တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို တိမ္ေတြလို လွမ္းေငးဖို႕မလိုဘူး။
မင္းယံုၾကည္ရာဆီ မင္းရြက္လြင့္
ငါယံုၾကည္ရာဆီ ငါရြက္လြင့္ၾကတာ
ကိုယ့္ပင္လယ္နဲ႕ကိုယ္ ကိုယ့္သမုဒၵရာႏွင့္ကိုယ္
ကိုယ္မုန္တိုင္းနဲ႕ကိုယ္ ကိုယ့္မူးစရာ လႈိင္းနဲ႕ကိုယ္။
ကိုယ့္ဖိနပ္နဲ႕ကိုယ့္လမ္း သဟဇာတျဖစ္္ရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္ပန္းအိုးနဲ႕ ကိုယ့္ႏွင္းဆီ အဆင္ေျပရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္မနက္ခင္းမွာ ကိုယ့္ေနမင္းနဲ႕ အေႏြးဓာတ္ရရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္လေရာင္နဲ႕ ကိုယ့္အေမွာင္ကို ခရီးဆက္လို႕ရရင္ ေတာ္ျပီ။
မင္း အထင္ၾကီးစရာ ဘာသာစကားေလးငါးမ်ိဳး ငါမတတ္ဘူး။
မင္း ေငးေမာစရာ ပင္လယ္ရပ္ျခား ခရီးေတြလည္း ငါမသြားဖူးဘူး။
ျဖတ္သန္းသလို ခ်ေရးတဲ့ ဒိုင္ယာရီ
ဖတ္လို႕ေကာင္းမယ့္ စကားလံုးေတြ ရွိခ်င္မွ ရွိမွာ…
ယံုၾကည္သလို ေျပာလိုက္တဲ့စကား
ျပဇာတ္မင္းသားမဟုတ္ေတာ့ ဒိုင္ယာေလာ့ေတြ မေကာင္းဘူး။
ၾကိဳက္သလို ေတြးေပါ့
ငါက ကာတြန္းထဲက ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ ဇာတ္ရုပ္တစ္ရုပ္
သူရဲေကာင္း ဝတၱဳေတြထဲက မထင္ရွားတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ တစ္ေကာင္။
ထားပါေလ
လူ႕ဘဝက ဒီေလာက္ပါပဲ
ဆယ္စုႏွစ္ ငါးခု ေျခာက္ခုေလာက္ ျဖတ္သန္းၾကရံုပါ
ဘာအတြက္မွ အပန္းမၾကီးခ်င္ဘူး။
ခက္ေနတာ …
ငါကလည္း
ငါ့အရိပ္ေပၚ တံေတြး လာလာေထြးရင္ေတာင္
ဟုန္းကနဲ ထထ ေတာက္တတ္တာ…..။
လင္းဒီပ
၁၀.၆.၀၉
Wednesday, June 10, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
14 comments:
စိတ္ေလွ်ာ့ပါ ကဗ်ာဆရာ
း)
ကဗ်ာဆရာက ဘယ္လိုအေတြးလည္းေတာ့ မသိ ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္သေဘာ က်တယ္ ၊၊
"ထားပါေလ
လူ႕ဘဝက ဒီေလာက္ပါပဲ
ဆယ္စုႏွစ္ ငါးခု ေျခာက္ခုေလာက္ ျဖတ္သန္းၾကရံုပါ
ဘာအတြက္မွ အပန္းမၾကီးခ်င္ဘူး။"
ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီလိုေတြးမိေပမယ့္
တကယ္စိတ္ျငီမ္းခ်မ္း ခ်င္မိတာ ေတာ့ခါခါပဲ ......
ဒါေပမယ့္ အင္း
မဖယ္ခြာႏုိင္ေသးဘူးဗ်ာ .........
"ကိုယ့္ဖိနပ္နဲ႕ကိုယ့္လမ္း သဟဇာတျဖစ္္ရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္ပန္းအိုးနဲ႕ ကိုယ့္ႏွင္းဆီ အဆင္ေျပရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္မနက္ခင္းမွာ ကိုယ့္ေနမင္းနဲ႕ အေႏြးဓာတ္ရရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္လေရာင္နဲ႕ ကိုယ့္အေမွာင္ကို ခရီးဆက္လို႕ရရင္ ေတာ္ျပီ။"
ဒီအပုိဒ္ေလးလည္း သေဘာက်တယ္ ဗ်ာ......
"ကိုယ့္ဖိနပ္နဲ႕ကိုယ့္လမ္း သဟဇာတျဖစ္္ရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္ပန္းအိုးနဲ႕ ကိုယ့္ႏွင္းဆီ အဆင္ေျပရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္မနက္ခင္းမွာ ကိုယ့္ေနမင္းနဲ႕ အေႏြးဓာတ္ရရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္လေရာင္နဲ႕ ကိုယ့္အေမွာင္ကို ခရီးဆက္လို႕ရရင္ ေတာ္ျပီ။"
မွန္ပါ႔ဗ်ာ ....
ၾကိဳက္တယ္ ...
ဒါေပမယ္႔ စိတ္ေတာ႔ေလွ်ာ႔ပါ ဆရာ :)
:-) ဒီကဗ်ာနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ တူေနတယ္။
တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို တိမ္ေတြလို လွမ္းေငးဖို႕မလိုဘူး။
...
ဟုတ္ပါ့..
ဘာလို႕လွမ္းေငးရမွာလဲေနာ္..း)
..
ကိုယ့္ေျခေထာက္နဲ႕ ကိုယ့္ဖိနပ္
တထပ္တည္း က်ရင္ျပီးတာပဲ...း)
...
