Tuesday, August 10, 2010

ျမစ္က်ိဳးအင္း

(၁)

ေျမေအာက္ဘူတာရံုကေလးထဲက ထြက္လာျပီး ေနတဲ့အခန္းဆီ အျပန္လမ္းမွာ ညစာအတြက္ အစားအေသာက္တန္းရွိ တရုတ္ဆိုင္မွ ေခါက္ဆြဲ သံုးေဒၚလာတန္ တစ္ပြဲ ဝယ္လာခဲ့သည္ ။ သူ႕အလုပ္လုပ္တဲ့ ရံုးက ျမန္မာေတြစုတဲ့ ပလာဇာနဲ႕ နီးေတာ့ ေန႕လည္စာကို ျမန္မာထမင္းပဲ ပံုမွန္ သြားစားျဖစ္သည္ ။ ဆဲလ္ဗင္း အီလဲလ္ဗင္း ေရွ႕ေရာက္မွ စီးကရက္္ကုန္သြားတာ အမွတ္ရေတာ့ မာဘိုလို ဝင္ဝယ္ရသည္ ။

ျမတ္ေလးျဖဴဆီက မေန႕က အီးေမးလ္ဝင္လာသည္ ။ သူမ လက္ထပ္ေတာ့မည္ တဲ့ ။ သူ ဝမ္းမနည္းသလို အထီးက်န္သြားသလိုလည္း မခံစားမိ ။ သူ႕ဘဝမွာ ဘာကိုတြယ္တာရမွန္း ျမတ္ႏိုးရမွန္း မသိတာၾကာခဲ့ျပီ ။ အခန္းေလးက တိတ္ဆိတ္စြာ သူ႕ကို ေစာင့္ေနသည္ ။အဆင္ေျပပါေစ ျမတ္ေလးျဖဴ …မင္းရဲ႕ နယူးေယာက္ညေတြ အဆင္ေျပပါေစ …။

(၂)

တကယ္ဆို သူတို႕ႏွစ္ေယာက္လံုးခ်စ္တဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးကို ျမတ္ေလးျဖဴက ပထမဆံုး စြန္႕ခြာခဲ့တာ ျဖစ္သည္ ။သူ႔ထက္ အသက္ႏွစ္ႏွစ္ငယ္တဲ့ ျမတ္ေလးနဲ႕ သူက မိခင္ခ်င္း ညီအစ္မလိုရင္းႏွီးေနေတာ့ တစ္အိမ္ႏွင့္ တစ္အိမ္ ဝင္ထြက္ေနျဖစ္တာ ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက ။ ေနာက္ျမတ္ေလးေဖေဖက သူ႕သိပ္ေလးစားတဲ့ ကဗ်ာဆရာၾကီး ။ ျမန္မာစာနဲ႕ပတ္သက္လွ်င္ ႏွံ႕စပ္လြန္းသူ ။စာဖတ္တတ္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ျမတ္ေလးတို႕အိပ္ေရာက္တိုင္း သူ သြားသြားေငးမိတာ စာအုပ္ေတြ ။

သူေက်ာင္းမျပီးခင္မွာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စာေပရွင္သန္ခြင့္ကို အားမလို အားမရျဖစ္ျပီး သူ႕ေဖေဖက အျပင္ထြက္သြားေတာ့သည္။ ျပန္လာမွာလည္း မဟုတ္ေတာ့ ။ ျမတ္ေလးအစ္ကိုက ယူအက္စ္မွာ ေရာက္ေနျပီးသား ဆိုေတာ့ မိသားစုေလးေယာက္ရွိသည့္ ျမတ္ေလးတို႕မွာ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့သည္ ။ သိပ္မၾကာခင္ သူတို႕လည္း လိုက္သြားေတာ့မယ္ဆိုတာ သူေတြးမိသည္။ျမတ္ေလးနဲ႕ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီး ႏွစ္ႏွစ္ဝန္းက်င္ေလာက္ေပါ့ ။

