Saturday, March 14, 2009

ေလလြင့္ကဗ်ာ

ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားၾကားလိုက္ရတိုင္း
Password တစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ ငါ့ကိုဖြင့္တဲ့ေသာ့…

အိပ္ရာအမ်ိဳးမ်ိဳးလည္း ေျပာင္းအိပ္ခဲ့ျပီးျပီ
အေကာင္းလို႕ သူတို႕ေျပာတာေရာ
ျဖစ္သလို အိပ္စက္ခဲ့တာေကာ
ၾကာလာေတာ့
တစ္ေလာကလံုးမွာ ငါ့အိပ္ရာေတြပါပဲ
ဘာမ်ား “ထူးျခားအိပ္မက္” ရွိခဲ့လို႕လဲ ။

စားခဲ့မိတယ္
ေသာက္ခဲ့မိတယ္
မထယ္မဝါ
ငယ့္ဘဝလမ္းေဘးဆုိင္ေလးေတြထဲမွာ
အမ်ားၾကိဳက္
သာယာမိတဲ့ စားပြဲေသာက္ပြဲ ခန္းမက်ယ္ေတြမွာ
“အေကာင္းဆံုး“ဆိုတာ မစားဖူးေသးတာ အေသအခ်ာ ။

အနမ္းေတြကလည္း အမ်ိဳးစံုေပရဲ႕
ႏႈတ္ခမ္းေတြက စကားအလကၤာ အစံုဖြဲ႕
ရင္ခြင္တစ္ေသာင္း ခိုလံႈခဲ့ျပီးတဲ့ေနာက္
ငါလည္း ရင္ခြင္ေတြ မမွတ္မိေတာ့ဘူး ။

ငါ ပါးေပၚျဖတ္တိုက္သြားတဲ့ေလရဲ႕ ရိုးသားမႈမ်ိဳး
ငါဆင္းလို႕ တံခါးကို ဒိုင္းကနဲ ေဆာင့္ပိတ္လိုက္တဲ့ ကားေပၚမွာလည္းမေတြ႕ခဲ့ဘူး..
အေမွာင္ထဲမွာ ခပ္ရဲရဲ လင္းေပးေနတတ္တဲ့ ႏွင္းကြဲမီးေတြရဲ႕ ဘဝခံယူခ်က္က
ငါ့ထက္ ပိုျပတ္သားသလားေတာ့
တခါတေလ ရွာရွာေဖြေဖြ ေတြးဖူးတာလည္း ရွိေတာ့ရွိတယ္ ။

ကန္႕လန္႕ မေနေတာ့ဘူး ေရစီးအတိုင္း လိုက္ခဲ့တယ္
(အခု) ေခတ္ရဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ကေေလး
(မနက္ျဖန္) အခ်ိဳကုန္သြားမယ့္ chewing gun
ေနာက္ေတာ့လည္း ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာ ငါလိမၼာလိုက္မွာေပါ့ ။
ဘာေတြမ်ားပိုထူးလို႕လဲကြယ္
ေလာက က
ရယ္ဖို႕ေမ႕ေမ႕ေနေလာက္ေအာင္
ငါ့အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။
လင္းဒီပ
၁၄.၃.၀၉

13 comments:

ညိမ္းညိဳ said...

ေလာကက
ရယ္ဖို႕ေမ႕ေမ႕ေနေလာက္ေအာင္
ငါ့အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။

အကိုေရ
တခါတခါေတာ႔လဲ
ရယ္ပြဲဖြဲ႔ရင္း ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး နားနားေနေနေပါ႔ အကိုေရ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ :)

ေမ့သမီး said...

တခါတေလ ဒီေန႕စားေကာင္းတယ္ထင္ေပမယ့္ မနက္ျဖန္က်ပိုေကာင္းခ်င္ေကာင္းေနတာ။ ဘယ္ဟာ အေကာင္းဆံုးမွန္းလည္းမဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဘူး။ ဘယ္ဟာက ကုိယ့္အတြက္အလိုအပ္ဆံုးဆိုတာလည္း မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရယ္ဖို႕ေတာ့မေမ့ဘူး။ ေလာကကလြဲလာေလ အဲဒီအလြဲေတြကို ဟားတိုက္ရယ္ေလပဲ။

sait phay yar said...

