သူငယ္ခ်င္းမ်ား နဲ႔ ခပ္ေဝးေဝး ေလာကဓံမွာ ငါ(အိုင္လြယ္ပန္)

ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘဝျဖတ္သန္းမႈေတြမွာ အခ်ိန္တိုင္း ပါဝင္ ပတ္သက္ေနတာ သူငယ္ခ်င္းေတြပါပဲ ။ ငယ္ငယ္က စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြက ညဘက္ေကာင္းကင္က ၾကယ္ကေလးေတြနဲ႕ တူတယ္တဲ့ ။ လူ႕ဘဝရဲ႕ ေမွာင္တဲ့လမ္းတေလွ်ာက္ကို လမ္းျပေပးလို႔ပါ ။ေနာက္စကားတစ္ခုကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက အိမ္မွာ စိုက္ထားတဲ့ ပန္းအိုးကေလးေတြနဲ႕ တူသတဲ့ ။ ေရမွန္မွန္ေလာင္းမေပးပဲ စိတ္ထင္မွ ထေလာင္းရင္ အပင္ကေလးေတြ ဘယ္ရွင္ပါေတာ့မလဲတဲ့ ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘဝေတြမွာ ရင္ဘတ္တူ ခင္မင္ေပါင္းသင္းခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိမွာပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ အဲဒီ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ကဗ်ာေရးဖို႕လုပ္လိုက္ အားမရလိုက္ ျပန္ခ်ထားလိုက္နဲ႔ပါ ။ ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့ မိတ္ေဆြၾကီး ကိုအိုင္လြယ္ပန္ မသိတုန္း သူ႕ဘေလာဂ္က သြား အလစ္သုတ္လာတာပါ ။ ၾကိဳက္လို႕ပါ ။ အဲလိုကဗ်ာေတြဖတ္မိရင္ အဲလိုသူငယ္ခ်င္းေတြကို အမွတ္ရတယ္ ။ တကယ့္ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးၾကီးဗ်ာ ။

သူငယ္ခ်င္းမ်ား နဲ႔ ခပ္ေဝးေဝး ေလာကဓံမွာ ငါ

အနီးဆံုးနီးဖူးသလို
အေဝးဆံုးလည္း ေဝးခဲ႔ဖူးၿပီ
ရ႐ွိလိုက္ဖူးသလို
ဆံုးလည္း ဆံုး႐ံႈးခဲ႔ ဖူးၿပီ
စစ္တုရင္ ခံုမ႐ွိတဲ႔ လဘၻက္ရည္ဆိုင္
ၿငင္းခုန္သံ ၿဖဴၿဖဴေတြ မ႐ွိတဲ႔ အရက္ဆိုင္
စသံေနာက္သံ ေတြမ႐ွိတဲ႔ အပန္းေၿဖေနရာ
ငါ႔ အာသီသေတြမွာ ရင္ဘတ္ ပါမလာေတာ႔ဘူး ။

မူးလာရင္ အက်ီ ၤ ၾကယ္သီးကိုဟ
ရင္ဘတ္ကို ပုတ္ပုတ္ၿပတတ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕
စုေပါင္းစပ္ေပါင္း ဂစ္တာ ကိုင္ခဲ႔တဲ႔လက္က
ပုခက္လႊဲဖို႔ ဟန္ၿပင္ေနၿပီဆိုတဲ႔အေၾကာင္းၾကားရတယ္
သိပ္စိတ္ၾကီးတတ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီကလည္း
အသက္ေတြ ၾကီးလာၿပီဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းၾကားရတယ္
လုပ္သမွ် အၿမဲလြဲေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လည္း
တရားေတြ ထိုင္ၿဖစ္ေနတယ္ ၾကားရတယ္
တစ္ခ်ိန္လံုး အိပ္ခ်င္ေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လည္း
အလုပ္ခ်ိန္နဲ႔ အိပ္ခ်ိန္ အခ်ိဳးခ်မရတဲ႔အဆံုး
အလုပ္ထဲမွာ အိပ္အိပ္ ေနတယ္ ၾကားရတယ္ ။

