အခ်စ္လားလို႕ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းလွမ္းေမးေတာ့ သူက မသိဟန္ေဆာင္ျပီး ထြက္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ပိေတာက္ပန္းေတြ ပန္ထားေသာ အုန္းလက္မ႑ပ္ေလးမွာ တိတ္ဆိတ္စြာ က်န္ခဲ့ပါသည္ ။ တကယ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သည္ အခ်စ္ကိုတစ္ခါမွ မေတြ႕ဘူးေသးေသာေၾကာင့္ မွားယြင္း ႏႈတ္ဆက္မိျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။အခ်စ္သည္ အျပာေရာင္လား အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ေလးလား ..ေမႊးရနံ႕ရွိပါသလား ..မည္သို႕ စမ္းသပ္ အတည္ျပဳႏုိင္ပါသနည္း..မသိႏုိင္ပါ။ ထိုညေနက အိမ္ျပန္လာေတာ့ ေရစက္လက္ လူတြင္စိုေနသလို စိတ္ထဲတြင္လည္း အခ်စ္ကို သိလိုစိတ္ အေတြးေတြ စက္လက္ စိုေနပါသည္။
ထိုေနာက္ ညမ်ားစြာ ေနမ်ားစြာကိုု အလယ္လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့သည္။ စမ္းေခ်ာင္းေလးေဘးတြင္လည္း ပ်င္းလွ်င္ သြားထိုင္ေနျဖစ္သည္။ ေရစီးသံကုိလည္း နားေထာင္ ျဖစ္လာသည္ ။ တခါတရံ ငါးေလးမ်ား ကူးခတ္ေနသည္ကိုလည္း ဘယ္အရပ္သြားေနၾကပါလိမ့္ဟု ေငးၾကည္ေနမိသည္။ ပန္းေတြ ပြင့္ပံု ေၾကြပံုလည္း အခ်ိန္ေပး စဥ္းစားမိလာသည္ ။ အခ်စ္သည္ စမ္းေရထဲမွာမ်ား ေမ်ာပါလာ ေလမလား ..ေရစီးသံထဲတြင္ပဲ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္အျဖစ္ လိုက္လာေလမလား..ေရႊငါးေလးတစ္ေကာင္လို ကိုယ္ေရာင္ ဝွက္ေနတာလား…ဒါမွမဟုတ္ ပန္းကေလးတစ္ပြင့္လိုမ်ား ေၾကြက်လာမလားလို႕ ရင္ခုန္စိုးထိတ္ ေနခဲ့ပါသည္ ။ ထိုရက္မ်ားတြင္ အိမ္ျပန္ေနာက္က်ခဲ့ပါသည္ ။အိပ္ခ်ိန္ညဥ္႕နက္ ခဲ့ပါသည္ ။(ေနာက္က်ရထားကို ေစာင့္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္ေပါ့ေလ)
ခက္သည္က အခ်စ္၏ပံုပန္းသ႑န္ကို ကၽြန္ေတာ္ လံုးဝမသိ ။ အခ်စ္သည္ဘာမွ မေရးျခစ္ရေသးသည္ စာရြက္ တစ္ရြက္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ေျဖဆိုခ်ိန္ သံုးနာရီသာ ေပးထားေသာ ေမးခြန္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္ ။ေရႊ ေရာင္္ဆံညွပ္ကေလး ျဖစ္ႏုိင္သလို. အနီေရာင္ပံုေတာ္ဖိနပ္ေလးလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္ ။တျခား ျဖစ္ႏုိင္ေျခမ်ား လည္း အမ်ားၾကီး ရွိႏုိင္ပါသည္ ။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခမ်ားထဲမွ အေျဖတစ္ခုကို ၾကိဳးစားရွာေနမိသည္။ အေျဖက မထြက္ လာေသးေပ။
