ကဗ်ာသည္ေလးေတြ

၁၉၉၇ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး တကၠသိုလ္ေတြက ခ်က္ခ်င္း မဖြင့္ျဖစ္ေတာ့ ၊၁၉၉၈ အင္းစိန္ ဂ်ီတီအိုင္မွာ ညေက်ာင္း သြားတက္ျဖစ္သည္။ အဲဒီတုန္းက အေခၚ Evening GTI(EGTI)ေပါ့။ စက္မႈတကၠသိုလ္ ေလွ်ာက္ထားေပမယ့္ 2D ႏွင့္ အမွတ္က သိပ္မမ်ားေတာ့ YTU မရမွာလည္းေၾကာက္ အင္ဂ်င္နီယာ မျဖစ္မွာလည္း စိုးသည္။ အသက္က ၁၈ ဝန္းက်င္။ ေက်ာင္းတက္ရတာ အရမ္းေပ်ာ္သည္ ။အႏွစ္တစ္ရာ သက္တမ္းရွိျပီျဖစ္သည့္ အုတ္နီေရာင္ ေက်ာင္းအိုၾကီး။ အပင္ၾကီးေတြက အုံ႕အံု႕ဆိုင္းဆိုင္း ။Lab မွာ စမ္းသပ္စရာ ပစၥည္းေတြက အစံုအလင္။ ေက်ာင္းအဝင္မွာ တစ္ခုတည္းေသာ ကန္တင္း။ အေနာက္ဖက္ အေပါက္နားမွာ ဓနိမိုး လက္ဖက္ရည္တဲ ဆိုင္ေလးက ထပ္ ရွိေသးသည္။

ေက်ာင္းတက္လို႕ ေလးလေလာက္ရွိျပီး လူရည္လည္လာေတာ့ ကဗ်ာစာအုပ္ ထုတ္မည္ ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္က ဦးေဆာင္ျပီး ကဗ်ာေတြ လိုက္စုသည္။ ကဗ်ာေတြ စုေနတုန္း ဌာနမွဴးက ဘယ္လို သိသြားသည္မသိ။ ေက်ာင္းနာမည္ မတတ္ဖို႕။ ကိုယ့္ဘာသာ ထုတ္ဖို႕။ ျဖစ္လာရင္ ကိုယ့္ဘာသာ ရွင္းဖို႕ ေျပာသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕လည္း ကိုယ့္ဘာသာ ဆက္လုပ္ၾကသည္။ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးေတာ့ ထြက္လာသည္။ မွတ္မိေသးသည္။ စာအုပ္နာမည္ေလးက ျမက္ရိုင္းျပတိုက္။ ကၽြန္ေတာ္ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ တစ္ေယာက္ အတြက္ေတာင္ ဥပကၡာတေစၦ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလး ထည့္ျဖစ္သည္။ စာအုပ္ေလးေတြ လိုက္ေရာင္းရတာ ေပ်ာ္စရာ။ ကန္တင္းမွာ ေကာင္မေလးေတြ သံုးေလးေယာက္ ခပ္ေအးေအးပံုစံေလးေတြ ထိုင္ေနတာျမင္ရင္ ဝင္ထိုင္ျပီး ေရာင္းသည္။ ဝယ္ၾကသည္..ေၾကာက္လို႕ ထင္သည္။လမ္းမွာေတြ႕သမွ် လိုက္ေရာင္းသည္။တခ်ိဳ႕ကို အလကား လိုက္ေပးသည္။ စာအုပ္ကေလး ႏွစ္ရာက လူေလးရာေလာက္ ရွိတဲ့ေက်ာင္းေလးမွာ တစ္ပတ္ေလာက္ႏွင္ ့ကုန္သြားေတာ့ အားလံုး ေပ်ာ္ေနၾကသည္။ဒုတိယႏွစ္ တတိယႏွစ္က်ေတာ့ Mechanical ကလူေတြကို ေရွ႕ကလုပ္ခိုင္းျပီး ဝင္ပဲေရးေတာ့သည္။ သူတို႕က အဖြဲ႕ ပိုေတာင့္သည္။

ဟိုရက္ကမွ စကားစပ္မိေတာ့ စိတ္၏ ေစရာနာခံတဲ့ ကိုမိုးျမင့္တိမ္ၾကီးကလည္း EGTI မွာ တစ္Batch ထဲတက္လာတာ။ အခု ဘေလာဂ့္ေရးေတာ့မွ သိၾကသည္။ ေက်ာင္းမွာတုန္းက တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္မသိ။ ေယာက္်ားခ်င္းမို႕ ခပ္ပါးပါး ျဖစ္လိမ့္မည္..:P ။YTU မွာလည္း Evening Diploma ဖြင့္ေတာ့ အထက္ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြက အဲဒီမွာ။ ၾကိဳ႕ကုန္းႏွင့္ ျပည္ေတာ္သာက နီးနီးေလး။ သူတို႕ေတြက Valentine’s ဆို ပံုမွန္ အခ်စ္ကဗ်ာေလးေတြ စုထုတ္ၾကသည္။ ကဗ်ာ လာေတာင္းၾကသည္။ စာအုပ္ထြက္ရင္ လက္ေဆာင္ လာေပးသည္။

