မီးေတာင္ေသ

အတြင္းက အလြမ္းက
အျပင္က အလြမ္းကို လက္သင့္မခံဘူး ။

“လာလမ္းအတိုင္း လွည့္ျပန္”
အဲသလို ႏႈတ္ဆက္ရင္း
ႏႈတ္ခမ္းေတြ တင္းတင္းေစ့ထားမိ။

နင့္လက္ထဲ
ႏွစ္ခ်ဳိ႕ အိပ္မက္စုဗူးၾကီး
မၾကည့္မိေအာင္ ေနမယ္ ။

မာေက်ာျခင္း ေခ်ာရည္ေတြနဲ႕
စိတ္ အေပၚရည္ေက်ာေတြ တင္းလို႕ ။

နင့္စိတ္လြန္ၾကိဳးနဲ႕
အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏိႈး
(ထပ္ မၾကိဳးစားနဲ႕ ေတေလ)
ငါက မရြာေတာ့မယ့္ မိုး ။

နင္က
လူျမင္သူျမင္ ရႈံးနိမ့္သူဆိုရင္
ငါကေတာ့
စိတ္ရဲ႕ကႏၱာရကို
ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာမျပမယ့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္သူ။
လင္းဒီပ
၁၀.၀၄.၁၀