အခ်စ္ကဗ်ာ လွလွေလးေတြ ေရးေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာ
ဘာေတြ စိတ္တိုေနပါလိမ့္..း)
ငါကလည္း
ငါ့အရိပ္ေပၚ တံေတြး လာလာေထြးရင္ေတာင္
ဟုန္းကနဲ ထထ ေတာက္တတ္တာ…..။
စာလံုးေတြ ျပတ္သားသန္မာလြန္းလို ့ႀကိုက္မိပါတယ္။
သူမ်ားေတြ လင္းလင္းလို ့ေခၚတာ စိတ္ဆိုးၿပီး ဒီကဗ်ာခ်ေရးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ :D
စကားလံုးတုိင္းသည္..ေပ်ာ့ေပ်ာင္းႏူးညံ့လုိက္၊မာထန္လာလုိက္နဲ႔..
အုိး....လိႈင္းစီးေနရသလုိပါပဲလား...။
ႏွစ္သက္မိပါသည္..။
အားပါး
ငါကလည္းခက္တယ္
ငါ့အရိပ္ေပၚ တံေထြးလာေထြးရင္ေတာင္
ဟုန္းကနဲ ထထ ေတာက္တတ္တာ
လာဖတ္တယ္အကိုဒီပေရ
ၾကိဳက္တယ္ဗ်
စာေၾကာင္းတိုင္းမွာ အားပါေနတယ္။ ခံစားခ်က္နဲ႔လည္း တိုက္ဆိုင္ေတာ့ ဖတ္ရတာ ေကာင္းလိုက္တာ။ “ကိုယ့္မူးစရာ လႈိင္းနဲ႕ကိုယ္” ဆိုတာ သေဘာအက်ဆံုးပါပဲ။ ၁၀၁ ပုဒ္ေျမာက္... သိပ္ေကာင္းပါတယ္ း)
“ျပဇာတ္မင္းသားမဟုတ္ေတာ့ ဒိုင္ယာေလာ့ေတြ မေကာင္းဘူး။” မေကာင္းေပလို႔ပဲ မေကာင္းေပလို႔ပဲ.. (ဤကားစကားခ်ပ္ း))
ကဗ်ာေလးကမာန္အၿပည့္ပဲညီေရ..
ၿပင္းထန္လွတဲ့ ေပါက္ကြဲမႈတခုပါလား...
တစ္ေယာက္က
တစ္ေယာက္ကို
တိမ္ေတြလို
လွမ္းေငးဖို႔မလိုဘူး
အၾကည့္ေတြက
ေႏြးေထြးေစတယ္
တစ္ခါတစ္ရံ မီးေတာက္ေတြလိုပူၿပင္းေစတတ္ၿပီး
တစ္ခါတစ္ရံေတာ့လုိအပ္ခ်က္ၿဖစ္တတ္ပါတယ္။
ကိုယ့္ဖိနပ္နဲ႕ကိုယ့္လမ္း သဟဇာတျဖစ္္ရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္ပန္းအိုးနဲ႕ ကိုယ့္ႏွင္းဆီ အဆင္ေျပရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္မနက္ခင္းမွာ ကိုယ့္ေနမင္းနဲ႕ အေႏြးဓာတ္ရရင္ ေတာ္ျပီ။
ကိုယ့္လေရာင္နဲ႕ ကိုယ့္အေမွာင္ကို ခရီးဆက္လို႕ရရင္ ေတာ္ျပီ။
ေရာင့္ရဲတတ္လိုက္တာ ကဗ်ာဆရာ
ေက်နပ္စရာပဲ
ခင္မင္လ်က္
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီလို ခပ္မာမာစကားလံုး နဲ. ျပတ္သားတဲ့ အေရးအသားေတြကုိ တကယ္ၾကိဳက္တယ္ အဟဲ ဒီမွာ ေကာ့မန့္ေလးေတြလာဖတ္မွ ကြ်န္ေတာ္ကုိ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေ၀ဖန္တဲ့ စာေတြ က မာတယ္ ဆိုတဲ့ စကားကုိ သတိထားမိတယ္....
ကုိယ္က ကဗ်ာဆရာမွ မဟုတ္တာေနာ္(ရန္ေထာင္တာ)
အင္း အခ်စ္ကဗ်ာ ဆရာၾကီးဆီက သင္အံုးမွ.. သူလည္း အားပါဘူူးေလ... သဲကုိးျဖာေလးနဲ. ဖုန္းဖုန္းေတြ ေျပာေန ရတာ (အဲလာျပန္ျပီ ဒီဖုန္း... စတာပါ )
ဟုတ္တယ္ စာႏုႏုေလးေတြက ဖတ္ရတာ ေခ်ာတာေတာ့ အမွန္ပါပဲဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ ကေတာ့ ကဗ်ာ ဆရာဆိုသလို ကိုယ့္ဖိနပ္နဲ႕ကိုယ့္လမ္း သဟဇာတျဖစ္္ရင္ ေတာ္ျပီ။
အင္း ဒီလိုလည္းျဖစ္တက္လားေတာ့ သိဘူး (မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္) ဒီလိုေလ
ခက္ေနတာ …
ငါကလည္း
ငါ့အရိပ္ေပၚ တံေတြး လာလာေထြးရင္ေတာင္
ဟုန္းကနဲ ထထ ေတာက္တတ္တာ…..။
တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို တိမ္ေတြလို လွမ္းေငးဖို႕မလိုဘူး ဆိုတာေလး ကိုၾကိဳက္တယ္.. ႏူးညံ့လို႕...
သို႕ေသာ္ ေရးရင္း ေရးရင္းနဲ႕ ေပါက္ကြဲလာတာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္လို႕ စဥ္းစားေနမိတယ္...
Post a Comment