Tuesday, April 21, 2009

ပထမတိမ္စိုင္

(က)
ေရႊရည္ဆိုေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ရွိပါသည္။သူမ်က္လံုးမ်ားသည္ ေၾကာင္ေပါက္စေလးတစ္ေကာင္၏ မ်က္လံုးမ်ားလို ျဖဴစင္ရႊန္းလက္ေနတတ္ပါသည္ ။သူရယ္လိုက္ေသာ အသံသည္ အေႏွာင္အဖြဲ႕ဟူေသာ စကားလံုးႏွင့္ လံုးဝမသက္ဆိုင္ပါ ။ ကမာၻၾကီး၏ အခ်ိဳ႕ဘာသာ စကားမ်ားကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ထားခ်င္းမရွိပါ။“ဘဝ”ဆိုေသာ ဘာသာရပ္ကို သူနားစိမ္းပါသည္ ။သူ႔မိခင္ႏွင့္ အဆင္မေျပေအာင္ေနေသာ ဘာသာရပ္ကို သူ တတ္ကၽြမ္းပါသည္။ (သူ႕မိခင္မွာလည္း အျပစ္မ်ားကို လြယ္ကူပိုင္ႏိုင္စြာ ရွာတတ္ေသာ ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ပါသည္ ။) သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ခဏခဏ စိတ္ေကာက္တတ္ေသာ ဘာသာရပ္ကို သူတတ္ကၽြမ္းပါသည္္ ။ သူ႕အေပၚ အလိုက္တသိ သည္းခံတတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အေပၚ ႏြဲ႕ဆိုး ဆိုးေသာ ဘာသာရပ္ကို သူတတ္ကၽြမ္းပါသည္ ။ (အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္) ။ ေယာက္်ားေလးမ်ားကို မေတာ္တဆေကာ တမင္တကာပါ စိတ္လႈပ္ရွားေအာင္ လုပ္တတ္ေသာ ဘာသာရပ္ကို သူတတ္ကၽြမ္းပါသည္ ။

(ခ)
ေရႊရည္ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ က်ဴရွင္မွ အျပန္ သူ႕အိမ္မွ လာမၾကိဳေသာရက္မ်ားတြင္ ကၽြန္ေတာ္ လိုက္ပို႔ေပးရပါသည္ ။ ထိုေန႕မ်ားတြင္ အင္းစိန္လမ္းမၾကီးတြင္ ဘယ္သူ စိုက္ခဲ့မွန္း မသိေသာ ပန္းမ်ား ပြင့္လာတတ္ပါသည္။
ေရႊရည္ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေသာက္ေသာ စီးကရက္မ်ားကို သူ လုတတ္ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လုေသာအခါ သူ႕လက္ခုံ ေဖြးေဖြးေလးေၾကာင့္ ေႏြးေထြး သြားတတ္ပါသည္ ။
ေရႊရည္ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ စိတ္ခံစားမႈမ်ား ခ်ေရးဖို႔ တစ္ေယာက္တစ္ဝက္ ေရးသည့္ ဒိုင္ယာရီေလး တစ္အုပ္ရွိပါသည္ ။
ေရႊရည္ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ သူ ငိုေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာ႕ရပါသည္ ။
ထို႕ေၾကာင့္ သူ ေအာ္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ တိုးတိတ္ေနရပါသည္ ။
ထို႕ေၾကာင့္ သူ ေပးေသာလက္ေဆာင္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ သိမ္းထားရပါသည္ ။
ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕ဖုန္းနံပါတ္ကေလးကို ကၽြန္ေတာ္ သိမ္းထားရပါသည္ ။
ထို႕ေၾကာင့္ သူေနမေကာင္းေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပူရပါသည္ ။
ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕အက်ၤ ီ လည္ပင္းေပါက္က်ယ္ေသာ အခါ ကၽြန္ေတာ္ ဆူရပါသည္ ။
ထို႕ေၾကာင့္ သူနားမလည္ေသာ စာမ်ား ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပရပါသည္ ။
….
….
….

