ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ယိုးဒယား(၃)

အစားအေသာက္ကေတာ့ ေန႕လည္စာေတာ့ ေကၽြးပါတယ္ ။ေနာက္က်ရင္ မက်န္ေတာ့ဘူး ။ေရာက္ခါစ သိပ္လည္းမသိေသးေတာ့ အဲဒီအလြန္စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့ ဘာေတြ ခ်က္ထားမွန္းမသိတဲ့ ေနလည္စာေတြဘဲစားျဖစ္တယ္။(ေမာင္မ်ိဳး ေလနဲ႕ေျပာရရင္ ထိုင္း၊ျမန္မာ၊ကရင္ သံုးမ်ိဳးေပါင္း စပယ္ရွယ္ခ်က္ထားေတာ့ ဟင္းက စားလို ့ကိုမရေတာ့ဘူး) ။ဒီစက္ရံုမွာေတာ့ ထိုင္းတစ္မ်ိဳးတည္း ခ်က္တာကို စားမရတာ။ ညစာကေတာ့ စက္ရုံနားကဆိုင္မွာ ပဲသြားစားလိုက္တယ္။ ဘတ္ အစိတ္ဆို ဝျပီေလ။ စားေနက်ဆိုေတာ့ ဆိုင္ရွင္အဖြားၾကီးနဲ႕လည္းခင္လာတယ္။သူ႕ဆိုင္မွာ ရတာကေတာ့ ထမင္းေၾကာ္ကို ၾကက္တစ္လွည္ ့ဝက္တစ္လွည့္ seafood တစ္လွည့္ေပါ့ဗ်ာ။ေခါက္ဆြဲေၾကာ္တို႕ ၾကာဇံေၾကာ္တို႕လည္းရတာေပါ့ ။ရင္းႏွီးလာေတာ့ အဖြားၾကီးကလည္း စကားေျပာခ်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကလည္းေျပာခ်င္တယ္ ။ အဖြားၾကီးကလည္း ဘိုလိုမတတ္ ။ကၽြန္ေတာ္တို႕ကလည္း ယိုးဒယားလိုမတတ္ ။လက္ဟန္ေျခဟန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ေျပာေနၾကတာ…ဘာလို႕ ေနာက္က်တာလဲတို႕.ေနာက္တစ္ေယာက္ မပါဘူးလားတို႕ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အလုပ္မျပီးလို႕တို႕ဘာတို႕ျပန္ေျပာ…ဟုတ္ေနတာပဲ။

ေနာက္စက္ရုံေဘးမွာဘဲ ကုန္စံုဆိုင္ေလးရွိေသးတယ္။ သူတို႕ဆိုင္မွာေကာင္မေလးက ႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္။အေဖ အေမနဲ႕ ေပါင္းရင္ေလး ေယာက္ေပါ့၊သူတို႕ဆိုင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕လာရင္လည္း သူတို႕က သေဘာေပါက္တယ္။ၾကိဳက္တာယူ ျပီးမွCalculator နဲ႕ က်သင့္ေငြကို ျပတယ္။ တခါ ကၽြန္ေတာ္က ၾကက္ဥေလာက္ေၾကာ္စားတာ။ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဆားက လိုေရာ။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ဆိုင္လံုးပတ္ၾကည့္တာ။ ဆားက မေတြ႕ဘူး။ဆားက ယိုးဒယားလိုေျပာရင္ ကလ်ာနဲ႕ ကေလြ ၾကားက အသံ ။အခုထိ အသံမထြက္တတ္ဘူး။ အဖြားၾကီးကိုကၽြန္ေတာ္က ယိုးဒယားလိုေျပာတယ္။နားမလည္ဘူး။ဒါနဲ႕ၾကက္ဥကိုလက္ညိွဳးထိုး ဆီပုလင္းက ိုလက္ညွိဳးထိုးျပီး ေၾကာ္တဲ့ပံုစံလုပ္ျပတယ္ ။မရဘူး။ ကံေကာင္းေတာ့ သူ႕သမီးထြက္လာမွ…salt salt ဆိုျပီး အဆင္ေျပသြားတယ္။ေနာက္ပိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕လာရင္ သူ႕သမီးေတြနဲ႕ပဲလႊတ္ေပးေတာ့တယ္။( အေမက အဲလို သေဘာေကာင္းတာေလ..ဟီး)

