“ေသာက္ေနျပန္ျပီလား ဒီေဆးလိပ္ေတြက”
အသံနဲ႕လက္နဲ႕က တခ်ိန္တည္း။ အသံစူးစူးေလးကို ပန္းႏုေရာင္ ေဆာင္းေဗာက္စ္ေလးမွ ထြက္လာျပီး လက္သြယ္သြယ္ေလးမ်ားက လတ္ကီးစတရိုက္(Lucky Strike) ေဆးလိပ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္က ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပန္းႏုေရာင္လမင္းေလးက ေႏြရာသီရဲ႕ အိုက္စပ္စပ္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးထဲမွာ လင္းေနတယ္။ အဲလို အေရးယူမႈ လွလွေလးေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ လက္နက္ခ်လိုက္တယ္။ခုအခ်ိန္မွာ က်ဴရွင္ဆင္းရင္ ေဘာလံုးကန္ဖို႕ ခ်ိန္းထားတာလည္း ေမ့သြားျပီ။အိမ္ကို စာထည့္ဖို႕လည္း ေမ့သြားျပီ။
“ဘာလို႕က်ဴရွင္မတက္ဘဲ ဒီမွာ ေဆးလိပ္လာေသာက္ေနရတာလဲ”
“နင္က ငါကို အေျဖမေပးလို႕”
“ေအာင္မယ္…အခုမွ ဆယ္တန္းေတာင္ မေအာင္ေသးဘူး..
ရည္းစားထားခ်င္ရတာနဲ႕ က်ဴရွင္လစ္ရတာနဲ႕ ေဆးလိပ္ေသာက္ရတာနဲ႕..အေတာ္ဟုတ္ေနတယ္..”
“တစ္ေယာက္တည္းထားခ်င္တာပါ”
ကၽြန္ေတာ္က ျပံဳးစိစိနဲ႕ေျပာလိုက္ေတာ့ ပန္းႏုေရာင္လမင္းေလးက ျပံဳးလိုက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေနလို႕လားေတာ့မသိဘူး သက္ထား ခုေနာက္ပိုင္း ပိုျပီး လွလာတယ္။
“နင္ အရမ္းလွတာပဲ သိလား”
ဆိုင္က အျပင္ဘက္ျမက္ခင္းေပၚက ေထာင့္ခံုေလးမွာ ေရြးထိုင္မိေတာ့ စကား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာလို႕ရတယ္။သက္ထားက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး။ အင္း..ဘာမွ မေျပာပဲ ေစ့ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးက ပိုလွေနသလားလို႕။ဒါေၾကာင့္ ပညာရွိတစ္ေယာက္က မိန္းမေတြ စကားမေျပာတဲ့အခါ ပိုလွတယ္လို႕ ေျပာတာျဖစ္မယ္။
“ငါ နင့္ကို သူငယ္ခ်င္းလိုပဲ ခင္လို႕ ရတယ္ဟ”
“ဘာလို႕”
“ပိန္လို႕”
“မေနာက္စမ္းနဲ႕ သက္ထားရယ္”
“မေနာက္ပါဘူး ေအာင္ဘုရယ္”
“အာ”
ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေအာင္ဘုလို႕ေခၚရမွ သူက အားရတယ္ေလ။နာမည္ရင္း သုခေက်ာ္ ဆိုတာေတာင္ သူနဲ႕ေတြ႕ရင္ ေမ့ေနတယ္။
“နင္က ဘယ္လို ပံုစံမ်ိဳးမွ ေရြးခ်င္တာလဲ”
“အေပါင္ဆံုး”
“အာ..ခ်စ္သူကိုေျပာေနတာ”
“အင္း…အာႏိုးတို႕ ဗန္ဒင္းတို႕လိုမ်ိဳး”
ျပီးေတာ့ သူ႕စကားသူ သေဘာက်ျပီးရယ္ေနတယ္။ပန္းကေလးေတြ ရယ္ရင္ ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးေမႊးသြားတယ္။ရိုးတံေလးလႈပ္ရမ္းသြားေအာင္ကို ရယ္လိုက္တာ။
(၂)
ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေမြးရပ္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚျမဳိ႕ေလးကို ျပန္လာတယ္။သက္ထားကေတာ့ ရန္ကုန္သူဆိုေတာ့ ရန္ကုန္မွာပဲ က်န္ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းဘဝ မတင္မက်နဲ႕ပဲ တနယ္စီဆိုေတာ့ အေနမနီးေတာ့ဘူး။ရန္ကုန္ျပန္လာ ေက်ာင္းတက္ရင္း အလုပ္လုပ္မယ္လို႕ စိတ္ကူးေပမယ့္ အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို အေဖေလျဖတ္ျပီး မဦးစီးႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ပဲ ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနျဖစ္တယ္။တခါတေလဆို ဘာမွ မဆိုင္ သေဘၤာကိစၥ..ကုန္ကိစၥေတြလုပ္ရင္းလည္း သက္ထားအျပံဳေလးေတြ သတိရေနတတ္တယ္။ ကိုယ့္ရည္းစားလည္းမဟုတ္ အခုေလာက္ဆိုရည္းစားေတြ ဘာေတြရေနေရာေပါ့လို႕ ေျဖေပမယ့္လြမ္းတာက လြမ္းတုန္းေလ။
တခါတရံေတာ့ ဖုန္းဆက္ျဖစ္ပါတယ္။စကားေျပာရင္းနဲ႕ တခါတေလလည္း နင္ ဝလာျပီလား လို႕ေနာက္တတ္ေသးတယ္။ သက္ထားကေတာ့ ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးပဲ။ဒါေပမယ့္ ခ်စ္စကား ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မခံဘူး။ အေျပာင္အပ်က္ လုပ္ပစ္တာခ်ည္းပဲ။သူနဲ႕ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေဝးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္က အေဝးသင္ တက္ေနတယ္။ သက္ထားကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ သင္တန္းေပါင္းစံု တက္ေနတယ္လို႕ေတာ့ၾကားတယ္။ ႏိုင္ငံျခား တကၠသိုလ္တစ္ခုလည္း ေလွ်ာက္ထား ေသးတယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အိမ္အလုပ္ေတြနဲ႕ခ်ာလည္ရိုက္ေန ရန္ကုန္ကို ခဏတစ္ညႏွစ္ညလိုေရာက္တတ္ေပမယ့္ သက္ထားနဲ႕ တခါမွ မေတြ႕ျဖစ္ဘူး။ ေတြ႕ခ်င္ေတာ့လည္း ဆူးေလမွာသြားဆံုပါတယ္။ အေဖအတြက္ ေဆးေတြဝယ္ျပီး သေဘၤာမထြက္ခင္ အခ်ိန္ေစာတာနဲ႕ စာအုပ္တန္းေတြ ေမႊေနတုန္း ေနာက္ကေနလွမ္းေအာ္တာ။
“ဟဲ့..ေအာင္ဘု”
အရင္လိုပဲ ကဗ်ာမဆန္ေအာင္ ေခၚတတ္တုန္းေလ။ အခုေတာ့ ျငိမ္ျငိမ္ေလး လွေနတယ္။
“တစ္ခုခု စားပါဦးလား..ငါ ေကၽြးခ်င္လို႕ပါ။”
“ေအးပါ ေတာ္သူေဌးေလးရယ္..ငါကလည္း စားခ်င္ပါတယ္”
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ဆူးေလးနားက ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာပဲ စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္။
“နင္ ရည္းစားရေနျပီလား”
“ဟင္အင္း..နင့္ အေျဖ ေမွ်ာ္ေနတုန္း”
“ေအာင္ဘုရယ္ နင္ကလည္း ရူးလိုက္တာ ..နင္နဲ႕ ငါနဲ႕ မေတြ႕တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ..
ဒီပံုက ဒီပံု..ဝလာေအာင္ေတာ့ မလုပ္ဘူး…ဝ မလာဘဲနဲ႔မ်ား ရည္းစားစကား ေျပာရဲေသးတယ္။”
“ေနာက္မေနစမ္းပါနဲ႕ သက္ထားရယ္ … နင္ေကာ ရည္းစားေတြ ဘာေတြ ရွိေနျပီေပါ့”
“သံုးေယာက္ေတာ့ ထားျပီးသြားျပီဟ…တစ္ေယာက္မွ ငါစိတ္တိုင္းမက်ဘူး..