(ဂ)
ေရႊရည့္ကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သလားဟု အေပါင္းအသင္းမ်ားက ေမးပါသည္ ။ ေရႊရည္သည္ ျပံဳးရႊင္ခ်ိဳလဲ့စြာ စိုက္ၾကည့္ ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ပါသည္ ။ ေရႊရည္ သည္ တျခားသူမ်ားထက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ပို၍ အေရးေပးေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ပါသည္ ။ ေရႊရည္တက္ေသာ အထက္တန္းေက်ာင္းသို႕ သြားၾကိဳေသာအခါ မုန္႕ေတြ ေဝစားရင္း ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ပါသည္ ။ ေရႊရည္သည္ ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးတာက အစ ကၽြန္ေတာ့္ခြင့္ျပဳခ်က္ ယူတတ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ပါသည္ ။(မွတ္ခ်က္ စိတ္ေကာက္ေနေသာ အခ်ိန္မ်ား အက်ံဳးမဝင္ပါ။)

ေရႊရည့္ကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သလားဟု အေပါင္းအသင္းမ်ားကေမးပါသည္ ။အေမႏွင့္ ခဏခဏ ရန္ျဖစ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္မခ်စ္ပါ ။ ဘာကို မွ အေလးအနက္ မထားေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ မခ်စ္ပါ ။ အည့ံစားအတၱမ်ားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ မခ်စ္ပါ ။ ဘာေတြ လုပ္လုပ္ေနမွန္း နားမလည္၍ ကၽြန္ေတာ္မခ်စ္ပါ ။

ေခါင္းႏွင့္ပန္းကို ခြဲမရေသာအခါ ေခါင္းတခါ ပန္းတလွည့္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ညနက္ေနတတ္ပါသည္ ။သံေယာဇဥ္သည္ စိတ္၏ မည္သည့္အပိုင္းကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားမွန္း မသိေသာ္လည္း ရုန္းထြက္ မရမွန္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိပါသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေရႊရည္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ပါသည္ ။

(ဃ)
ေရႊရည္ ဟိုဖက္က်ဴရွင္က ေကာင္ေလးႏွင့္ ရည္းစားျဖစ္ေနသည္ ဟု ၾကားပါသည္ ။ထိုအခါ ေရႊရည္ မ်က္ႏွာကို ပင့္သက္ေႏြးေတြႏွင့္ ႏြမ္းလ်သြားသည္ အထိ နမ္းရႈိက္လိုက္ခ်င္သလို ရႈိက္သံျပင္းျပင္းေတြ က်လာသည္ အထိ စကားလံုးခါးခါးေတြႏွင့္ ပစ္ေပါက္ခ်င္စိတ္ကို ထိန္းထားရပါသည္ ။သိပ္ေတာ့မဆန္းပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရႊရည့္ကို ခ်စ္ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရႊရည့္ကို မုန္းပါသည္ ။ အခ်စ္ႏွင့္ အမုန္းသည္ အဓိပၸာယ္ ကြဲလြဲေသာ္လည္း စိတ္ကို ေမာပန္းေစေသာ ခံစားမႈျဖစ္ပါသည္ ။ အခ်စ္ႏွင့္အမုန္းကို ေရာယွက္ ခံစားမိေသာ အခါ ေရႊရည့္အနားမွာ ထိုင္ေနရင္း ကၽြန္ေတာ္ ေမာပန္းေနရပါသည္ ။
“ေရႊရည္ ၊ နင္က သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ ။
ေနာက္ ၊ သိပ္ေၾကာက္စရာလည္းေကာင္းတယ္။”
ျမက္ပင္ႏုႏုေလးေတြေပၚ ေလညင္း ျဖတ္ေျပးသလိုမ်ိဳး ေရႊရည္ ရယ္ပါသည္ ။
ထိုအခါ ေျပာလက္စ စကားေလးေတြ ေမ့သြားျပီး ေရႊရည့္ ႏႈတ္ခမ္းရဲေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ေငးၾကည့္ ေနမိပါသည္ ။

(င)
တစ္ေန႕ ေရႊရည္သည္ သူ႕ေကာင္ဆိုးေလး အေၾကာင္း ေျပာရင္း မ်က္ရည္ေတြ က်လာပါသည္ ။ မ်က္ရည္္ စီးေၾကာင္းေလးေတြ ရပ္တန္႕သြားေအာင္ အေကာင္းဆံုးနည္း အျဖစ္ ေရႊရည့္ ညာဖက္ပါးေလးကို ကၽြန္ေတာ္ နမ္းမိပါသည္ ။ ေရႊရည္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတြေတြေလး ၾကည့္ေနပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ခံုေပၚ ေရႊရည္ မ်က္ရည္တစ္ေပါက္ က်လာပါသည္ ။ ေႏြးေထြးစြာ ေအးစက္ေနပါသည္ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္၏ စမ္းေခ်ာင္းေလးမွာ အျဖဴေရာင္ ေရေတြ စီးဆင္းေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္ ။

