Tuesday, September 23, 2008

နန္းထားခဲ့တဲ့ ရင္ကြဲေဆာင္း


လယ္ကြင္းထဲက အိမ္ကေလးရယ္
ေျခတံရွည္ဗ်ဳိင္းျဖဴျဖဴေလးေတြနဲ႕ ေနညိဳခ်ိန္ေလးရယ္
ေနာက္ စပါးပင္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကိုင္းကိုင္းေလးေတြရယ္
ငါ့ပုခံုးေပၚမွီႏြဲ႕ ျပံဳးရႊင္ရယ္ေမာေနတတ္သူေလးရယ္

နန္းေရ
ဒါက ခဏေလးဆိုရင္ေတာင္…
သိပ္ကို ရိုမန္တစ္ဆန္လြန္းတဲ့ ခဏေလးျဖစ္မွာပဲ
ေကာင္ေလးရဲ႕ညစာကို မီးေသြးဖိုေလးနဲ႕
ခက္ခက္ခဲခဲ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ေကာင္မေလးရယ္
ေကာင္မေလးခ်ဳိးဖို႕ေရကို ကိုယ္တိုင္ငင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးရယ္
ဟိုးအေ၀းက ရထားဥၾသသံေလးေတြကေတာ့
တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေနာက္ခံဂီတေပါ့။

ငဲ့ညွာညႊတ္ကိုင္းရလြန္းေတာ့လည္း ဘ၀ဟာ ထိုင္းမႈိင္းလြန္းလို႕
တို႕ႏွစ္ေယာက္ ခဏေလးႏွစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္လိုက္မိတာ

တစ္ဘ၀လံုးအတူတူေနခြင့္မရွိတဲ လူႏွစ္ေယာက္အတြက္
လက္က်န္ဘ၀ေန႕ရက္ေတြမွာ
အစိမ္းေသက်န္ရစ္ေတာ့မယ့္လူတစ္ေယာက္အတြက္
ဒီခဏေလးက တရားမွ်တပါတယ္

ဘာပဲျခစ္ျခစ္…
ဘာပဲေရးေရးပါ…
ဒီခဏေလးဟာ
ကိုယ့္အနာဂတ္ကို သိမ္းယူထားတဲ့ နန္းရဲ႕၀ိညာဥ္ေဆးေရးပန္းခ်ီ
ကိုယ့္အတြက္ နန္းေပးသနားတဲ့ဆုေတာ္လာဘ္ေတာ္

နန္းေရ…မင္းျပန္သြားတဲ့ေန႕က
အနီေရာင္အညာေစာင္ေလးခင္းထားတဲ့ မင္းအိပ္ရာေလးမွာ မင္းကိုယ္ရနံ႕ေတြ ရွာေနမိတယ္
မင္းခ်က္ျပဳတ္ခဲ့တဲ့ မီးေသြးဖိုေလးမွာ ငါ့မနက္စာေႏြးေႏြးေလးကိုရွာေနမိတယ္

နန္းေရ…မင္းျပန္သြားတဲ့ေန႕က
ေဟာ..ဟိုကတန္းေလးေပၚမွာ မင္း တမင္ခ်န္ထားခဲ့တဲ့ ေမႊးပြသဘက္ကေလး
မင္းသံုးသြားတဲ့ေက်ာက္ျပင္ေလးမွာ သနပ္ခါးနံ႕ေလးေတြက်န္ေနတုန္း

နန္းေရ
မင္းသမီးေလးျပည္ေတာ္ျပန္ေတာ့ ေစာင္းသမားေလးက်န္ခဲ့တယ္
ဒါ ဘာဆန္းလဲ…

ေနေပ်ာ္ေက်နပ္ခဲ့ပါတယ္
ေနေပ်ာ္ေက်နပ္ခဲ့ရပါတယ္ နန္း ။

နန္းေရ
အခုေတာ့လည္း အရာရာဟာ စနစ္တက်ေျပာင္းလဲ
မေျပာင္းလဲႏုိင္ေသးတာဆိုလို႕
ဆံုးရႈံးျခင္းအေပၚ အမွတ္သညာ နည္းလြန္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္သာ…
ေက်ာက္ျပင္ေလးတစ္ခ်ပ္္…ေစာင္အနီေလးတစ္ထည္…
ေနာက္
မီးေသြးဖိုေလးတစ္ဖိုနဲ႕…ေဆာင္းေအးေအးမွာ…
သူ႕ႏွလံုးသား သူေႏႊြးေနေလရဲ႕

လင္းဒီပ
၄.၀၉.၀၈
Photo Source: (picture by missmxchic)
(media.photobucket.com)

6 comments:

ဗီလိန္ said...

နန္းဆိုတာဒူတုန္း က်ေနာ့ တယ္ခ်င္းေတာ့ဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ ;)
အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ကဗ်ာတိုင္းကခံစားခ်က္ထိတယ္

ေခါင္ေခါင္ said...

အရမ္းေကာင္းတာပဲ အစ္ကုိ ရယ္.. ရင္ထဲ ႏွလုံးသားထဲ ကိုတည့္တည့္ထိေအာင္ ေရးႏုိင္တယ္

မိုးျမင္႔တိမ္ said...

ကိုလင္းဒီပ မွာလည္း ေနာက္ေၾကာင္းခံ ပံု၀တၴဳေလးေတြ
ရွိပံုရတယ္။ ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကဗ်ာေလးကေတာ႔ အရမး္ကို ေၾကကြဲစရာေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ တကယ္႔ခံစားခ်က္ေတြပါတယ္နဲ႔တူတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ရင္ဘတ္နဲ႔ ဖတ္သြားတယ္။

လင္းဒီပ said...

ဗီလိန္ေရ...ကိုယ့္နန္းက သတ္သတ္ပါေနာ္...
ေခါင္ေခါင္ေရ...(ေခါင္ရည္မဟုတ္ပါ)..ေက်းဇူးပါ..
ကို္မိုးျမင့္တိမ္ေရ..ပါဝင္ေၾကကြဲေပးတာ ေက်းဇူးပါ...

တင့္ထူးေရႊ said...

ကဗ်ာေလးဖတ္၇တာ ဇတ္လမ္းေလး နားေထာင္ရသလိုပါပဲ
တကယ္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ ၊ အဆင္ေျပပါေစခင္ဗ်ာ ..။

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

ကဗ်ာက... သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕နဲ႔လွပါတယ္။ “သူ႕ႏွလံုးသား သူေႏႊြးေနေလရဲ႕” တဲ့။ ဖတ္တဲ့သူကို ေမ်ာသြားေစတဲ့ ကဗ်ာပါ...