တစ္ေယာက္ ပုခံုး တစ္ေယာက္ဖက္ၿပီး
တစ္ရက္ကို နာရီႏွစ္ဆယ္ေလာက္ မူးခဲ႔တဲ႔ရာသီေတြ
အမူးေၿပေတာ႔ တစ္ေယာက္လက္သီးဒဏ္ တစ္ေယာက္
ၿပန္ယုယ ေပးခဲ႔ၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ထီး ေတြ
ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ခ်ာခ်ာလည္ဖို႔ အၿမည္းလုပ္ေပး
မူးလာရင္ က်ယ္က်ယ္လာတတ္တဲ႔
အရည္မရ အဖတ္မရ စကားသံေတြကို
ၿခင္ကိုက္ခံ နားေထာင္ေပးၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မ ေတြ
အ … ခု
တစ္ေယာက္ေခၚသံေတြ တစ္ေယာက္ ခ်က္ၿခင္းၾကားဖို႔ခက္ခဲ
အၿဖဴေရာင္ေတြပဲ ၿမဲၿမဲ က်န္ခဲ႔ေတာ႕တယ္ ။

ဆိုပါေတာ႔
အသံေတြ ခါ ေနတယ္
မီးမညွိရေသးတဲ႔ ေဆးလိပ္က
မီးခိုးေတြ တေငြ႔ေငြ႔ အူေနတယ္
ၿမိန္ရာဟင္းေကာင္းဆိုတာကို
အေမထည္႔ ေပးလိုက္တဲ႔ စာအုပ္ထဲမွာ ေတြ႔တယ္
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ပို႔ေပးလိုက္တဲ႔ ေမးလ္ ထဲမွာေတြ႔တယ္
စာအုပ္ကို ဆက္မဖတ္ခ်င္ေတာ႔တာနဲ႔
ေမးလ္ကို ဆက္မဖတ္ခ်င္ေတာ႔တာနဲ႔
အေမ႔ရဲ႕ ေမတၱာတရားကို ငါဖတ္ေနလိုက္တယ္
သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ေမတၱာတရားကို ငါဖတ္ေနလိုက္တယ္ ။

“ခဏေလးမ်ား” သီခ်င္းကို ဆိုလိုက္ခ်ိန္ဟာ
တကယ္႔ကို
ခ ..ဏ …ေလး
ခဏေလးေတြ မ်ားမ်ားလာဖို႕
အခ်ိန္ယူရတာပဲ ၾကာတယ္
ဘာကိုမွ ငါမေစာင္႕ခ်င္ ေတာ႔သလို
ဘာေတြကမွ လည္း
ငါ႔ကို မေစာင္႔ေစခ်င္ေတာ႔ဘူး
လည္ရင္းပတ္ရင္း တေကြ႕ေကြ႔မွာ
အလိုလို ၿပန္လည္ ထိ႐ွၾကမယ္ ။

အားနည္းနည္းပဲစိုက္
အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ားတာ
စြမ္းရည္တစ္မ်ိဳးဆို
ႏွလံုးသားက အဲဒီဓာတ္ခ်ိဳ႕တဲ႔တယ္
အဲဒီ သေဘာသဘာဝအတြက္
ထူးၿပီး မေပ်ာ္႐ႊင္သလို
ထူးၿပီးလည္း ဝမ္းမနည္းေနေတာ႔ဘူး ။

ဆိုပါေတာ႔
အဲသလို ေထာင္႔မက်ိဳးတဲ႔
ရင္ဘတ္တစ္ခုရဲ႕အၿဖဴေရာင္ဟာ
ၿဖစ္ေလ႔ၿဖစ္ထ႐ွိတဲ႔ အေသးအဖြဲေလး ပဲဆိုပါေတာ႔
အဲဒါေလးကို ၿမင္ေအာင္ၾကည္႔ဖို႔
ခင္ဗ်ားမ်က္လံုး ဘယ္ေလာက္ခ်ံဳ႕အားေကာင္းသလဲ
ခင္ဗ်ား မေသာက္ဘဲ မူးတတ္လား
ခင္ဗ်ားမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ႐ွိလား
မွန္ၾကည္႔ရင္ ခင္ဗ်ားအရင္ဆံုးေတြ႔တာ
မွန္ကိုလား ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ားလား
စိတ္႐ႈပ္သြားသလား
အဲဒါဆို ....
ခင္ဗ်ား ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳး ဆဲ တတ္လဲ ။။

အိုင္လြယ္ပန္

ကၽြန္ေတာ့္ဘဝတစ္ေလွ်ာက္မွာ ပါဝင္ပတ္သက္ဖူးသမွ် ကာလာစံုသူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရျပီး ကိုအိုင့္ ကဗ်ာေလးကို ရြတ္မိတယ္ ။ စိုင္းစိုင္းသီခ်င္းေလးထဲကလို တခ်ိဳ႕ေတြက ပူျပင္းျပီး တခ်ိဳ႕ေတြက ေအးျမတဲ့ေဒသ ငါကလည္း ေနရာသစ္မွာ စနစ္တက်လို႕ပဲ ေျပာရမွာေပါ့ေလ ။

လင္းဒီပ