နင္ကို လည္း ငါစဥ္းစားေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္ဖူးတယ္..ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းထက္ ပို ခံစားလုိ႕ကို မရဘူး…
ဒီေတာ့ ရာထူးမတက္ခ်င္စမ္းပါနဲ႕ဟာ..ဒီရာထူးနဲ႕ ႏွစ္တိုးေတြ အမ်ားၾကီးခံစားခြင့္ေပးမယ္ ဟုတ္ျပီလား..
“ငါကေတာ့နင့္ကို ခ်စ္ေနတုန္းပဲ..ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲဘူး”
ကၽြန္ေတာ္ အေသအခ်ာေလးေျပာလိုက္ေတာ့ သက္ထား နည္းနည္း ေတြသြားတယ္။
“အဲဒီ အခ်စ္ဆိုတာၾကီးကို ငါမေတြ႕ေသးဘူးဟာ..ငါ လည္းေတြ႕ဖူးခ်င္တယ္..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ နင့္ကို ျပန္ မခ်စ္ႏိုင္တာေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး…
“ငါလည္း ေရွ႕လထဲေတာ့ ေက်ာင္းေသခ်ာရင္ ထြက္ျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္”
“ေကာင္းတာေပါ့…တကယ္လို႕ ထပ္မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ရင္လည္း မွတ္ထားေပးပါဟာ။ ျမန္မာျပည္မွာ နင့္ကို အရမ္းခ်စ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ရွိေသးတယ္လို႕”
“ဟား..ဟား..ေအာင္ဘုရယ္ ..နင္ဟာေလ ခုထိစိတ္ကူးယဥ္တုန္း...ကေလးစကားေတြ သိပ္ေျပာတာပဲ”
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ညေနေစာင္းမွာလမ္းခြဲလိုက္ပါတယ္။
(၃)
သေဘာၤေပၚတက္ေတာ့ ရန္ကုန္ညေန ေလညင္းရယ္ ဝင္ေတာ့မယ့္ေနေရာင္ရယ္ေလ..
လူတစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္ကို အရမ္းခ်စ္ေနမိျပီး..ေနာက္တစ္ေယာက္က ေတာ့ ရင္ခုန္လို႕မရတာ ဘယ္လိုေနာက္ေျပာင္မႈေတြပါလိမ့္။ ကၽြန္ေတာ့္လို ခ်စ္ရံုပဲ ခ်စ္တတ္ျပီး…အခ်စ္ခံရေအာင္ မေနတတ္တဲ့ ရင္ခုန္ေအာင္မလုပ္တတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ကေတာ့ ျမစ္တစ္စင္းထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႕ လူးလာေခါက္ျပန္လို႕ေပါ့။
လင္းဒီပ
၅.၃.၀၉
16 comments:
မီးေလာင္ေျမမွာ ပစၥည္းေပ်ာက္ကို
လူးလာ ေခါက္ျပန္ ရွာေနရသလို ျဖစ္ေနတာေပါ့...
သမန္ ခတ္ေနသလိုေပါ႕။ အဲဒီလုိလား။
လင္းဒီပ အသစ္ထြက္တယ္ဆုိလို႕။ မအိပ္ဘဲနဲ႕..
ေရးတာေကာင္းတယ္ ...
လြမ္းရတာေတာ႔ မဂြတ္ဘူး :P
ေအာ္..တရားနဲ႔ေၿဖ
ေရစက္ပါေအာင္ ေရမ်ားမ်ားလွဴ
း)
တကယ္စိတ္မေကာင္းဘူး ၊ ေအာင္ဘုေနရာကို ကိုယ္တိုင္ေရာက္သြားတယ္ :(
ေျဖပါ ေျဖပါ ေျဖပါ တရားနဲ႕...
တို႕မ်ားလည္း သူတို႕ေလးေတြ ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားတုန္းက ဒီလိုပါပဲေလ...