ကၽြန္ေတာ္သည္ အခ်စ္ရွိႏုိင္မည္ ထင္ေသာေနရာမ်ားကို စိတ္ပါလက္ပါ လိုက္ရွာပါသည္။ၾကာပန္းေလးမ်ား ပြင့္ ေနေသာ ေရကန္ေလးဆီလည္း ေရာက္ပါသည္ ။ လူသိပ္မမ်ားေသာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးဆီလည္း ေရာက္ပါ သည္။ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ဆီလည္း ေရာက္ပါသည္ ။အခ်စ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတြ႕လွ်င္လည္း ျမင္ႏုိင္ ရန္ လွမ္းေခၚႏုိင္ရန္ မၾကာခဏလည္း လူလံုးျပပါသည္။ အခ်စ္သည္ကၽြန္ေတာ့္ကို မေတြ႕ခဲ့။ေၾကာက္ေနတာ တစ္ခုလည္းရွိေသးသည္ ။ကၽြန္ေတာ္က အခ်စ္ထင္ျပီးႏႈတ္ဆက္လိုက္မည္ ။သူကလည္း ဟုတ္ပါသည္ဟု ေျပာမည္။ တကယ္တမ္း ရင္ထဲ တပ္္ဆင္ျပီးကာမွ အခ်စ္မဟုတ္ပဲ ေမွ်ာ္လင့္မထားသည့္တစ္ခုခု(ဥပမာ အမုန္း)ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ေကာ..တကယ္လို႕ ဓာတ္ျပယ္သြားရင္ေကာ…Side Effect တစ္ခုခုေတာ့ ႏွလံုးသားသည္ ခံစားရမည္ ထင္ပါသည္။
ဒီလိုေနထိုင္ရင္း ဥတုသံုးပါးလံုး အခ်စ္ကို တိတ္တဆိတ္ လိုက္ရွာေနမိပါသည္ ။တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ကံေကာင္းေထာက္မျပီး ေစာလွ်င္စြာ ေတြ႕သြားတတ္ျပီး တခ်ိဳ႕ကရွာေဖြေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာက ေတြ႕သြားျပီး သူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲမွ အနည္းငယ္က ကၽြန္ေတာ္ေတြးထားသလုိ တပ္ဆင္ျပီးမွ မွားယြင္းေနေၾကာင္း ေတြ႕ရျခင္းပင္ ။ အမ်ားစုကေတာ့ အဆင္ေျပပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ရွာေဖြဆဲေလ…အခ်စ္ေရ..ငါ့ကိုေတြ႕ရင္လည္း မင္းလွမ္းေခၚလိုက္ပါကြယ္..ငါ့မွာ မိနစ္ကိုးဆယ္ျပည့္ဖို႕ နည္းနည္းပဲ လိုေတာ့ တယ္ေလ..
လင္းဒီပ
၁၃.၁၀.၀၈
(ရြာသားေလးTag ပါသျဖင့္ အခ်စ္အေၾကာင္းကို နားမလည္ပါးမလည္ တတ္ေယာင္ကားျဖင့္ ေရးလိုက္ပါသည္။ အဆင္မေျပပါက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေအာ္သြားႏုိင္ပါသည္ ခင္ဗ်ား။)
လင္းဒီပ
၁၃.၁၀.၀၈
(ရြာသားေလးTag ပါသျဖင့္ အခ်စ္အေၾကာင္းကို နားမလည္ပါးမလည္ တတ္ေယာင္ကားျဖင့္ ေရးလိုက္ပါသည္။ အဆင္မေျပပါက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေအာ္သြားႏုိင္ပါသည္ ခင္ဗ်ား။)
Photo Source:picture by panicha9
4 comments:
ေဝး.........................
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အားရပါးရေအာ္လိုက္ပါသည္။ :)
မသိေပလို႔သာပဲ။ သိမ်ားသာသိရင္ေတာ့။ ဟြန္း... ေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး။
ေကာင္းတယ္ အကိုေရ စကားလံုးေတြ လန္းသေလာက္ ကဗ်ာဆန္ေနတာပဲ ၊ ဒီတစ္နွစ္ ၀ါကြ်တ္လဲ ေယာင္ခ်ာခ်ာပဲလားဗ် ၊ အခ်စ္မရွိေသးေၾကာင္းပါ တစ္ခါတည္း ေျပာခ်လိုက္တယ္ေပါ့ :)
စကားလုံးေလးေတြ အရမ္းလွတယ္ အစ္ကုိ...
အခ်စ္က လွမ္းေခၚရင္လဲ ေျပာဦးေနာ္..
Post a Comment