သူ႕ ေက်ာင္းျပီလို႕ ရန္ကုန္က လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းအေရာင္းကုမၸဏီတစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္း ျမတ္ေလးတို႕ သားအမိလည္း လုိက္သြားဖို႕ ျပင္ၾကသည္ ။ျမတ္ေလးတို႕သားအမိသြားမယ့္ေန႕က သူရယ္ ေမေမရယ္ ေလဆိပ္လိုက္ပို႕သည္ ။ျမတ္ေလးေမေမက ေမေမ့ကို ဖက္ငိုသလို ျမတ္ေလးက သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ တရိႈက္ရႈိက္ ငိုေနတာ ။ အဲေန႕ညေနက ျပန္လာေတာ့ သူ အမူးေသာက္မိတာ မွတ္မိသည္ ။အေတာ္ညနက္မွ အိမ္ျပန္္လာခဲ့သည္ ။

ႏိုးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ အသိက ဒီျမိဳ႕ေတာ္မွာ ျမတ္ေလး မရွိေတာ့ ။ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း မသိ ။ ဘယ္သြားရင္ ေကာင္းမလဲ ။ အရင္လို မနက္ခင္းေခၚသံေလးတစ္ခုလည္း တယ္လီဖုန္းေလးက တဆင့္ ဝင္လာစရာ မရွိေတာ့ ။ ကုတင္ေပၚကေန လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့့ ျမတ္ေလး ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ စားပြဲတင္နာရီျပာျပာကေလးက စကၠန္႔ေတြက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရတြက္ေနပံု ။ ျမတ္ေလး မရွိတဲ့ စကၠန္႔ေတြ ေႏွးေကြးလြန္းလွသလို ခံစားမိသည္။ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီး တိတ္ဆိတ္ေအးစက္သြားသလို ခံစားမိသည္ ။

စာအုပ္ေတြဖတ္ရင္း အလုပ္ေတြလုပ္ရင္းနဲ႕ တစ္လေလာက္ ေနေတာ့လည္း ေနတတ္သြားသည္ ။

(၃)

ႏွစ္ႏွစ္္ေလာက္ေနေတာ့ အေရွ႕ေတာင္အာရွရဲ႕ အဖြံ႕ျဖိဳးဆံုးကၽြန္းႏိုင္ငံေလးဆီ သူ ထြက္လာခဲ့သည္။ ေမေမက မင္း ျမတ္ေလးတို႕ဆီ လိုက္သြားခ်င္လို႕လား ေမးေတာ့ သိပ္ မေသခ်ာပါဘူး ေမေမလို႔ပဲ ေျဖမိသည္ ။ျမတ္ေလးနဲ႕ ဆက္သြယ္ရတာ အရမ္းလြယ္သြားေတာ့ ျမတ္ေလးလည္း ေပ်ာ္သြားသည္။ သူကေတာ့ သိပ္မထူးပါ ။ဘာကို ေႏွာင္ဖြဲ႕တြယ္တာရမွန္း မသိျဖစ္ေနတာ ၾကာခဲ့ျပီ ။

မႏွစ္က ျမတ္ေလး သူ႕ကို ေျပာသည္ ။ ကုိလင္္းလည္း သံုးဆယ္ျပည့္ျပီေနာ္ ။ ျမတ္ေလးလည္း ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ ရွိျပီ ဘယ္လို လုပ္မယ္ စဥ္းစားထားလဲ ။ျမတ္ေလးအစ္ကိုကလည္း ငယ္တုန္းမွာ ထြက္လာခဲ့ဖို႕ ဖုန္းႏွင့္ စိတ္ရွည္ရွည္ နားခ်သည္ ။ ျမန္မာျပည္မွာ မေနတာျခင္းအတူတူ ႏိုင္ငံျခားက ႏိုင္ငံျခားပဲ ။ မင္းအဲမွာ ေနရင္တစ္လ ဘယ္ေလာက္ရွာႏိုင္မလဲ ။ ယူအက္စ္မွာေနရင္ တစ္လဘယ္ေလာက္ ရွာႏိုင္မလဲဆိုျပီး တြက္ျပသည္ ။ ခက္ေနတာက သူ ေငြအတြက္ ထြက္လာတာလည္း မဟုတ္ ။ ဒါဆို ဘာလိုခ်င္လို႕ပါလိမ့္ ။ ဘာလိုခ်င္မွန္းကို မသိ ။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း သူ မေနခ်င္ ။ ေနာက္ဆံုး ကိုလင္းက လူငယ္ျဖစ္ျပီး တိုးတက္ခ်င္စိတ္ မရွိဘူးဟု ျမတ္ေလးက ငိုရင္း ေျပာသည္ ။ အနီးမွာသာဆို လက္သည္းေတြနဲ႕ ရင္ဘတ္ကို ကုတ္ျခစ္မလား မသိ ။