(စ)

အရိုးသားဆံုး..ဒီလမ္းကေလးေလွ်ာက္ရင္းနဲ႕ ….မင္းရွိရာ…လာေနခ်င္သူပါကြယ္…
ထြက္မသြားနဲ႕ေတာ့….ဒီေလာကၾကီးထဲ မင္းတစ္ေယာက္အတြက္…
အႏၱရာယ္ သိပ္မ်ားလြန္းတယ္…
(ေဆာင္းဦးလိႈင္)

(ဆ)

တကယ္ေတာ့ ေရႊရည္သည္ ဦးတည္ရာမဲ့ လြင့္ေမ်ာေနတတ္ေသာ တိမ္စုိင္ျပာျပာေလးျဖစ္ပါသည္ ။ ဘယ္သူ႕ ပေယာဂႏွင့္မွ ညိဳမဲ မသြားသင့္ပါ ။ အေတာင္ပံေတြ ရွိပါရက္ ပ်ံမရသည့္ ငွက္ကေလးသည္ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ တိမ္စိုင္ေလးျပာေနဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ သီခ်င္းေတြသာ ဆက္ဆိုေနခဲ့ပါသည္ ။

ဒီလို ေနထိုင္ၾကရင္း ေရႊရည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ သကၠရာဇ္ တခ်ိဳ႕ေပၚျဖတ္ေလွ်ာက္လာခဲ့မိပါသည္ ။

“နင္ ငါ့ကို ခ်စ္ေနသလား”
ကၽြန္ေတာ္ မသိပါ ။ ေရႊရည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုပံုခ်င္း တူခ်င္မွ တူပါမည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္ျပီးမွ
“မပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ရယ္ ဆံုးရႈံးမွာ ေၾကာက္တဲ့စိတ္ရယ္ ႏွစ္ခုယွဥ္ျပီးေတာ့ ခ်စ္တယ္”
ပြင့္ဖတ္ကေလးေတြ လႈပ္ခတ္သြားရံု ေရႊရည္ ရယ္ပါသည္ ။
“နင္က သိပ္ ကဗ်ာဆန္ခ်င္တဲ့ေကာင္”
ထိုေနာက္ေရႊရည္ ဘာမွ ထပ္မေျပာပါ ။
ထိုညေန ေနဝင္ခ်ိန္ကို အတူတကြ ၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ခိုစာေကၽြးျဖစ္ၾကပါသည္ ။

(ဇ)
တကယ္ေတာ့ ေရႊရည္သည္ တိမ္စိုင္ျပာေလးျဖစ္ပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ေငးေမာ ၾကည့္ရႈေနခဲ့ပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ေငးေမာ ၾကည့္ရႈေနပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ေငးေမာ ၾကည့္ရႈေနပါဦးမည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ေသာ အတိုင္းအတာထိ တိမ္စိုင္ျပာျပာေလးကို ေငးေမာၾကည့္ရႈေနပါဦးမည္ ။အကယ္၍ တိမ္စိုင္ျပာေလးကို မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ေသာ အခါ ကၽြန္ေတာ္ ငိုေနမည္လား…..
ေရႊရည္ရယ္ လြမ္းလိုက္တာလို႕ တိုးတိုးေလး ညည္းေနမိမလား…
ဘီယာေတြ ဖိေသာက္ေနမိမလား…
သိပ္မေသခ်ာပါ ။
ေသခ်ာတာ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါသည္ ။
ေရႊရည္ႏွင့္ကၽြန္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ပါသည္ ။
(၂၀၀၁ ေလာက္က ေရးထားတာေလးပါ ။)
လင္းဒီပ
၆.၉.၀၁

21 comments:

အိျႏၵာ said...

ရိုးရိုးသားသားေလး..လွပတဲ့
အေရးအသားအဖြဲ႔အႏြဲ႔ေလးပါပဲ...
စကားေျပအေရးအသားကလဲ
ညက္ေညာပါေပတယ္...

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

ပထမတိမ္စိုင္နဲ႔အတူ ေမ်ာပါသြားပါတယ္... တကယ့္ကို မပီဝိုးတဝါး တိမ္ေပၚက ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ... တခ်ိဳ႕လူေတြဟာ တသက္လံုး သူငယ္ခ်င္းပဲ ျဖစ္ရမယ္ဆိုၿပီး ေမြးဖြားလာၾကတယ္ ထင္ပါရဲ႕...