ေနာက္ေတာ့ ဆယ္္တန္းအမွတ္ႏွင့္ ျဖတ္သည့္ YTU ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးက တက္ဖို႕ အခြင့္အေရးရလာသည္။ ဆရာေမာင္စိန္ဝင္းတို႕ ဆရာႏြမ္ဂ်ာသိုင္းတို႕ရဲ႕ စာေတြ ဖတ္ထားျပီး စိတ္ကူးယဥ္ထားသည့္ေက်ာင္းၾကီး။ ေမတၱာေပါင္းကူးတို႕ ေႏြးေအးတို႕မွာ သြားသြားထုိင္ၾကည့္ဖူးသည္။ ငယ္ငယ္ထဲက ရူးခဲ့ရသည့္ ေက်ာင္းၾကီးထဲမွာ တက္ခြင့္ရျပီ ဆိုျပီး အလြန္ေပ်ာ္ေနမိသည္။ တကယ္ကေတာ့ မဟုတ္။ ခင္လို႕ေနာက္တာ ဆိုသလုိ။ တက္ေတာ့ တက္ရသည္.။ ၂၀၀၀ခုႏွစ္ ေမွာ္ဘီ GTC မွာ။ေမွာ္ဘီေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ပထမႏွစ္မွာပင္ ကိုမင္းခက္ရဲ(အခုေနာက္ပိုင္း သူ႕စာေပေဆာင္းပါေတြ စံပယ္ျဖဴမွာ အေတြ႕မ်ားသည္။) ကိုမင္းတေစ (အခုဘေလာဂ့္ဂါ)တို႕က စာၾကည့္တိုက္ကေလး လုပ္ၾကသည္။ ကိုယ့္အင္ကိုယ့္အား လုပ္ၾကေတာ့ Engineering စာအုပ္ေတြ သိပ္မထားႏိုင္။ သုတ ရသစာအုပ္ေလးေတြ မ်ားသည္။ စာေျခာက္ရုပ္ ေပးစာ(၁) ဆိုျပီး ကဗ်ာစာအုပ္ေလးလုပ္ေတာ့ ဝင္ေရးျဖစ္သည္။သူတို႕က ဘုတ္ကေလးတစ္ခု ေထာင္ေပးထားသည္။ နံရံကပ္စာေစာင္ေလးေတြ လုပ္ၾကသည္။ ေမွာ္ဘီေက်ာင္းမွာ လံုးဝမေပ်ာ္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ေအာင္ ထားၾကရင္း ႏွစ္ႏွစ္ ေနခဲ့ရသည္။ေနာက္ေတာ့ ၂၀၀၁ မွာ လႈိင္သာယာေက်ာင္းကို တတိယႏွစ္မွ စတက္ရသည္။ျမဳိ႕ျပင္ လယ္ကြင္းထဲက ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ ယဥ္ေက်းမႈသက္သက္။ဒါေပမယ့္ ကိုမင္းခက္ရဲတို႕ကေတာ့ အႏုပညာအပင္ေလးေတြကို ေလျပင္းေနျပင္္းေတြေအာက္မွာ ႏြမ္းမသြားေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ျပဳစုသည္။ ကဗ်ာေလးေတြ ေဆာင္းပါးေလးေတြ စုျပီး ထုတ္ျဖစ္ၾကသည္။ ဒဂံုတကၠသိုလ္ႏွင့္ လႈိင္သာယာ YTU က တစ္ေနရာစီ။ ဒါေပမယ့္ ေရာက္ေအာင္သြား လွည္းတန္းလိုေနရာမ်ိဳးေလးေတြမွာ ဆံုျပီး စာအေၾကာင္းေတြ ေျပာၾက..ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ထုတ္ၾက။ ကိုယ့္ႏွင့္ဘာမွမဆိုင္သည့္ မိန္းထဲမွာ သြားထိုင္ၾကႏွင့္။ ရေသ့ေလးေတြ စိတ္ေျဖၾကသည္။Valentine’s ဆိုလည္း ထံုးစံအတိုင္းစာအုပ္ေလးေတြ လုပ္ၾက။ရြာသာၾကီးက စီးပြားေရးတကၠသိုလ္၊သန္လ်င္ GTC ထိ စာအုပ္ေတြလိုက္ ေရာင္းၾကသည္။အားလံုးက ခင္ခင္မင္မင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ဆက္ဆံၾကသည္။ မေမာႏိုင္ မပန္းႏိုင္ၾက။တစ္ေနရာဆီ ေရာက္ေနၾကေပမယ့္ ကဗ်ာသည္ေလးေတြက စုစုစည္းစည္း။ မုန္႕ဖိုးေလးေတြ စု ကဗ်ာကေလးေတြစု ရႈံးတဲ့အခါရႈံး ျမတ္တဲ့အခါျမတ္ႏွင့္ ကဗ်ာစာအုပ္ကေလးေတြထုတ္ ေရာင္းၾကသည္။ ပိုက္ဆံမရေပမယ့္ ေပ်ာ္ၾကသည္။

ေက်ာင္းေတြထဲမွာ ကဗ်ာသည္ေလးေတြက ကၽြန္ေတာ့္တိုက မေမြးခင္ထဲက ရွိေပမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ကဗ်ာသည္ေလးေတြ လုပ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ထပ္ ညီငယ္ညီမငယ္ေလးေတြလည္း ကဗ်ာသည္ေလးေတြ လုပ္ၾကဦးမည္။ကဗ်ာသည္ေလးေတြကေတာ့ ေက်ာင္းေတြထဲမွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ စိမ္းလန္းစြာ ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္ေနပါလိမ့္ဦးမည္ ဟု ကၽြန္ေတာ္ ယံုပါသည္။

လင္းဒီပ

၁၆.၃.၀၉