(၄)

စီးကရက္ေသာက္ခ်င္လို႕ပဲေနမွာပါလို႕ အေၾကာင္းျပျပီး ေျမၾကီးေပၚဆင္းလာခဲ့သည္္ ။ ေရးလက္စ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လည္း ဆက္မေရးခ်င္ ။ နာရီက ည ဆယ့္ႏွစ္နာရီ ။ ဒါဆို ျမတ္ေလးတို႕ဆီမွာ ေန႕လည္ ဆယ့္ႏွစ္နာရီေပါ့ ။ရန္ကုန္မွာ တုန္းမွာ ထမီရွည္ရွည္မွ ဝတ္ေလ့ရွိေသာ ျမတ္ေလး အခုေကာ မီနီစကတ္ေတြ ဝတ္တတ္ေနျပီလား လို႕ ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ ေတြးရင္း ျပံဳးမိသည္ ။ တကယ္ဆို ဒါ သူ႕ဘဝထဲက ျမတ္ေလး အျပီးအပိုင္ ထြက္သြားတာပဲ ။ ရန္ကုန္ကေန ျမတ္ေလး ထြက္သြားတုန္းကေလာက္ေတာင္ သူ မခံစားရ ။

သူ ဘယ္ကို စီးဆင္းေနပါလိမ့္ ။ သူ ဘာကို လုိခ်င္ခဲ့ပါလိမ့္ ။ ဘဝကို ဒီလိုၾကီးပဲ ဘာကို လိုခ်င္ရမွန္းမသိ အဓိပၸာယ္ မေတြ႕ေသာ လူတစ္ေယာက္လို သူ စီးဆင္းမွာလား ။ စီးဆင္းတယ္ဆိုတာထက္ ေရစီးတစ္ခုမွ ရပ္တန္႕ျပတ္ေတာက္က်န္ခဲ့ေတာ့ ျမစ္က်ိဳးအင္း တစ္ခုႏွယ္ ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးမိသည္ ။ ရွင္သန္ေနထိုင္မႈကို အားရပါရဲ႕လား ။ သူကေတာ့ ေန႔နဲ႕ည လည္ပတ္ရင္း သံုးဆယ္တစ္ႏွစ္ရွိခဲ့ျပီ ။

အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ google ကေန ျမစ္က်ိဳးအင္းလို႕ ရိုက္ထည့္ျပီး ကဗ်ာေလးေတြ ရွိလို႕ရွိညား ရွာေနမိသည္ ။

လင္းဒီပ
၁၀.၀၈.၁၀

11 comments:

Anonymous said...

ကဗ်ာဆရာ ေ၀ဖန္ေရးဆရာဆိုေတာ့ ဆရာစြမ္းမ်ားလား။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ညီေလးေရ ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။ ဝတၳဳတိုေလးေတြ ဆက္ေရးၾကည့္ပါလား...ဆရာၿငိမ္းေက်ာ္ရဲ့ ဝတၳဳကိုဖတ္ရသလိုမ်ိဳး ခံစားရတယ္...

khin oo may said...

ၿမတ္ေလးကို မခ်စ္ေတာ႕ဘူးထင္တယ္။ တစ္ကယ္ခ်စ္ရင ္ၿမတ္ေလးရွိရာကုိသြားခ်င္မွာပါ။ ရွင္တို႕ေယာက်ာ္းေတြမုန္းစရာ.. အဲသလုိလူကိုခ်စ္ခဲ႕မိတဲ႕ ၿမတ္ေလးကိုသနားတယ္။

khin oo may said...

ဒီတခါ ကဗ်ာမဟုတ္တဲ႕ဝတ္ထုကိုဖတ္သြား၏. အၿဖစ္မွန္ဆုိရင္ေတာ႕သတ္ခ်င္သည္. စာေရးသူကုိ..

khin oo may said...