Sunday လိုပိတ္ရက္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကိုဗင္းဆင့္ လိုတတို႕ Big C တို႕သြား ေစ်းဝယ္ထြက္ေနက် ေလ။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေစ်းဝယ္လွည္းေလးတြင္ ဘာမွ ဟုတ္တိပတ္တိ မပါ။မ်ားေသာအားျဖင့္ အသီးအရြက္ေတြ ထည့္ျပီး ေလွ်ာက္တြန္းေနက်။ ပိုက္ဆံကလည္း သိပ္မရွိ ။ေရခဲေသတၱာလည္းမရွိဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တစ္ပတ္စာ ေစ်းဝယ္ထြက္တာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွန္းကို မသိေတာ့။ဒါေပမယ့္ food court မွာ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ ေန႕လည္စာစား ေစ်းဝယ္ထြက္လာတဲ့ ယိုးဒယားမေလးေတြ ေငးရတာေတာ့ ေပ်ာ္စရာေပါ့ ။

ေနာက္ပိုင္း Sunday ဆို ကၽြန္ေတာ္ သြားစရာ ေနရာတစ္ခု ေတြ႕သြားတယ္္။ က်ပ္ထူးခ်ပ္(Chatuchak) Sunday Marketလို႕ေခၚတဲ့ Weekend Market ႏွင့္ ကပ္လွ်က္ရွိတဲ့..က်ပ္ထူးခ်ပ္ပန္းျခံ..ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ ပါကဲကေန ဘတ္စ္ကား နံပါတ္(၅၁) ဒါမွမဟုတ္ (၁၀၄) စီးလွ်င္ ေရာက္တယ္ဗ်။ဆန္းေဒးဆို အရမ္းစည္တဲ့့ ေစ်းၾကီး။ႏုိင္ငံသားမ်ိဳးးစံုေတြ႕ရတတ္တဲ့ေနရာ ။လူေတြက ၾကိတ္ၾကိတ္တိုး…ေရာင္းခ်တဲ့့ ပစၥည္းေတြက အစံု အိမ္ေမြးတိရစာၦန္မ်ိဴးစံု ၊ အပင္ေတြကလည္းအစံု..အဝတ္အထည္ေတြကလည္းစုံပ၊ေနာက္လက္မႈပစၥည္းေတြ ..ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ.. ယြန္းထည္ေလးေတြ ေတြ႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီကမ်ား ယူေရာင္းတာလားလို႕ ေတြးလိုက္မိေသးတယ္ ။ ေစ်းသည္ေတြကလည္း ဘိုလိုကို မြတ္ေနေအာင္ တတ္တာဗ် ။ အစားအေသာက္ ကလည္း အစံုရတယ္။ စားခ်င္တာစား ေစ်းလည္းမၾကီး စားလို႕လည္းေကာင္း ။ကၽြန္ေတာ္ေစ်းပတ္လို႕ ေညာင္းျပီဆိုရင္ ကပ္ရက္က က်ပ္ထူးခ်ပ္ ပန္းျခံထဲ ဝင္နားေပါ့ဗ်ာ။

ေနာက္ပိုင္း နည္းနည္းပိုလည္လာေတာ့ အႏုစာဝါရီ(Victory Monument)ေလာက္သြားတတ္လာတယ္။ အဲဒီက ဆက္သြားရင္ ျမိဳ႕လည္ေခါင္ကို သြားလို႕ရျပီေလ။ကၽြန္ေတာ့္ စီနီယာေတြကလည္း မွာထားတယ္ ။ေလွ်ာက္သြားလို႕ မ်က္စိလည္ရင္ အႏုစာဝါရီ ေတာ့ေရာက္ေအာင္ ျပန္လာခဲ့တဲ့ ။ အဆင္ေျပပါတယ္ စကားေကာင္းေကာင္းမတတ္ပဲ တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့။
လင္းဒီပ
၁၉.၁၀.၀၈

Photo Source: wikipedia.org