မလိခ said...

ဒုတိယတိမ္စိုင္အေၾကာင္းေရာ လာဦးမွာလား ကိုလင္းဒီပ...။ :).. ဖတ္လို႕တကယ္ေကာင္းပါတယ္...

Moe Cho Thinn said...

လက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ ပိုင္ပိုင္ မရွိခဲ႔တဲ႔ တိမ္စိုင္ေလး ထင္ပါရဲ႔။ ေရႊရည္က အသက္၀င္လြန္းလို႔ သ႔ူ တခစ္ခစ္ ရယ္သံကို ေတာင္ၾကားၿပီး ရင္ေမာေနမိတယ္။

သူ႕အက်ၤ ီ လည္ပင္းေပါက္က်ယ္ေသာ အခါ ကၽြန္ေတာ္ ဆူရပါသည္ ကုိ ဖတ္ၿပီး ျပဳံးခ်င္တိုင္း ျပံဳးမိတယ္။

emayarKhin said...

ေရႊရည္ေရ.....ဒီမွာလြမ္းေနတယ္တဲ႕.....
ေရႊရည္ၾကားပါေစ............
(ဖတ္ရင္းနဲ႕စ်န္ဝင္သြားလို႕)

Unknown said...

ေရႊရည္သည္က်ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ပါသည္ :)
သူငယ္ခ်င္းေလးပါပဲ သူငယ္ခ်င္းေလးပဲတဲ့ကြယ္ (စိုင္းစိုင္း)
ကိုလင္းဒီပေရ စာလာဖတ္တယ္ ေကာင္းေသာေန႔ပါ :)

မသက္ဇင္ said...

ေခါင္းႏွင့္ပန္းကို ခြဲမရေသာအခါ ေခါင္းတခါ ပန္းတလွည့္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ညနက္ေနတတ္ပါသည္ ။သံေဃာဇဥ္သည္ စိတ္၏ မည္သည့္အပိုင္းကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားမွန္း မသိေသာ္လည္း ရုန္းထြက္ မရမွန္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိပါသည္။

ေတြေဝေနတတ္ေသာ စိတ္ေၾကာင္႔ အခ်ိဳ႔
ေနာက္က်သြားတတ္သည္။

မယ္႔ကိုး said...

“ကၽြန္ေတာ္ ေရႊရည့္ကို ခ်စ္ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရႊရည့္ကို မုန္းပါသည္ ။ အခ်စ္ႏွင့္ အမုန္းသည္ အဓိပၸာယ္ ကြဲလြဲေသာ္လည္း စိတ္ကို ေမာပန္းေစေသာ ခံစားမႈျဖစ္ပါသည္ ။”
ဒီလို အေရးအသားမ်ိဳးကို ဘယ္အခါပဲဖတ္ဖတ္ႏွစ္သက္မိတယ္။
ဒုတိယတိမ္စိုင္ေကာ ရွိေသးလား...

Anonymous said...

ေရႊရည္က အနားမွာ ေရာက္လာသလို၊ ေရႊရည္ကအေ၀းမွာ ရွိေနျပန္သည္။ ေရႊရည္ႏွင့္ကြ်န္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ပါသည္.....

Welcome said...

ခံစားလို႔ေကာင္းတဲ့ ၀တၳဳတုိေလး လာဖတ္တယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

မင္းအိမ္ျဖဴ Minn Eain Phyu said...

ေကာင္းပါတယ္ အဖဲြ.ေလးေတြ ၊၊

ေရႊရည့္ ညာဖက္ပါးေလးကို ကၽြန္ေတာ္ နမ္းမိပါသည္

ေတာ္ေတာ္ ဆုိးတဲ့ ကြ်န္ေတာ္ပဲ သူငယ္ခ်င္းခ်င္း နမ္းစရာလား kwi kwi ....

မဆုမြန္ said...

အဲ့ဒီ့နွစ္ပိုင္းေတြက သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူ ေလးေတြ ေနာက္ အျဖဴေရာင္ သူငယ္ခ်င္းသီခ်င္းေလးေတြ သိပ္ေခတ္စားတာ မွတ္မိတယ္ ကိုလင္းဒီပကလဲ သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူေလး ရွိသကိုး..

MANORHARY said...