ေလာက က
ရယ္ဖို႕ေမ႕ေမ႕ေနေလာက္ေအာင္
ငါ့အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။
ေပါ့ေပါပါးပါးေလးေနခ်င္ပါတယ္ တစ္ခါတစ္ေလ
ေမ့ၿပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ ေပါ့ပါးစြာေနခ်င္တာေတာ့အမွန္ပါဘဲ
ဒါေပမဲ့ေလ..........

အိျႏၵာ said...

ရယ္ဖို႕ေမ႕ေမ႕ေနေလာက္ေအာင္
ငါ့အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္

ဟုတ္လိုက္တာ..လငး္ဒီပရယ္..
ကဗ်ာေလးကေကာင္းလိုက္တာ...

ပီပီျပင္ျပင္ျမင္လိုက္ေတြ႔လိုက္ရတဲ့
ဘ၀အေမာတစ္ခုကို...
သက္ျပင္းခ်ရင္းဖတ္သြားခဲ့ပါတယ္

ဒါ့ထက္

အနမ္းေတြကလည္း အမ်ိဳးစံုေပရဲ႕
ႏႈတ္ခမ္းေတြက စကားအလကၤာ အစံုဖြဲ႕
ရင္ခြင္တစ္ေသာင္း ခိုလံႈခဲ့ျပီးတဲ့ေနာက္
ငါလည္း ရင္ခြင္ေတြ မမွတ္မိေတာ့ဘူး ။
(မမ်ားလြန္းဘူးလား..ဟားဟား..)

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ေလာက ေလာက ...

အဲဒါၾကီးက အဲသလိုဗ်...

အသိမ္းေလးလွတယ္ဗ်ာ ....

MANORHARY said...

ေနာက္ေတာ့လည္း ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာ ငါလိမၼာလိုက္မွာေပါ့ ။
ဘာေတြမ်ားပိုထူးလို႕လဲကြယ္
ေလာက က
ရယ္ဖို႕ေမ႕ေမ႕ေနေလာက္ေအာင္
ငါ့အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။
....................
..............
words are so great !!
I like this ending!!
bravo !!

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ေလာက က
ရယ္ဖို႕ေမ႕ေမ႕ေနေလာက္ေအာင္
ငါ့အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။

ကဗ်ာတပုဒ္လံုးရဲ့ အႏွစ္ကို ေနာက္ဆံုးပါဒေလးက ေဖာ္ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္ ညီေလးေရ...ၾကိဳက္တယ္ညီေလးေရ...ေတြးစရာေလးေတြေပါ့

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

ဖတ္ၿပီးေတာ့ ငိုင္သြားမိတယ္... စကားလံုးေရြးခ်ယ္မႈေတြကို အရမ္းသေဘာက်မိပါတယ္ လင္းဒီပေရ...

မင္းအိမ္ျဖဴ Minn Eain Phyu said...

အနမ္းေတြကလည္း အမ်ိဳးစံုေပရဲ႕
ႏႈတ္ခမ္းေတြက စကားအလကၤာ အစံုဖြဲ႕
ရင္ခြင္တစ္ေသာင္း ခိုလံႈခဲ့ျပီးတဲ့ေနာက္
ငါလည္း ရင္ခြင္ေတြ မမွတ္မိေတာ့ဘူး ။..................


...................................................
ေနာက္ေတာ့လည္း ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာ ငါလိမၼာလိုက္မွာေပါ့ ၊၊

ကိုဒီပေရ
အဲဒီတစ္ေန. ေပါ.ဗ်ာ.........

Unknown said...

ကိုလင္းဒီပေရ ေရးသားခ်က္ေတြ ႏွစ္သက္မိတယ္
အားလံုးပဲအဆင္ေျပပါေစဗ်ာ ေကာင္းေသာေန႔ပါ အားေပးေနပါတယ္ :)

Anonymous said...

စာသားေလးေတြ တကယ္ ေကာင္းတယ္ ဗ်ာ
ဒီဟာေလးကို ပိုၾကိဳက္တယ္
ေလာက က
ရယ္ဖို႕ေမ႕ေမ႕ေနေလာက္ေအာင္
ငါ့အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။
အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ

Anonymous said...

က်ေနာ့္ ေမးရိုးေတြ ေညာင္းေနတာၾကာျပီး မရယ္တာေတာ္ေတာ္ၾကာလို႔ း(

တကယ္ကိုအက်ယ္ၾကီးရယ္ခ်င္မိတယ္ အစ္ကိုရာ ။

sait phay yar said...

ဗီးဗီးအိပ္ယာေကာအိပ္ေသးလားဟင္
အဟီးး