ၿမစ္က်ိဴးအင္းလုိ႕ရွုိက္ထည္႕ရင္ေတာ႕ကဗ်ာမထြက္ဘဲ ဘေလာ႕ဘဲထြက္လာမွာ ႀကည္႕ပါလား ဒီမွာ အားအားယားယား သြား၇ိုက္ေပးထားတယ္။


#
ျမစ္က်ဳိးအင္း
ဆူးေလဖိုးသူ တြင္လည္း ရာဇဝင္ ေနာက္ခံ ရိွေလသည္။ သူ႔တြင္ နာမည္ရိွေသာ္လည္း ငယ္စဥ္က ...
www.myitkyoeinn.com/ - Cached
#
ျမစ္က်ိဳးအင္း
27 Jun 2010 ... တကယ္ေတာ့ ငါ့ဘ၀ဟာ စီးခ်င္တိုင္းစီးမရတဲ့ ျမစ္က်ိဳးအင္း တခုမွ်သာ… ...
sindecafe.com/2010/06/27/ျမစ္က်ိဳးအင္း/ - Cached
#
ကၽြန္ေတာ့္ျပတင္းေပါက္ကေလး ...
10 Aug 2010 ... ျမစ္က်ိဳးအင္း. (၁) ေျမေအာက္ဘူတာရံုကေလးထဲက ထြက္လာျပီး ေနတဲ့အခန္းဆီ ...
lynndepa.blogspot.com/2010/08/blog-post_10.html
#
|||: ျမစ္က်ိဳးအင္း
24 Nov 2007 ... ျမစ္က်ိဳးအင္း. မိခင္ဧရာဝတီက. သေႏၶဖ်က္ခ်လိုက္တဲ့အခါ. “ငါ” ဆိုတာ အပယ္ခံအျဖစ္ ...
tawthonetaung.blogspot.com/2007/11/blog-post_24.html
#
ျမစ္က်ိဳးအင္း (ဆူးနစ္ရင္) | PoemsCorner
14 Jul 2010 ... မီးခိုးမဆံုး မိုးမဆံုး အိပ္မက္ေတြၾကားကခုေတာ့ ဘ၀.
www.poemscorner.com/post-type/myanmar-poems/3921 - Cached

Pwint Myue said...

ဘေလာ႔ဂါၾကီး ကိုၿမစ္က်ိဳးအင္းကေတာ႔ ၿမစ္တစ္ခုရဲ႕ေကြ႔ေကာက္ သစ္စာေဖာက္ၿခင္းကို ခံလိုက္ရလို႔ ၿမစ္က်ိဳးအင္းၿဖစ္လာရတာပါတဲ႔.. :)

sait phay yar said...

ေအာ္.... ဖတ္လို႕ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ ခုလက္ရွိၿဖစ္ပ်က္ေနသမ်ွက အဲလိုဇာတ္လမ္းေတြမ်ားတယ္။ ရွင္ကြဲေတြ ေသကြဲေတြကြဲေစေသာ ႏိုင္ငံ...

Maung Myo said...

ဒီကေတာ့ ဘယ္လိုပဲျငင္းျငင္း ကိုယ္ေတြ ႔ျဖစ္ရပ္လို႕ သတ္မွတ္လိုက္ျပီး း)

အင္းး ဒီစာကိုဖတ္ျပီး ဘယ္မွမေျပာရက္ေလာက္ေအာင္ နုညံ့ေနလို႔ မေျပာခဲ့ေတာ့ပါဘူးေလ အခ်ိန္ဆိုတဲ့ သမားေတာ္ာနဲ႔ ကုသနိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ .။

Anonymous said...

ကိုက US ကို မသြားႏုိင္ရင္
သူက ဒီက်ြန္းကို ဘာလို ့မလာႏိုင္ရမွာလဲ

အမွန္က စလံုးက US ကူးဖို ့ ပိုခက္မယ္ ထင္တာပဲ

Anonymous said...

this is the nature of men?what u want really????????????

Anonymous said...

i miss someone too much coz of u..why men are like that..?they will never have real love? :D