စေနဒိုင္ယာရီ

မနက္ပိုင္းမွာ မေတြ႕တာ ၾကာျပီျဖစ္သည့္ ကဗ်ာဆရာမၾကီးနဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ ခ်ိန္းျပီးမွ ပ်က္သြားသည္ ။ လမ္းေပၚ ေရာက္ေနျပီ ဆိုေတာ့ တစ္ေနရာရာေတာ့ ဆက္သြားခ်င္သည္ ။weekend ေတြမွာ ေငါင္ထီးထီး ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အရြဲ႕တိုက္ျပီး ဘယ္သြားရင္ ေကာင္းမလဲလို႕ လွ်ပ္စစ္ရထားေပၚမွာ စဥ္းစားသည္ ။ ေနာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအတြဲကို ဒုကၡေပးရန္ အမွတ္ရျပီး sms ႏွင့္ လွမ္းေမးလိုက္သည္ ။ ဒီေန႔ ဘယ္သြားဖို႕ အစီအစဥ္ရွိလဲဆိုေတာ့ လိုက္မလား Haw Par Villa တဲ့ ။ ေရာက္ဖူးျပီးသား ေနရာတစ္ခုေပမယ့္ လမ္းေပၚ အေၾကာင္းမဲ့ ေလွ်ာက္မေနခ်င္သည့္ အတူတူ လိုက္ရႈပ္မိသည္ ။

ဟိုေရာက္ေတာ့ ပထမအေခါက္တုန္းက မဝင္ခဲ့သည့္ ငရဲၾကီးဆယ္ခန္းကို ဦးစြာ ဝင္မိသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္သိထားတာ ငရဲၾကီးရွစ္ထပ္ေပမယ့္ ဒီမွာ သူတို႕ကေတာ့ ငရဲကို ဆယ္ခန္းခြဲထားသည္။ မင္းခုိက္စိုးစန္က ငရဲၾကီးရွစ္ထပ္မွာ ခ်စ္တတ္တဲ့လူေတြအတြက္ ေျမတစ္ကြက္စာေတာ့ရွိေကာင္းရဲ႕လို႕ ဖတ္ဖူးတာ ေတြးမိသည္ ။ လုပ္သည့္ အျပစ္ေပၚမူတည္ျပီး ခံရသည့္ ငရဲ မတူတာေတြကို ျပထားသည္ ။ ငရဲဆိုသည့္အတိုင္း အနိဌာရံုေတြေပါ့ ။

မေကာင္းမႈ မျပဳမိေအာင္ ျပဳလက္စရွိရင္လည္း ေရွ႕မဆက္ေအာင္ ဆံုးမ သြန္သင္လမ္းျပလိုသည့္ သေဘာေစတနာျဖင့္ အေသအခ်ာေလး လုပ္ျပထားတာေတြ႕ရသည္ ။ေနာက္ဆံုး ဆယ္ခန္းေျမာက္ ငရဲကိုလြန္ေသာအခါ(အျပစ္ေတြကို ေဆးေၾကာလို႕ျပီးျပီျဖစ္လို႕) magic tea ကို ျပန္ေသာက္လိုက္ေသာအခါ အရာအားလံုးကို ေမ့ေလ်ာ႕သြားသည္ လို႕ေရးထားသည္။ ျပီးေတာ့မွ wheel of reincarnation မွတဆင့္ လမ္းေျခာက္သြယ္ျဖင့္ လူ ဒါမွမဟုတ္ တိရစာၦန္ဘဝ ျပန္ေရာက္ပံုကုိ ရွင္းထားသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္သိထားေသာ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုျဖစ္စဥ္မ်ား ႏွင့္ ကြဲလြဲေနေသာလည္း ေလ့လာမိသည္ ။မဟာယန နဲ႕ ေထရဝါဒ ကြာလို႕ ထင္သည္ ။