အင္းစိန္လမ္းမၾကီးေပၚက အပင္ေတြက အမစိုက္ထား
တာေလ း) အဲဒိေန႕႔က ေပ်ာ္ပါေစဆိုၿပီးပြင့္ခိုင္းလိုက္
တာ..ကဲေပး..ပန္းေတြပြင့္ခိုင္းေပးခ...း)

Anonymous said...

တစ္မ်ိဳးေလး ဇတ္လမ္းထက္ သည္ သည္ သည္ နဲ႕ဆံုးသြားတဲ့ စာေၾကာင္းေတြကို ပိုစိတ္၀င္တစားဖတ္သြားတယ္ း) ေတာ္လိုက္တာ။

ျငိမ္သက္ said...

"အႏွစ္ခ်ဳပ္"

ေရႊရည္ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္ ေရႊရည္သည္
ကၽြန္ေတာ္ရဲ ႔ သူငယ္ခ်င္းမေလးျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္က ေရႊရည္ရဲ ႔ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေလး ျဖစ္ေနခဲ့ရပါသည္။
ေယာက္်ားေလးမ်ားကို မေတာ္တဆေကာ တမင္တကာပါ စိတ္လႈပ္ရွားေအာင္ သူ႕အက်ၤ ီ လည္ပင္းေပါက္က်ယ္ေသာ အခါ ကၽြန္ေတာ္ ဆူရၿပီး၊
သူ ေအာ္ေသာအခါ ေျပာလက္စ စကားေလးေတြ ေမ့သြားျပီး ေရႊရည့္ ႏႈတ္ခမ္းရဲေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ေငးၾကည့္ ေနမိတတ္ပါသည္။ေရႊရည့္ကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သလားဟု အေပါင္းအသင္းမ်ားက ေမးပါသည္ “နင္ ငါ့ကို ခ်စ္ေနသလား”ဟုေရႊရည္ ကလည္းေမးဘူးပါသည္။
က်ေနာ့္ ကိုက်ေနာ္ဒီ ေမးခြန္း
ကိုျပန္ေမးခဲ့ ဖူးသလားဆိုတာေတာ့...
သိပ္မေသခ်ာပါ ။
ေသခ်ာတာ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါသည္ ။
ဒါေၾကာင့္ပဲထင္ပါသည္...
ေရႊရည္ ဟိုဖက္က်ဴရွင္က ေကာင္ေလးႏွင့္ ရည္းစားျဖစ္သြားၿပီး....ေရႊရည့္ ညာဖက္ပါးေလးကို ကၽြန္ေတာ္ နမ္းခြင့္ရခဲ့တာေတာင္မွ
ယေန႔တိုင္...ေရႊရည္ႏွင့္ကၽြန္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပင္ျဖစ္ေနၾကပါေသးသည္။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

စကားေၿပအေရးအသားေတြ ပီၿပင္လွပၿပီး ဖတ္လို႔သိပ္ေကာင္းပါတယ္ ညီေလးေရ...

pandora said...

အဲဒီ အေရးအသားေလးကို သေဘာက်တယ္

လုလင္ငယ္ေသြး said...

ေနာက္က်မွ မန္ ့ေရးရလို ့ခြင့္လႊတ္ဗ်။ အလုပ္ရႈပ္ေနလို ့။ ခ်ီးက်ဳးစရာေတြက အထက္ကလူေတြ ေျပာတာေတြအားလုံးပဲ။ ေကာင္းတယ္။ အဲလိုသူငယ္ခ်င္းမ်ဳိးေလး ရခ်င္သား။ ဆက္သာ Do ဗ်ာ။

Anonymous said...

ေရႊရည္ႏွင့္ကၽြန္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္ နဲ႕
လွလွပပေလး ေခၚေဆာင္သြားတာပါလား။
၂၀၀၁ ကေရးထားတာဆိုေပမယ့္ အႏုပညာက တကယ္ေကာင္းပါတယ္။ ၾကိဳက္တယ္။

ေႏြစင္မိုး said...

=) အရမ္းၾကိဳက္တယ္။ ကၽြန္မေရးခ်င္တာနဲ႕ ကြက္တိပဲ အကိုေရးထားတာ။

jr said...

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေရႊရည္ေတာ္ေတာ္တူပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး ခံစားမႈေတြ စုျပီး ဘာရယ္မဟုတ္ ဥ ထားတတ္ၾကသည္။
း)