ္အက်ၤ ီ အိတ္ကပ္ထဲကို အျမဲတမ္း ေဘာလ္ပင္ ထည့္သည့္ အက်င့္ရွိသည္ ။အဖံုးက မၾကာခဏေပ်ာက္သည္ ။ ေပ်ာက္လည္း ဆက္ထိုးထည့္ေတာ့ အိပ္ကပ္ထဲမွာ အျမဲတမ္း မွင္ေတြ စြန္းေနတတ္သည္ ။ေမေမနဲ႕ တက်က္က်က္ ။

Site အလုပ္ခ်င္းအတူတူ ဆိုေပမယ့္ အရင္ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာတုန္းက အလုပ္ကို လက္ေၾကာတင္းေအာင္ မလုပ္တာလား လုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ကပဲ သန္႕ရွင္းလို႕ပဲလား မေျပာတတ္ ။ အဝတ္အစားေတြ အစြန္းအထင္း နည္းသည္ ။ အခုေနာက္ပိုင္း site ထဲဝတ္ဖို႕ ဆို ခြဲထားသည္ ေဘာင္းဘီေတြ အက်ၤ ီေတြက တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု အျမဲတမ္း အစြန္းအထင္းေတြ ရွိေနတတ္သည္ ။ ဘယ္က ဘယ္လို ေပလာစြန္းလာ မွန္းပင္ မသိေတာ့ ။ site ဆုိေတာ့ အျဖဴေရာင္ မဝတ္သည့္တိုင္ေအာင္ ေပမိစြန္းမိ စျမဲ ။ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ေပလား မသိ။ အစြန္းအထင္းေတြ အေပၚ ခံစားမႈ သိပ္ မျပင္းထန္ေတာ့ ။ ေပေန စြန္းေနလည္း လူအမ်ားၾကားထဲ ဝတ္ျပီး ခပ္တည္တည္ပင္ သြားလာေနထိုင္သည္ ။ အရင္လို ေပေနစြန္းေနလည္း ဆူမယ့္ ေမေမ အနားမွာ မရွိ ။ အစြန္းအထင္းဆိုတာ ဘယ္သူ ကင္းလို႕လဲ လို႔ပင္ ကိုယ့္ဘာသာ ေျဖတတ္ေနျပီ ။

ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးေသာ ေမာင္စိန္ဝင္းကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ မွတ္မိသည္ ။ စာသားေတြ ေသခ်ာ အလြတ္မရေတာ့ ။ ဆိုလိုရင္းက သည္တစ္ပြင့္သာ ပန္းဟု ျမင္တတ္ေသာ သည္တစ္ပင္သာ ပန္းပင္ဟု ထင္တတ္ေသာ ပ်ိဳရြယ္စဥ္က ဆိုလွ်င္ ပြင့္ဖတ္ေလးတစ္ဖတ္ ပြင့္လႊာေလးတစ္လႊာ ေၾကြလြင့္သြားလွ်င္ပင္ နင့္နင့္သည္းသည္း ခံစားေၾကကြဲ တတ္သည္ ။ပန္းဆိုတာ တစ္ပြင့္တည္းမဟုတ္ ပန္းပင္ဆိုတာ တစ္ပင္တည္းမဟုတ္ဟု နားလည္လာေသာ အရြယ္မွာေတာ့ ပန္းတစ္ပြင့္ ေၾကြသြားတာမ်ိဳးေတာင္ အဆန္းလုပ္ျပီး မငိုတတ္ေတာ့ဘူး ဆိုသည္ ။ “အေလ့က်ပန္း ညွိဳးေခြႏြမ္းလွ်င္ အဆန္းလုပ္၍ မငိုခ်င္” ဆိုျပီး အဆံုးမွာ ေရးထားသည္ ။ခုလည္း ဒီလိုပါပဲ ။ အစြန္းအထင္းေတြ မ်ားေနတဲ့ ဘဝမွာ ေနာက္ထပ္ အစြန္းအထင္းေလးတစ္ခုကို ထူးျပီး မခံစားတတ္ေတာ့တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ ။ Wild Life ဆုိသည္ အစြန္းအထင္းေတြ ရွိသည့္ တီရွပ္ကေလး ဆက္ဝတ္လို႕ ရပါေသးသည္ ။

လင္းဒီပ

၂၅.၁၁.၁၀


5 comments:

jr said...

"အေလ့က်ပန္း ညွိဳးေခြႏြမ္းလွ်င္ အဆန္းလုပ္၍ မငိုခ်င္" ..
ဟုတ္တယ္.. အဆန္းလုပ္ျပီး မငိုေတာ့ခ်င္ပါ။

ကဗ်ာဆရာၾကီးက အက္ေဆးေတြပဲ စြတ္လွိမ့္ေရးေနေသာ္လည္း ေကာင္းျပန္တာပဲ။

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

အစြန္းအထင္းက မရွိတာအေကာင္းဆံုးေပမယ့္ ရုန္းကန္သြားလာေနသေရြ႕ေတာ့ ဘယ္သူကမ်ား ေရွာင္ႏိုင္မွာ မို႔လဲ...

တကယ္ေခ်ာတဲ့ လကၤာေခ်ာေခ်ာပါ...

mirror said...

ဖတ္ရတာ တုိတယ္။

Maung Myo said...

အခ်ိန္ကပဲ ဒီပညာေတြေပးသြားတာေနမယ္ ေနာ္ အစ္ကို ။

Unknown said...

ဒူေပ ဒဏ္ေပ ခံသြားဟန္ တူပါရဲ႕ အကုိရာ.. :)