ေဟာပါဗီြလာက ထြက္လာေတာ့ ဘတ္စ္ကားစီးျပီး ဟားဗားဖရန္႕ ။ ထုိမွတဆင့္ လွ်ပ္စစ္ရထား စီးျပီး နားထဲမွာ မၾကာခဏ ၾကိဳ႕ပင္ေကာက္အင္တာခ်ိန္းလို႕ ၾကားၾကားမိတတ္သည့္ ဒိုဘီေဂါက္ကို သံုးေယာက္သားေရာက္သြားသည္ ။ သူငယ္ခ်င္းမက အိုင္ဖုန္းဖိုး ၾကည့္ခ်င္သည္ ။ ပလာဇာစင္ကပူရ ထဲ ေရာက္သြားသည္ ။ အမ္ဝမ္းက ခ်စ္စဖြယ္စကားဆိုသည္ ။ 300 min plan ကို contract fee $210 က်သည္ ။ ဒါကို Spass holder ေတြဆို $480 (100min plan က ႏႈန္းႏွင့္) contract လုပ္ရမည္တဲ့ ။ မနက္က ဂ်ဴေရာင္းပိြဳင့္ အမ္ဝမ္းမွာ ေမးခဲ့တုန္းက ဒီအတိုင္းပဲ ေျပာသည္ ။ ဒါနဲ႕ စတားဟတ္္ ဆက္သြားၾကေတာ့ ပစၥည္းကုန္ေနသည္ ။ စင္းတဲလ္ က ေစ်းနည္းနည္း ျမင့္ေနသည္ ဆိုျပီး မဝင္ျဖစ္ေတာ့ ။

ေရွာ့ပင္းေမာလ္ထဲမွာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း လူေတြကိုေငး ဆိုင္ေတြကိုေငး နဲ႕ အခ်ိန္ေတြကုန္သြားသည္ ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ မယ္မယ္ရရ မရွိ ။ ေနာက္ေတာ့ G2000 မွာ discount ဆိုျပီး ဝယ္မိၾကျပန္ေရာ ။ ေစ်းဝယ္တာကလည္း တခါတေလက်ေတာ့ အပန္းေျဖနည္း တစ္ခုလို ။ ဒီေရာက္မွ မေကာင္းတဲ့အက်င့္က ေစ်းသင့္တယ္ဆို လိုလို မလိုလို ဝယ္မိတတ္တာ ။ ျပီးေတာ့ သံုးေယာက္လံုး အၾကိဳက္တူသည့္ ေကာ္ဖီခါးခါးေလးေတြ ေသာက္ရင္း ေရွ႕ေရး ေနာက္ေရး အလည္ေရး ေတြ ေျပာရင္း ေမာေန မိျပန္သည္ ။

ဒိုဘီေဂါက္ကေန သူတို႕ႏွင့္ လမ္းခြဲျပီး ေနတဲ့အခန္းေလးဆီ ျပန္လာေတာ့မွ ညစာ ဘာမွ မရွိ ။ ထမင္းကို ခ်က္ျပီးမွ မေန႕က ဝယ္ျပီး မစားရေသးသည့္ ပဲျပဳတ္ကို ၾကက္သြန္နီႏွင့္ေၾကာ္ ထမင္းနဲ႕နယ္ စားမိသည္ ။ ထမင္းစားေနရင္း မ်ိဳးေက်ာ႕ျမိဳင္၏ …တစ္ေယာက္ထဲ စားတဲ့ညစာ ဒီအခန္းထဲ… ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကို အမွတ္ရသည္ ။

အြန္လိုင္းတက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမက လွမ္းေျပာသည္ HTC ပဲ ဝယ္လိုက္တယ္ ။ $198 တဲ့ ။ သူ႕ကို စခ်င္တာနဲ႕ smart phone ခ်င္းတူေပမယ့္ အိုင္ဖုန္းဖီလင္က တျခားဟာေတြနဲ႕ မတူဘူးလို ႕ ေနာက္ျဖစ္သည္ ။ မ်က္ႏွာစာအုပ္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က စေနညပါတီဆိုျပီး အျမည္းပံုေတြ တင္လုိက္သည္။ ေသာက္ခ်င္တယ္ ဆိုေတာ့ လာခဲ့ေလတဲ့ ။ မနက္ကလည္း ငရဲျပည္ မွာ magic tea မေသာက္ခဲ့ရလို႕လားမသိ ။ လူက အရမ္းပင္ပန္းေနျပီ ။ ထပ္မထြက္ခ်င္ေတာ့ ။

လင္းဒီပ

၂၂.၀၈.၁၀