ေျပးလို႕မလြတ္ဘူး ဆိုေပမယ့္
ေျပးခဲ့တယ္…
ကမာၻထဲ ငါ ပုန္းေရွာင္စရာ
တစ္ေနရာ ရွိႏိုး ။
မရိတ္မသင္
စိတ္ကို ဒီအတိုင္းထား
ဖားေဝလာတဲ့ ေန႕စဥ္မွတ္တမ္းေတြက
သံေယာဇဥ္ပုလင္းကြဲစေတြကို အုပ္မိုးသြားလိမ့္မယ္ ။
နာေနတဲ့စိတ္ထဲက
မိ,မဆံုးမ ဖ,မဆံုးမ အလြမ္းေတြ
ခုန္ခုန္ခ်တယ္ နင့္ေရွ႕မွာ..။
အျပံဳးေလး ျပ ျပ ျပီး
ငါ့ကုိယ္ထဲက ေက်းကၽြန္ရနံ႕ေတြ
ဆြ ဆြ ထုတ္ေနတဲ့ မဲ့ျပံဳးမ ။
ငါ မုန္းလို႕ မဆံုးေသးခင္
နင္
လမ္းကို ျဖတ္ကူးသြားျပန္ျပီ။
မိုးေျပးေလ
ရင္ထဲတျပိဳက္
ေနာက္တခါ ထပ္ျပီး
အိုက္စပ္ က်န္ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ ။
လင္းဒီပ
၀၅.၀၉.၁၀
9 comments:
ျပန္ေတြ႔တာ ေကာင္းတာေပါ့ဗ် ...
with who???
ျပန္ေတြ႕တဲ့ေန႕ဆိုျပီၤး ဘီလိုျဖစ္လို႕ က်န္ခဲ့ရတာတုန္း တစ္ခါတည္း ဖမ္းဆြဲထားလိုက္ျပီးေကာ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းေပါ့ း)
လမ္းျဖတ္ကူးသြားတယ္လား ။ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေတြ႕ ေတာ့ ထပ္မုန္းလိုက္ေပါ့ ကိုလင္းရယ္
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
မိုးယံ
ျပန္ေတြ႕တဲ့ ေန႕ဆိုျပီး ဘယ္လိုၾကီးပါလိမ့္..
ထင္ေတာ့ထင္တယ္
ဟိုေန႕က စိတ္ အရွည္ၾကီး ဖားလ်ားခ်ျပီး စီးတီးေဟာက မီးပြိဳင့္မွာ တေယာက္တည္း ဟိုဖက္ကူးလိုက္ ဒီဖက္ကူးလိုက္လုပ္ေနတဲ့ အစ္ကုိၾကီးခပ္ေခ်ာေခ်ာက ဘယ္သူမ်ားလဲ မွတ္တယ္.....
မရိတ္မသင္စိတ္
ဖားေဝလာတဲ့ ေန႕စဥ္မွတ္တမ္း
သံေယာဇဥ္ပုလင္းကြဲစ
မိ,မဆံုးမ ဖ,မဆံုးမ အလြမ္း
ငါ့ကုိယ္ထဲက ေက်းကၽြန္ရနံ႕
ဆြ ဆြ ထုတ္ေနတဲ့ မဲ့ျပံဳး
မိုးေျပးေလ ရင္ထဲတျပိဳက္
...
...
အဲသလိုေလးေတြ ေရးတတ္ခ်င္တယ္
မုန္းတာကို ဆံုးေအာင္ မေစာင့္တဲ့ မဲ့ျပံဳးေလး လမ္းျဖတ္ကူးတုန္း ရဲဖမ္းပါေစေတာ္။
ဟိ
:P
မရိတ္မသင္ပဲထားမွေတာ့ ဒီစိတ္ေတြ ဖားလားေ၀မွာပဲ။
ကတံုးတံုးလုိက္ေပါ့ ဗ်...။။
ေကာင္းတယ္ ဒီကဗ်ာ။
Post a Comment