(ဟုတ္သည္ရွိ မဟုတ္သည္ရွိ ကိုုယ့္ကိုယ္ကိုစြဲေျပာ၏)
ေကာင္းတယ္ကုိေအာင္ဘုေရ ..
မမက (၀)မွႀကိဳက္တယ္ဆုိရင္
(၀)ေအာင္ ႀကိဳးစားလုိက္ ၿပီးတာပဲ၊
သမၸန္ေတာင္ခတ္ေနစရာမလုိဘူး
တစ္ခါတည္း ေလွႀကီးစီးရမွာ .. ေပ်ာ္မွေပ်ာ္ ..။
ေအာ္
တစ္ခါတစ္ေလလည္း
ကုိယ္ကခ်စ္ေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ကုိဂရုစိုက္တာမရွိ
ကိုယ္ကမခ်စ္ေပမယ့္ အတင္းတြယ္ကပ္ေနတာကုိခြာမရ..
လုိတာမရ
ရတာမလုိတဲ့
ဒီေလာကႀကီးမွာ
ကိုယ္လည္း ေဂါ၀ိန္ဆိပ္မွာ
သမၸန္ခတ္ေနေလရဲ႕
(ဆင္ဆင္ေျပပါေစ)
ရင္ခုန္တယ္ ဆို ကိုက လုပ္ယူလို႕ ရတာမ်ိဳး
မဟုတ္ဖူး. ကိုလင္းဒီပ ရဲ႕..
၀တၳဳတို ဆိုေတာ့ ..ဆက္မေျပာေတာ့ ပါဘူးေလ..း)
ဖတ္လို႕ ေကာင္းပါတယ္...
ကိုဒီပ ေရ
တစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ရတာ အဆိုးဆံုးပဲ
အစ္ကုိေရ့..၀တၳဳတုိေလးက ကဗ်ာရွည္ေလးတစ္ပုဒ္ကုိ
ဖတ္ရသလုိပဲ...
ျမစ္တစ္စင္းထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ လူးလာေခါက္ျပန္တဲ့လား....ျမစ္က ေျပာင္းျပီးစီးဆင္းလုိ႔ မရေသးတဲ့ျမစ္ထဲမွာေပါ့...ဟုတ္စ း)
ေလးစားခင္မင္စြာျဖင့္
mirror
ရင္ခုန္တယ္ဆိုတာ မခုန္ပဲ ခုန္ေနတယ္ထင္တာကိုေျပာတာေပါ့ မသိမသာနဲ႔ ေနရခက္တယ္ ၾကြက္၀င္ေနသလိုပဲ လွပ္၃ ျဖစ္ေနတာ း)
နာမည္ေတြသံုးထားတာကို ျပံဳးသြားမိတယ္
သက္ထားက ကဗ်ာဆန္ျပီး ေအာင္ဘု က်ေတာ့ ေတာနာမည္ၾကီး ဟိဟိ ပိန္ လို႕ မခ်စ္တာဆိုရင္ အေနာ္ ရည္းစားမရေတာ့ဘူးေပါ့ အစ္ကိုလည္းတကယ္ပိန္လား :P
အဟုတ္မုိက္တယ္.....
""ခ်စ္ရံုပဲ ခ်စ္တတ္ျပီး…အခ်စ္ခံရေအာင္ မေနတတ္တဲ့ ရင္ခုန္ေအာင္မလုပ္တတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ""
ဒီစာေၾကာင္းေလးတကယ္ထိတယ္............
ၿဖစ္ေလ့ၿဖစ္ထရွိတတ္ပါတယ္ ကိုယ့္ညီ...
တရားနဲ႔ေၿဖရုုံေပါ့
ေၾသာ္ တဘက္သတ္အခ်စ္
ဒီစာကို ဖတ္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ရုတ္တရက္ သတိရမိတယ္။ ေလာကႀကီးက လြဲေခ်ာ္မႈေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ လည္ပတ္ေနတာပါပဲ ကိုလင္းဒီပေရ။ အေရးအသား သြက္သြက္နဲ႔ ဖတ္လို႔ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။
Post a Comment